Morgunblaðið - 07.09.2002, Blaðsíða 49

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. SEPTEMBER 2002 49
✝ Garðar Sigurðs-son fæddist í Mið-
húsum í Kálfsham-
arsvík á Skaga 2.
ágúst 1911. Hann
andaðist á Heilbrigð-
isstofnun Suðurnesja
25. ágúst síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Sigurður Ferd-
inandsson, sjómaður
og póstur, f. 31.8.
1877, d. 3.9. 1932 og
Arnfríður Einars-
dóttir húsmóðir, f.
26.7. 1883, d. 17.5.
1928. Garðar var
fjórði í röðinni af sex systkinum.
Þau voru Guðbjörg, f. 27.7. 1901,
d. 11.12. 1930, Ferdinand Frí-
mann, f. 13.2. 1903, d. 3.6. 1940,
Ingibjörg, f. 5.7. 1906, d. 17.7.
1933, Einar, f. 10.9. 1912, d. 20.10.
1942, og Örn, f. 24.7. 1921, d.
12.11. 1970. Garðar kvæntist Jó-
hönnu Vilhjálmsdóttur frá Mið-
húsum í Grindavík, f. 29.8. 1917.
Börn þeirra eru: 1) Sigurður Vil-
helm, f. 17.2. 1934, maki Brynhild-
ur Ingibjörg Vilhjálmsdóttir, f.
1.10. 1933. Þau eiga fimm börn,
tíu barnabörn og þrjú barna-
barnabörn. 2) Ingi-
björg, f. 4.11. 1935,
maki Einar Þorleifs-
son, f. 6.7. 1927, d.
18.4. 1988. Þeirra
synir eru tveir. 3) Jó-
hanna, f. 10.8. 1940,
maki Gestur Ragn-
arsson, f. 9.4. 1939
og eiga þau fjögur
börn, níu barnabörn
og eitt barnabarna-
barn. 4) Bjarni Krist-
inn, f. 5.3. 1943,
maki Svava Gunn-
laugsdóttir, f. 3.3
1944. Þau eiga þrjár
dætur og fjögur barnabörn. 5)
Ester, f. 30.12. 1947, maki Gísli
Ófeigsson, f. 13.6. 1943. Þau eiga
þrjú börn og tvö barnabörn. 6)
Eygló, f. 25.9. 1960, maki Haf-
steinn Ólafsson, f. 3.10. 1949. Þau
eiga tvo syni.
Garðar og Jóhanna bjuggu á
Sólbakka í Þórkötlustaðahverfi í
Grindavík en síðustu árin voru
þau til heimilis í Víðihlíð, heimili
aldraðra í Grindavík.
Útför Garðars verður gerð frá
Grindavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði’ er frá.
(V. Briem.)
Elsku afi minn. Ég kveð þig í dag
með miklum söknuði, en minning-
arnar eru margar og góðar. Ég var
nú svo heppin að búa, með foreldrum
mínum, hjá ykkur ömmu mín fyrstu
æviár. Þótt þau væru ekki mörg sótt-
ist ég alltaf eftir að vera hjá ykkur og
þær voru ófáar ferðirnar sem ég
labbaði eða hjólaði „austur í hverfi“ í
Sólbakkann að heimsækja ykkur. Þó
að ég eigi góða foreldra og bræður
var alltaf gott að koma í hlýjuna og
rólegheitin hjá ömmu og afa. Þar var
alltaf nægur tími fyrir spjall og þú afi
minn varst svo duglegur að segja
mér alls kyns sögur og ævintýri.
Einnig sagðir þú mér mikið frá
„gömlu dögunum“ þegar þú varst lít-
ill strákur í sveitinni fyrir norðan.
Hvað þú og Einar bróðir þinn voruð
að bralla þegar þið voruð litlir. Þú
saknaðir hans mikið og eins margra
ættingja sem þú misstir þegar þú
varst ungur. Þú talaðir mikið um
„Norðurlandið“ og Kálfshamarsvík-
ina sem átti stóran stað í hjarta þér.
En í Grindavík kynntist þú þínum
góða lífsförunauti, henni ömmu. Þið
áttuð tæp 70 ár saman og eignuðust
stóra fjölskyldu. Það var ánægjulegt
að sjá hve umhugað ykkur var hvoru
um annað og ef þið fóruð út á göngu
leiddust þið alltaf. Elsku afi minn,
takk fyrir allar góðu stundirnar okk-
ar saman.
Guð blessi minningu þína.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Elsku amma mín. Innilegustu
samúðarkveðjur sendi ég þér og fjöl-
skyldunni. Guð gefi þér styrk í sorg-
inni og veikindum þínum.
Linda Gísladóttir.
Elsku afi. Við kveðjum þig með
sorg í hjarta. Ég geri mér þó grein
fyrir því að svefninn langi hefur fært
þér líkn meina þinna. Það er nú einu
sinni þannig, að þegar einhver er
mikið veikur og allir sjá hvert stefnir
er vonast eftir dálitlu kraftaverki.
Jafnvel þótt fólk trúi ekki á krafta-
verk. En hvað sem öðru líður þá rifj-
ast upp minningar.
Afi á Sólbakka, eins og við köll-
uðum hann, var fæddur og uppalinn í
Kálfshamarsvík á Skaga. Þar snerist
lífið að sjálfsögðu um sjóinn og voru
ófáar sögurnar sem við fengum að
heyra um lífið í Kálfshamarsvík á
æskuárum afa. Ég hlustaði ætíð af
athygli á frásagnir hans. Hann upp-
lifði margt eins og að missa nánast
alla sína fjölskyldu úr berklum. Ég
var svo heppin, sem barn, að búa í
Vesturbænum sem stóð við hliðina á
Sólbakka og var stutt að hlaupa yfir
til afa og ömmu. Á laugardagskvöld-
um var skemmtilegast að fara yfir.
Þá voru danslögin í útvarpinu og
skiptist afi á að dansa við okkur
Eygló frænku. Afi var mikið fyrir
tónlist og söng hann mikið fyrir okk-
ur krakkana. En sterkasta minning-
in er hversu flottur og reffilegur afi
var. Alltaf vel klæddur með hatt og í
fínum jakka. Hann var sérstaklega
mikið snyrtimenni sem sást best á
honum og öllu sem í kringum hann
var.
Þau afi og amma voru mjög sam-
rýnd hjón. Þau héldust alltaf í hend-
ur þegar þau voru á göngu og mátti
sjá ljómann í augum þeirra beggja.
Í dag kveð ég afa á Sólbakka með
söknuði og þökk fyrir þann kærleika
og þá umhyggju sem hann hefur
sýnt mér og fjölskyldu minni. Það er
mikil eftirsjá að slíkum afa.
Elsku amma, megi góður Guð
styrkja þig og hughreysta og halda
verndarhendi sinni yfir þér í veik-
indum þínum og sorg. Einnig bið ég
Guð að styrkja alla fjölskylduna sem
og aðra aðstandendur.
Við kveðjum þig með þessum ljóð-
línum.
Ég sit við leiðið lága,
og löngu horfin ár,
mér birtast eitt af öðru
og augun fylla tár.
En hvað skal hryggð og harmur,
slíkt hæfa finnst mér lítt,
því umhverfis þig ávallt
var öllum glatt og hlýtt.
Og minningarnar mætast
og mynda geislakrans.
Um höfuð horfins vinar
hins hugum stóra manns.
(Steingrímur Arason.)
Kveðja,
Kristín Kristinsdóttir
og fjölskylda.
Nú er hann afi minn horfinn frá
okkur eftir stutt og erfið veikindi.
Það er erfitt að hugsa til þess að
hitta hann ekki oftar í þessu lífi. Ég
minnist alltaf hversu skemmtilegt
það var að gista hjá afa og ömmu á
Sólbakka þegar ég var drengur að
alast upp. Við strákarnir lékum okk-
ur oft í fjörunni við að sigla bátum
sem smíðaðir höfðu verið úr olíu-
brúsum á litlu lóni sem þar var. Sól-
bakki er ekki stórt hús en alltaf var
það hlýlegt og notalegt að innan og
húsinu vel haldið við. Það var eins og
að koma í sveitina að koma á Sól-
bakka. Oft var hægt að sjá þar, út
um eldhúsgluggann, hross og sauðfé
á beit.
Afi hafði alltaf frá svo mörgu að
segja. Hann var óþreytandi að segja
okkur krökkunum sögur. Margar
sögurnar snerust um þá daga sem
hann sótti sjóinn bæði á árabátum og
öðrum stærri bátum. Afi hafði gam-
an af tónlist og þó sérstaklega gam-
an af því að syngja. Oft snerust lögin
um sjómennskuna, sem var honum
alltaf ofarlega í huga.
Á jólum og páskum komu afkom-
endur afa og ömmu saman á Sól-
bakka hér áður fyrr og var þá oft
kátt á hjalla. En nú eru nokkur ár
liðin síðan afi og amma fluttu í Víði-
hlíð (dvalarheimili aldraða) í Grinda-
vík. Til að skapa sömu stemningu og
var á Sólbakka forðum komu þau og
afkomendur þeirra saman, í sam-
komuhúsi í Grindavík, á jólunum.
Ekki veitir af rúmu húsnæði því hóp-
urinn fer sífellt stækkandi.
Ég man eftir síðustu jólum hversu
sæl og ánægð þau voru hjúin og vel
með á nótunum. Þau gátu stolt horft
yfir stóran og myndarlegan hóp af-
komanda.
Jólin verða ekki þau sömu og áður
þegar afa vantar en ég veit að hann
verður með okkur í anda. Ég mun
alltaf minnast þeirra stunda með
þakklæti sem ég og afi áttum saman.
Það voru alltaf gefandi og góðir
tímar.
Ég ætla að biðja guð að varðveita
afa minn og styrkja ömmu mína og
hugga í veikindum hennar og sorg.
Þorleifur.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. Sveinbjörn Egilsson.)
Elsku langafi.
Við þökkum þér fyrir góðu stund-
irnar sem við áttum saman.
Við söknum þín.
Hvíl í friði.
Íris og Gísli.
GARÐAR
SIGURÐSSON
) * 

 
&  !
1/18/*''
1
  )  9
1" 
"  &
 
 +
 &

 & ,!




 -. / &
 


0 1
 ( 

 
 & '2'
 ! (


  #"

 2

  *

 
! 

 -  +
 &



3

  &
 

 +
 &

 & ,!


'
  6 4 &&

(&
&:
'

(&
#  
 !
 
   ;1231'13'
,1
2,

 ) )<=>
1" 
"  (


& 



 -4 / 
0 1 (
 ! 
 & '2'
51
6

/
, $&&  " &

(& %  &&
 !!
. 5" &, $&&

(&
 5(), $&&

(&   )   !!
1 !, $&&
 !! '
) 

(&
5"#, $&&
 !! 6 &*
  

(&
? @%, $&&

(& @(& 1
&%(%
) * 


 
 

 
 





 



A?
/31?/
@1
0))&) $. &) 
, &&0()9
  ()
"  +
 &


 3

 


 7   8

1

6 &
) B%
 !!
&0"#)&
 !! !) " &

(&
?  &

(& )&? 
 !!
B%&

(&   @ 
 !!
0 & 0#&()0 & 0 & 0#&
) * 


 
 

 
 



 


?
+1'

($) C
?() 
"  +
 &


 3

 


 7   &&  ( 
&) $
 !!
0"#)@&
 !! ) 

(&
+(
!&&5&

(& 
!&B:! 
 !!

&) $ ,&

(&
() $ 0#&&
9

 2

   


  6 
 
/ (' 
 

 
 / 1 1 
 
1

 



56;1
'1A 1
, &

 ) $ 
5

   
 *
 
! 
(


! 

 99  3


 

 #
!

)!)) 65"#&

(&
5(5"#&

(&
)  5"#&

(&
)  )35"#&
 !!
) 55"#&
 !!

&) 55"#&

(&

?5"#&

(&
?  15"#&

(&
!&) 0#&0 & 0#&
()0 & 0 & 0#&
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer fram.
Ætlast er til að þessar upplýs-
ingar komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður,
en ekki í greinunum sjálfum.
Formáli
minning-
argreina