Morgunblaðið - 06.09.2002, Blaðsíða 29

LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. SEPTEMBER 2002 29
Góð verð
Allt á að seljast
Lagerútsala
í 3 daga 5.-7. sept.
Fjölbreytt úrval
leikfanga.
Ódýrar
brauðristar
og kaffivélar.
Veiðivörur,
verkfærakassar
o.fl.
Veiðafæri
Opið
Fimmtudaginn 5. sept.
kl. 10-12 / 13-17
Föstudaginn. 6. sept.
kl. 10-12 / 13-17
Laugard. 7. sep. kl. 13-17
11
36
/
T
A
K
T
ÍK
GUNNAR Þórðarson verður með
tónleika í Stapanum í kvöld kl. 22
sem eru hluti af menningarhátíðinni
Ljósanótt sem nú stendur yfir í
Reykjanesbæ.
„Þetta er dagskrá með mínum
eigin lögum eingöngu,“ sagði Gunn-
ar í samtali við Morgunblaðið. „Mað-
ur hefur verið með hálfgert sam-
viskubit yfir að hafa ekkert sinnt
þeim í gegnum tíðina heldur nánast
eingöngu spilað annarra manna
músík. Það var orðið tímabært að
fara að flytja þau sjálfur. Ég kalla
þetta prógram Söngbók Gunnars
Þórðarsonar. Ég spilaði þetta á tón-
leikum í fæðingarbæ mínum,
Hólmavík, fyrir tveimur vikum og
nú er röðin komin að Keflavík.“
Hljómsveit Gunnars Þórðarsonar
skipa Sigfús Óttarsson á trommur,
Jón Rafnsson á bassa, Þórir Úlf-
arsson á píanó, Jón Kjeld Seljeseth á
hljómborð og söngvarar eru Hjördís
Elín Lárusdóttir, Guðrún Árný
Karlsdóttir og Tómas Malmberg.
Gunnar leikur svo sjálfur á gítar og
syngur. „Ég spila þekktustu lögin
mín, Bláu augun, Þitt fyrsta bros,
Gaggó Vest, Vetrarsól, Himin og
jörð, Dýrið gengur laust og Ást-
arsælu. Þetta eru tónleikar en ekki
ball, og þeim lýkur kl. 24,“ sagði
Gunnar Þórðarson.
Morgunblaðið/Jim Smart
Hljómsveit Gunnars Þórðarsonar.
Úr söng-
bók Gunna
Þórðar
Í HINU nýja verki Skjallbandalags-
ins, „Beyglur með öllu“, sem frum-
sýnt verður í Iðnó í kvöld, er líf
kvenna í samtímanum tekið til ná-
kvæmrar skoðunar, og kómedían þar
notuð til að draga fram þann fárán-
leika og kannski þann sannleika sem
býr undir niðri. Verkið er byggt upp á
stuttum gamanatriðum, þar sem leik-
konurnar bregða sér í ólík gervi, sem
hvert um sig snertir á ýmsum þáttum
er varða þá baráttu sem nútímakonan
heyr við fyrirmæli tískublaðanna,
kröfur samfélagsins og gagnrýnu
innri röddina sem fer af stað þegar
horft er í speglinn. Verkið er bráð-
fyndið, létt og beitt í senn, og má
kannski lýsa því sem nokkurs konar
spegli á samtímann.
María Reyndal leikstýrir verkinu,
og er höfundur þess ásamt leikkon-
unum Arndísi Hrönn Egilsdóttur,
Elmu Lísu Gunnarsdóttur, Jóhönnu
Jónas og Þrúði Vilhjálmsdóttur. Að
sýningunni kemur jafnframt fleira
hæfileikafólk, Kristín Eysteinsdóttir
er dramatúrg verksins, Úlfur Eld-
járn annast tónlistarstjórn, ljósa-
hönnuður er Halldór Örn Óskarsson,
Ásta Hafþórsdóttir er búninga- og
gervahönnuður, Snorri Freyr Hilm-
arsson er leikmyndahönnuður og Jó-
hanna Vigdís Guðmundsdóttir annast
framkvæmda- og markaðsstjórn.
Blaðamaður sest niður með þeim
Maríu Reyndal og Jóhönnu Jónas á
því ágæta kaffihúsi Gráa kettinum,
og bætast þær Jóhanna Vigdís og
Elma Lísa síðar í hópinn. „Við erum
ákaflega stoltar af þessu verki, ekki
síst vegna þess að það er skapað af
okkur alveg frá grunni. Það er eig-
inlega orðið til úr þeim veruleika sem
við sjálfar þekkjum, allt frá persónu-
legri reynslu, til viðtala og greina sem
við höfum lesið í blöðum á borð við
Bleikt og blátt og Cosmopolitan, til
bóka á borð við Píkutorfuna og verk
Simone Beauvoir,“ segir Jóhanna
Jónas.
Óvenjulegt æfingaferli
María lýsir vinnuferlinu sem mjög
frjálsum spuna sem hljómar í senn
sem leikæfing, víðtæk rannsóknar-
vinna á því samfélagslega samhengi
sem verið er að velta fyrir sér í verk-
inu og ströng sjálfsskoðun.
„Verkið fjallar um líf kvenna í sam-
tímanum, og er þetta efni sem ekki er
auðvelt að nálgast. Svo mörgu af því
sem mótar konur í dag er erfitt að
festa fingur á, og þáttur okkar sjálfra
í að láta hlutina viðgangast er auðvit-
að stór. Við komumst að því að nær
eina leiðin til að komast að þessu efni
er að nota grínið og gamansemina,
ekki síst vegna þess að við erum sjálf-
ar konur og því erfitt að fyrir okkur
að ætla að hefja okkur eitthvað „upp
fyrir“ efnið. Við byrjuðum því á alls
konar hlutum, allt frá því að vinna
með minningargreinar og skýrslu um
vændi á Íslandi til lesturs á leikritum
og heimspekitextum.“
Sjálfsskoðunin mikilvæg
Jóhanna Jónas bendir á að stór
hluti af sköpunarferlinu hafi verið
það að horfa í eigin barm, og takast á
við eigin „útlitskomplexa“ og sjálfs-
efasemdir. „Í leikritinu reynum við að
fjalla ekki aðeins um mörg af þeim fá-
ránlegu skilaboðum sem send eru
konum (og körlum) um hvað sé rétt
útlit eða hegðun, heldur einnig fárán-
leika þess að konur taki við þessum
skilaboðum í fullri alvöru,“ segir Jó-
hanna. „Og ekki erum við saklausar
af því heldur. Það var t.d. merkilegt
að fylgjast með því á einni æfingunni,
þar sem leikkonurnar fengu það hlut-
verk að ganga úti á götu og láta líta út
fyrir að þær væru mjög flottar og
merkilegar. Þær gengu allar eins og
fyrirsætur. Það var ekki fyrr en ég
setti þeim það fyrir að leika „mikil-
vægan“ og flottan karlmann að þær
urðu í raun sterkar og ákveðnar,“
segir María.
Margir hafa séð persónunum úr
leikritinu bregða fyrir í stuttum gam-
anatriðum sem sýnd hafa verið á Skjá
einum að undanförnu. Þessir þættir
urðu til sem nokkurs konar hliðar-
verkefni við spunavinnuna og voru
unnir í samvinnu við Reyni Lyngdal
kvikmyndagerðarmann.„Af þeim við-
brögðum sem við höfum fengið nú
þegar komið er að frumsýningunni
virðist okkur að verkið sé jafnvel að
ná til breiðari aldurshóps en almennt
sést í leikhúsum. Leikritið ætti þó að
geta höfðað til fólks af öllum aldri, og
jafnvel til karla og kvenna,“ segir
María að lokum.
Beyglur með öllu verður sem fyrr
segir frumsýnt í kvöld kl. 21 og verð-
ur blásið til Beygluballs í Iðnó að
henni lokinni. Í tengslum við sýning-
ar mun veitingastaðurinn Tjarnar-
bakkinn bjóða upp á sérhannaðan
matseðil, sem inniheldur þó ekki
beyglur.
Grín um nútímakonur
Morgunblaðið/Jim Smart
„Eiginkonan“ (Elma Lísa Gunnarsdóttir) og „viðhaldið“ (Þrúður
Vilhjálmsdóttir) ræða málin í Beyglum með öllu.
heida@mbl.is
Á HÁDEGI í dag verður
veitt viðurkenning úr
Styrktarsjóði Önnu Karól-
ínu Nordal. Til sjóðsins var
stofnað árið 1990 með pen-
ingagjöf frá Önnu, og er til-
gangur hans að styrkja
efnilega söngnemendur til
náms.
Anna Karólína Nordal
fæddist 6. september 1902 í
Kanada. Foreldrar hennar
voru Rósa Davíðsdóttir
Nordal og Lárus Bjarni
Rafnsson Nordal, Gimli,
Manitoba. Anna Karólína
Nordal nam tónlist í St.
Marýs Academy, kaþólsk-
um nunnuskóla í Winnipeg.
Einnig lagði hún stund á pí-
anóleik í Saskatoon. Hún
var organleikari um skeið í báðum
íslensku kirkjunum á Gimli. Hún
stóð fyrir heimili foreldra sinna eftir
að móðir hennar veiktist, og eftir
andlát hennar hélt hún hús með föð-
ur sínum, og fékkst jafnframt við
hjúkrun á elliheimilinu Bethel á
Gimli. Anna lést árið 1998. Náms-
ferill Önnu í tónlistinni var ekki
langur og störf hennar að tónlist
þurftu óneitanlega að víkja fyrir að-
hlynningarstörfum sem hún sinnti af
mikilli alúð. Í hárri elli ákvað hún að
stofna til sjóðs til að styrkja efnilega
söngnemendur til náms innan lands
sem utan, en vildi jafnframt að efni-
legir fiðlunemendur ættu einnig kost
á slíkum styrk. Anna Nordal fékk
aldrei tækifæri til að koma til Ís-
lands, en hins vegar má vera, að ekki
líði á löngu þar til þeir sem njóta vel-
vildar hennar í formi styrkja leggi
land undir fót og syngi fyrir landa
hennar í Kanada. Sendiherra Ís-
lands í Kanada og ræðismaður, hafa
unnið að því að undanförnu í sam-
vinnu við Vesturfarasetrið á Hofsósi
og stjórn sjóðsins að gera minningu
Önnu Nordal hærra undir höfði.
Þannig verður styrkþegum boðið að
syngja bæði í Vesturfarasetrinu, og
vestanhafs, í Kanada.
Stjórn sjóðsins skipa þau Þórður
Júlíusson, Vigdís Esradóttir for-
stöðukona Salarins í Kópavogi og
Jónas Ingimundarson píanóleikari.
Meðal fyrri styrkþega úr sjóði Önnu
Nordal eru Marta Halldórsdóttir,
Sigrún Eðvaldsdóttir, Jóhann Smári
Sævarsson og Hrólfur Sæmundsson.
Styrkupphæðin í ár nemur 400.000
krónum.
Úthlutað úr
Styrktarsjóði
Önnu Nordal í dag
Anna Nordal í miðið ásamt Steinunni
Johnson og Sigurbjörgu Stefáns.