Morgunblaðið - 20.09.2002, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 FÖSTUDAGUR 20. SEPTEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Ólafía Gróa Ey-þóra Jónsdóttir
var fædd í Votmúla-
Austurkoti í Sandvík-
urhreppi í byrjun síð-
ustu aldar, 7. júní
1904. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
við Sóltún sunndag-
inn 15. september
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru þau
Jón Eiríksson bóndi í
Arnarstaðakoti í
Hraungerðishreppi,
d. 1918, og Margrét
Þórarinsdóttir Wil-
son húsmóðir, d. 1946. Ólafía var
yngst í hópi sex systkina og þau
eru öll látin. Elstur var Þorvaldur
Óskar, d. 1970, Pálmar, d. 1941,
Jón Ársæll, d. 1994 en tvíburi
hans, stúlkubarn, lést í fæðingu,
Kristinn Hermann Ingi, d. 1949,
og næst yngst var Bára d. 1958.
Ólafía giftist Guðmundi Þor-
steinssyni gullsmiði þann 4. júní
árið 1932. Guðmundur var fæddur
19. ágúst árið 1897, d. 11. júní árið
1989. Foreldrar hans voru þau
Þorsteinn Daðason, lausamaður í
Dölunum og Pálína
Guðmundsdóttir
húsfrú.
Ólafía ólst upp í
Flóanum til 8 ára
aldurs en fluttist þá
til Reykjavíkur þar
sem hún síðan bjó
alla tíð. Hún fékk
hefðbundna barna-
skólamenntun eins
og þá tíðkaðist.
Ólafía vann við smíð-
ar með manni sínum.
Hún gerði víravirki
fyrir íslenska bún-
inginn 1928–46 en
sneri sér þá að rekstri fyrirtækis
þeirra hjóna og sá um það þar til
þau hættu 1. júní 1978. Fyrirtæk-
ið, Guðmundur Þorsteinsson gull-
smiður, var til húsa í Bankastræti
12. Ólafía fékkst töluvert við söng.
Á meðal þeirra sem hún söng með
voru Jóhann Tryggvason, Róbert
Abraham Ottósson og Jón söng-
stjóri KFUM. Hún stundaði einnig
hestamennsku.
Útför Ólafíu verður gerð frá
Fríkirkjunni í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Í dag er til moldar borin frænka
mín Ólafia Jónsdóttir eða Lóa eins
og hún var kölluð í daglegu tali.
Þegar Lóa lést hafði hún lifað hart-
nær eina öld og hafði þar af leið-
andi upplifað og tekið þátt í þeim
miklu þjóðfélagsbreytingum sem
orðið hafa í tímans rás. Þetta á
ekki síst við um þær breytingar
sem orðið hafa í verslun og við-
skiptum en Lóa rak gullsmíða-
verslun ásamt manni sínum Guð-
mundi Þorsteinssyni við
Bankastræti í yfir fimm áratugi.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjótandi
að starfa hjá Lóu og Guðmundi
fimm sumur á unglingsárunum.
Þar kynntist ég útsjónarsemi og
ráðdeild sem vafalaust átti sinn
þátt í því að verslunarreksturinn
gekk ávallt vel. Lóa var góður
vinnuveitandi sem gerði miklar
kröfur til sjálfrar sín og starfs-
manna sinna. Hún reyndist starfs-
fólki sínu vel og bar hag þess fyrir
brjósti.
Þegar Lóa dró saman seglin og
hætti verslunarreksti gafst henni
tóm til þess að sinna hugðarefnum
sínum. Má þar nefna skógrækt, en
þess má geta að hún hefur á liðnum
árum styrkt skógrækt á Íslandi á
rausnarlegan hátt. Einnig hafði
Lóa yndi af að spila brids auk þess
sem hún var mikil hestamanneskja
á meðan heilsa leyfði.
Ég minnist Lóu með hlýju en
hún hefur á umliðnum árum verið
aufúsugestur á heimili mínu og
minnar fjölskyldu. Hún var jafnan
ómissandi á merkisdögum í lífi fjöl-
skyldunnar. Við slík tækifæri lék
Lóa á als oddi en hún gat verið
spaugsöm og skemmtileg í frásögn-
um, átti hún það meðal annars til
að taka lagið en hún hafði yndi af
söng.
Að leiðarlokum vil ég þakka fyrir
þær minningar sem samvistirnar
við Lóu gáfu mér, víst er að þær
munu ylja mér um ókomin ár. Ég
minnist hennar með virðingu og
hlýju.
Sigríður Ósk.
Jæja Lóa, þá er stundin komin.
Þú og Mundi tilheyrðuð okkur
systkinunum alltaf frá barnæsku
og fram á síðasta dag. Ég var svo
heppinn að fá að verða samferða
ykkur hjónum í uppvexti mínum.
Þú ætlaðir nú alltaf að verða
hundrað ára en þrekið var búið og
þú varst tilbúin að fara og hitta
hann Munda þinn.
Ég bið guð að geyma þig og vona
að þér líði vel.
Hvíl í friði.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Sigursteinn.
Elsku Lóa, nú er kallið komið.
Mig langar að kveðja þig í síð-
asta sinn. Já, nú er tíminn kominn
sem þú hefur eflaust lengi beðið
eftir, nú færðu að hitta hann
Munda þinn. Ég á góðar minningar
um þig og Munda úr sveitinni þar
sem við börnin biðum spennt eftir
að bíllinn ykkar birtist í Hjarð-
arnesinu, þá fór öll strollan af stað.
Það er að segja, við börnin í sveit-
inni söfnuðumst saman af því að
við vissum af dósinni sem var alltaf
í hanskahólfinu í bílnum ykkar. Og
þar var hún alltaf á sínum stað full
af brjóstsykri. Handa blessuðum
börnunum eins og þú sagðir.
Takk fyrir allt, þú átt ávallt stað
í hjarta mínu, ég bið að heilsa
Munda.
Hvíl í friði.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Sigrún Kristín.
Kveðja frá Skógræktar-
félagi Íslands
Fallin er frá, nær tíræð að aldri,
frú Ólafía Gróa Eyþóra Jónsdóttir,
einn af helstu velgjörðarmönnum
Skógræktarfélags Íslands. Ólafía
og eiginmaður hennar, Guðmundur
Þorsteinsson gullsmiður, sem and-
aðist 11. júní 1989, arfleiddu félag-
ið fyrir allmörgum árum að eigum
sínum í þeim tilgangi að styrkja
skógrækt á Íslandi. Gjöf þeirra
hjóna var einstakt framtak til efl-
ingar hugsjónastarfs í þágu þjóð-
arinnar sem verður seint að fullu
metið til fjár.
Um margra ára skeið sótti Ólafía
ýmsar samkomur á vegum Skóg-
ræktarfélags Íslands, þar á meðal
aðalfundi þess. Frá þessum sam-
verustundum eiga margir félagar í
skógræktarhreyfingunni góðar
minningar um Ólafíu. Hún átti afar
auðvelt með að kynnast fólki og
hafði ánægju af því að koma á
mannamót félagsins. Þegar hún hóf
að sækja samkomur félagsins var
hún lífsglöð þrátt fyrir háan aldur
og naut samverunnar við skóg-
ræktarfólk í ríkum mæli. Hún hafði
yndi af söng og stutt var í græsku-
laust gaman þar sem hún gerði
óspart grín að sjálfri sér og kom
jafnan auga á hinar bjartari hliðar
tilverunnar. Hún var hrókur alls
fagnaðar.
Ólafía var alla tíð heilsuhraust
og ágætlega ern, allt fram á síð-
ustu ár. Hún hélt heimili á Vífils-
götu 17 þar til snemma á þessu ári
þegar hún flutti á öldrunarheimilið
Sóltún. Þar naut hún góðrar
umönnunar og leið vel síðustu ævi-
dagana.
Hin veglega gjöf þeirra Ólafíu og
Guðmundar til Skógræktarfélags
Íslands, og sú velvild í garð félags-
ins sem gjöfin endurspeglar, mun
halda minningu þeirra hjóna á lofti
meðal skógræktarfólks. Gjöfin
veitti félaginu ómetanlegan stuðn-
ing til þess hugsjónastarfs og
hinna margvíslegu verkefna sem
félagið vinnur að. Með gjöfinni var
styrkum stoðum skotið undir starf
Skógræktarfélags Íslands og mun
gjöfin veita auknum krafti í starf-
semi þess í þágu skógræktar á Ís-
landi um ókomna tíð.
Blessuð sé minning Ólafíu Jóns-
dóttur.
Magnús Jóhannesson
formaður.
Hún fæddist 7. júní 1904 og var
því orðin 98 ára.
Ung giftist Ólafía eða Lóa, eins
og hún var jafnan kölluð, Guð-
mundi Þorsteinssyni gullsmið.
Hann rak gullsmíðaverkstæði og
verslun til fjölda ára í Bankastræti
14 og er sú verslun ennþá rekin
undir því sama nafni og er því ein
af elstu skartgripaverslunum í
Reykjavík. Þau voru barnlaus, en
verslunin er í dag rekin af Ólafi
Guðmundi Jósefssyni, sem var
skírður í höfuðið á þeim hjónum
báðum, vegna vinfengis fjölskyldn-
anna.
Lóa stóð með sínum manni í einu
og öllu. Hún var verslunarstjóri og
afgreiðsludama og hún lærði eitt-
hvað í gullsmíði og greip oft í smíð-
ar til hjálpar, þegar mikið var að
gera.
Þau voru samhent í fleiru, bæði
höfðu yndi af músik og voru í kór-
um og spiluðu á hljóðfæri. Þau
voru hestafólk og áttu sjálf marga
góða hesta. Þau áttu líka jörð á
Kjalarnesi fyrir hestana sína.
Lóa var mjög duglegur bridge-
spilari og hún hélt áfram að spila
bridge og félagsvist, þegar færi
gafst og var síðast að taka þátt í
því fyrir rúmu ári.
Guðmundur var traustur og góð-
ur félagsmaður í Félagi íslenskra
gullsmiða. Á þeim árum, þegar inn-
flutningur var erfiður, vegna inn-
flutningshafta (á stríðsárunum og
fyrst eftir stríð) var stofnuð fé-
lagsverslun gullsmiða til að sjá um
sameiginlegan innflutning á því
efni, sem gullsmiðir þurftu að nota
við vinnu sína. Til þess var Guð-
mundur kjörinn, að sjá um þessi
mál og gerði hann það af mikilli
samviskusemi, sem og allt annað,
sem honum var falið að gera. Var
Guðmundur gerður að heiðurs-
félaga á 50 ára afmæli félagsins
1974. Þessa naut Lóa eftir lát Guð-
mundar. Hún hafði alltaf mætt með
honum, þegar eitthvað var um að
vera hjá félaginu og eins í gegnum
starfið í fyrirtækinu, þá þekkti hún
flesta félagsmenn. Félagið sýndi
henni þann sóma að bjóða henni að
vera með, þegar eitthvað var um að
vera sameiginlega á vegum félags-
ins og leit á hana sem Grand Lady.
Eftir lát Guðmundar afhenti hún
Skógræktarfélagi Íslands stóra
gjöf, sem þau höfðu safnað og eftir
það var hún heiðursfélagi þar. Hef-
ur Skógræktarfélagið fylgst vel
með henni á seinni árum og alltaf
boðið henni að vera með á aðal-
fundum og ýmsum öðrum samkom-
um, sem hún kunni vel að meta,
enda átti hún þar marga og góða
vini.
Þegar Þórunn Jóhannsdóttir
Ashkenasy var lítil telpa, bjó hún í
næsta nágrenni við Lóu og urðu
þær mjög góðar vinkonur. Lóa átti
píanó og Þórunn fékk oft að spila á
það. Þórunn hefur í gegnum tíðina
sýnt henni mikla umhyggju og
þótti Lóu alltaf sérlega vænt um,
þegar Dódý var að hringja eða
senda kort og segja henni, hvar
þau væru stödd. Þau höfðu líka oft
boðið henni að koma og dvelja hjá
sér. Þetta þáði Lóa einu sinni og
var hjá þeim eina viku í Sviss.
Við kveðjum nú góða konu, sann-
kallað aldamótabarn þ.e.a.s. barn
20. aldarinnar (það var til dæmis
gaman að vera með henni í Hall-
ormstaðaskógi og skoða þar stóru
fallegu trén, þau elstu í skóginum,
sem voru jafngömul henni). Um
leið og ég kveð hana Lóu og þakka
henni alla samfylgd og vináttu, þá
kveðja hana líka allir gullsmiðir í
nafni félagsins.
Dóra Jónsdóttir, gullsmiður.
Okkur langar til að minnast
Ólafíu G.E. Jónsdóttur er lést
sunnudaginn 15. september síðast-
liðinn. Leiðir okkar lágu saman er
hún kynntist móður okkar og
ömmu, Kristínu Guðbrandsdóttur.
Eftir það hefur hún fylgt okkur
fjölskyldunni í gegnum árin ásamt
eiginmanni sínum, Guðmundi Þor-
steinssyni, en hann lést 11. júní
1989.
Lóa og Mundi (en það voru þau
ávallt kölluð) giftu sig 4. júní 1932.
Þau ráku gullsmíðaverslunina Guð-
mund Þorsteinsson, Bankastræti
12, í yfir 50 ár og er sú verslun nú í
eigu okkar fjölskyldunnar. Þau
bjuggu á Vífilsgötunni en eyddu
jafnframt miklum tíma á jörðinni
Hjarðarnesi á Kjalarnesi. Minning-
ar okkar krakkanna þaðan eru
áægjulegar enda var alltaf glatt á
hjalla þegar Lóa og Mundi komu
keyrandi á gulbrúna bílnum niður
malarveginn því við vissum að þau
myndu lauma til okkar nokkrum
brjóstsykursmolum. Þau voru
einnig bæði mjög söngelsk og
sungu stundum fyrir okkur er þau
komu í heimsókn fyrst í Huldu-
landið og svo seinni árin í Rauðás-
inn. Lóa kom stundum í mat til
okkar og var hún sérstaklega
ánægð ef hryggur eða læri var á
boðstólum enda var það hennar
uppáhaldsmatur. Hún var ætíð al-
veg einstaklega kát og gleyma fáir
hennar skemmtilega hlátri sem
kynnst hafa.
En allt hefur sinn endi og eftir
langa ævi eru Lóa og Mundi saman
á ný eftir 13 ára aðskilnað. Hvíl í
friði, elsku Lóa.
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur.)
Fjölskyldan Rauðási 15.
ÓLAFÍA G.E.
JÓNSDÓTTIR
KIRKJUSTARF
Safnaðarstarf
Laugarneskirkja. Mömmumorgunn kl.
10 í umsjá Aðalbjargar Helgadóttur.
Kaffispjall fyrir mæður, góð upplifun fyr-
ir börn.
Boðunarkirkjan, Hlíðarsmára 9. Sam-
komur alla laugardaga kl. 11–12.30.
Lofgjörð, barnasaga, prédikun og biblíu-
fræðsla. Barna- og unglingadeildir á
laugardögum. Létt hressing eftir sam-
komuna. Allir velkomnir. Biblíufræðsla
alla virka daga kl. 10, 13 og 22 á FM
105,5.
Hvítasunnukirkjan á Akureyri. Unglinga-
samkoma í kvöld kl. 21.
Sjöundadags aðventistar á Íslandi:
Samkomur á laugardögum:
Aðventkirkjan, Ingólfsstræti: Biblíu-
fræðsla kl. 10. Guðsþjónusta allra safn-
aða kl. 11. Ræðumaður Anne-May Woll-
an.
Bænastundir á hverju kvöldi kl. 20–22 í
hliðarsal kirkjunnar. Allir hjartanlega vel-
komnir.
Samvera eldri borg-
ara í Háteigskirkju
NÆSTKOMANDI sunnudag býður
Háteigskirkja eldri borgara sér-
staklega velkomna í messu klukkan
tvö. Prestur er sr. Helga Soffía
Konráðsdóttir og organisti Douglas
Brotchie.
Að messu
lokinni er
samvera í
safn-
aðarheim-
ilinu þar
sem Þor-
valdur Hall-
dórsson sér
um tónlist-
ina og dr.
Pétur Pét-
ursson mun
lesa upp úr ljóðum föður síns, hr.
Péturs Sigurgeirssonar biskups.
Boðið er upp á kaffi og meðlæti
fyrir 500 krónur. Nánari upplýs-
ingar er að finna á heimasíðu kirkj-
unnar, hateigskirkja.is.
Gullsmárabrids
Eldri borgarar spiluðu tvímenn-
ing á tíu borðum í Gullsmára 13
mánudaginn 16. október sl. Miðl-
ungur var 220. Efst vóru:
NS
Dóra Friðleifsdóttir – Guðjón Ottósson 293
Halldór Jónss. – Kristinn Guðmundss. 243
Haukur Guðm. – Guðmundur Helgas. 237
AV
Einar Elíasson – Valdimar Lárusson 255
Haukur Bjarnason – Hinrík Lárusson 243
Sigurður Jóhannsson – Kristján Guðm. 243
Spilað alla mánudaga og fimmtu-
daga. Mæting kl. 12.45 á hádegi.
Bridsfélag Suðurnesja
Fyrsta verðlaunamót félagsins er
komið vel á veg. Tveimur umferðum
af þremur er lokið. Úrslit:
1. umferð:
Kristján Kristjánss.– Garðar Garðarss. 138
Gunnar Guðbjörnss.– Þorgeir Halldórss.123
Kjartan Ólason– Óli Þór Kjartanss. 116
2. umferð:
Kristján Kristjánss.– Garðar Garðarss. 140
Arnór Ragnarss.– Karl Hermannss. 131
Kjartan Ólason – Óli Þór Kjartanss. 125
Þröstur Þorlákss.– Heiðar Sigurjónss. 125
Þessir standa best fyrir síðasta
kvöldið:
Kristján Ö. Kristjánss. – Garðar Garðarss.
Arnór G. Ragnarss. – Karl Hermannss.
Kjartan Ólason – Óli Þór Kjartanss.
Heiðar Sigurjónss. – Þröstur Þorlákss.
Gunnar Guðbjörnss. – Þorgeir Halldórss.
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson
Bridsfélag Akureyrar
Sumarvertíð Bridsfélags Akur-
eyrar er nú lokið og vetrarstarfið
hófst þriðjudaginn 17. september.
Að þessu sinni var spilaður eins
kvölds einmenningur. 20 einstak-
lingar hófu keppni og var röð efstu
manna þessi:
Pétur Guðjónsson 145
Kolbrún Guðveigsdóttir 141
Stefán Stefánsson 133
Páll Þórsson 132
Reynir Helgason 131
Aðrir voru með minna.
Næst verður svo spilaður tveggja
kvölda tvímenningur.
Morgunblaðið/Jim Smart