Morgunblaðið - 28.12.2002, Blaðsíða 36

ÚR VESTURHEIMI
36 LAUGARDAGUR 28. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
„ÞAÐ ER svo mikil ögrun fólgin í því
að skrifa barnabækur og því hef ég
haldið mig við það,“ segir Kathleen
Arnason, en bók hennar, Falcons
Gold, sem Luther Pokrant mynd-
skreytti, var mest selda barnabókin í
Winnipeg fyrir jólin.
Spurningar vakna
Áður hafa komið út eftir hana
barnabækurnar The Story of the
Gimli Huldufolk og Whistle and the
Legend of the White Horse, en hún
er annars framkvæmdastjóri fjáröfl-
unarátaksins The United Icelandic
Appeal, Sameinað íslenskt átak, í
Gimli. „Góðar barnabækur auka
ímyndunaraflið og þær vekja upp
svo margar spurningar. Þær eru
skapandi og um leið fræðandi en full-
orðnir verða líka að kunna að meta
þær því í mörgum tilfellum lesa þeir
sögurnar fyrir börnin og þeir verða
að hafa gaman af þeim ef börnin eiga
að njóta þeirra. Íslendingar eru frá-
bærir sagnamenn og ég hef notið
þess. Þegar ég var yngri hlustaði ég
á gamla fólkið segja sögur og ég
reyni að koma boðskapnum áfram.“
Sagan endurvakin
Saga Fálkanna var endurvakin á
árinu með eftirminnilegum hætti, en
um var að ræða íshokkílið í Winnipeg
og voru allir leikmennirnir nema
einn af íslenskum uppruna. Margar
hindranir urðu á vegi liðsins, ekki
síður utan vallar vegna uppruna leik-
mannanna, en svo fór að það vann
sér rétt til að keppa fyrir hönd Kan-
ada á Ólympíuleikunum í Antwerpen
í Belgíu 1920, þegar fyrst var keppt í
íshokkíi á Ólympíuleikum. Fálkarnir
komu, sáu og sigruðu og urðu þar
með fyrstu Ólympíumeistararnir í
greininni. Fálkarnir eiga sæti í
Íþróttafrægðarsetri Manitoba, voru
teknir þar inn fyrstir liða, og þeir eru
á sínum stað í Íshokkífrægðarsetr-
inu í Toronto, en þeir hafa ekki verið
fyrirmynd að efni í bók fyrr en nú.
Tenging við höfund Mjallhvítar
Barátta liðsins og liðsmanna þess
er höfð til hliðsjónar í nýjustu bók
Kathleens og einnig kemur mynda-
söguteiknarinn Charles Thorson við
sögu, en hann var mikill áhugamaður
um íshokkí og vinur leikmanna Fálk-
anna, þó hann sé þekktastur fyrir að
hafa skapað Mjallhvíti og Kalla kan-
ínu (Bugs Bunny) fyrir Walt Disney.
Kristín Sölvadóttir, þjónustustúlka á
Wevel Café í Winnipeg, var fyrir-
myndin að Mjallhvíti og listamaður-
inn féll fyrir tvítugri stúlkunni, en
samband þeirra varð ekki nánara.
Hins vegar liggja leiðir þeirra saman
í bókinni. „Ég byggi frásögnina á
sögu Fálkanna og lífi Charlie Thor-
son,“ segir Kathleen. „Fálkarnir
náðu frábærum árangri og það er
full ástæða til að halda honum á lofti.
Við gerum allt of lítið af því að vekja
athygli á íþróttamönnum okkar, en
þetta er ein leiðin til þess.“
Bob Nicholson, forseti Íshokkís-
ambands Kanada, afhjúpaði málverk
af Fálkunum eftir Luther Pokrant í
tengslum við Vetrarólympíuleikana í
Salt Lake City í Bandaríkjunum fyrr
á árinu og sagði að saga liðsins ætti
það skilið að vera sögð frá strönd til
strandar í Kanada. Aðstandendur
bókarinnar Falcons Gold hafa lagt
sitt af mörkum í því efni að undan-
förnu, en bókin, sem Coastline Publ-
ishing í Guelph gefur út, hefur verið
kynnt víða í Manitoba, Saskatchew-
an, Alberta og Ontario. Höfðustöðv-
ar Íshokkísambandsins voru meðal
annars heimsóttar, þar sem Bob
Nicholson fékk bókina, liðsmenn
NHL-íshokkíliðsins Calgary Flames
fengu hana að gjöf eftir eina æf-
inguna og Brian Johannesson, sonur
Konnie Johannessons, sem var lyk-
ilmaður í vörn Fálkanna, tók við bók-
inni í Guelph. „Við þurfum að halda
þessari sögu á lofti og það er gott að
koma henni til barnanna því þau
halda áfram að bera kyndilinn á
milli,“ segir Kathleen Arnason.
Saga Fálk-
anna í
barnabók
Kathleen Arnason áritar bókina fyrir Brian Johannesson sem fylgist vel með.
steg@mbl.is
Barnabók byggð á sögu íshokkíliðs Fálkanna,
sem varð Ólympíumeistari 1920, kom út í
Kanada fyrir skömmu, og var mest selda
barnabókin í Winnipeg fyrir jólin. Steinþór
Guðbjartsson kom við hjá Kathleen Arnason,
höfundi bókarinnar, og spjallaði við hana.
BARNAKÓRINN í Nýja-Íslandi í
Kanada kemur til Íslands í sumar.
Verið er að skipuleggja ferðina en
hún er möguleg vegna samstarfs
Vesturfarasetursins/Snorra Þor-
finnssonar ehf. á Hofsósi, Ferða-
skrifstofunnar Vestfjarðaleiðar og
Flugfélagsins Atlanta um leiguflug
til Winnipeg 25. júlí.
David Gislason, framkvæmda-
stjóri kórsins, var á Íslandi fyrir
skömmu til að binda lausa enda.
„Við þurfum að tryggja kórnum
gistingu víða um land en viðbrögðin
hafa verið mjög góð og ég hef alls
staðar fundið fyrir mikilli hlýju,“
segir David, en hann ræddi meðal
annars við Davíð Oddsson, forsætis-
ráðherra, og Ingibjörgu Sólrúnu
Gísladóttur, borgarstjóra, um
stuðning þeirra við ferðina.
Að sögn Davids hefur verið rætt
um að sendiherra Kanada á Íslandi
taki á móti börnunum daginn eftir
komuna til Íslands en síðan verði
haldið í Skagafjörðinn. „Okkur
finnst mikilvægt að sýna krökkun-
um að Kanada sé líka á Íslandi og
því byrjum við í sendiráðinu.“
Vesturfarasetrið er að skipu-
leggja sérstakan hátíðisdag í júlí til
heiðurs Vestur-Íslendingum og er
ráðgert að kórinn komi þar fram.
„Eftir að hafa skoðað okkur um í
Skagafirði er hugmyndin að fara til
Akureyrar og Egilsstaða og ljúka
svo ferðinni í Reykjavík.“
Kór í þrjú ár
Barnakórinn byrjaði að æfa
haustið 1999 og hefur víða komið
fram á undanförnum þremur árum,
en hann söng meðal annars fyrir
Elísabetu II Bretadrottningu í
Winnipeg í október. Rosalind Vig-
fusson, stjórnandi kórsins og undir-
leikari, segir að það hafi verið
ánægjuleg stund og eiginmaður
drottningarinnar, Filippus prins,
hafi talað við sig á eftir. „Ég var í
íslenskum búningi og hann spurði:
„Iceland, isn’t it?“ eða íslensk er
það ekki? „Já,“ sagði ég og sagði
honum síðan örlítið frá Nýja-Íslandi
þegar hann spurði frekar. En hann
var hissa, sagðist þekkja til Íslands
en vissi ekki að svona margt fólk í
Manitoba væri ættað frá Íslandi.“
Fyrir jólin voru fimm kórar frá
Manitoba fengnir til að syngja jóla-
lög í stjórnarráðsbyggingunni í
Winnipeg og var kórinn frá Nýja-
Íslandi þar á meðal, en hann söng
erindi til skiptis á íslensku og
ensku. Um 30 krakkar á aldrinum 8
til 20 ára eru í kórnum og æfa þeir
vikulega en nýliðarnir eru með eina
aukaæfingu í viku. Kórinn syngur
fyrst og fremst á íslensku en til að
fjármagna ferðina hefur hann gefið
út geisladisk og hefur hann m.a.
verið til sölu hjá Máli og menningu.
Barnakórinn í Nýja-Íslandi til Íslands
Morgunblaðið/Steinþór
Rosalind Vigfusson stjórnar barnakórnum í Nýja Íslandi við hátíðlega athöfn í Gimli.
„ÉG hef aldrei kynnst öðru eins,
segir Eiður Guðnason sendiherra
um sýndan vinarhug í Vestur-
heimi, en hann hefur látið af starfi
aðalræðismanns í Winnipeg í Kan-
ada eftir að hafa gegnt því frá 1.
ágúst 2001. Við tekur sendiherra-
embætti í Kína, en Kornelíus J.
Sigmundsson sendiherra verður
hins vegar aðalræðismaður í
Winnipeg.
Íslendingafélög í Manitoba og
fleiri héldu Eiði og Eygló H. Har-
aldsdóttur, eiginkonu hans, marg-
ar kveðjuveislur áður en þau fóru
til Íslands og Framfari í Winnipeg
kvaddi hjónin á árlegri jólahátíð fé-
lagsins, þar sem íslenskur matur
var í hávegum hafður eins og
gjarnan á hátíðum Íslendinga-
félaganna vestra, og barnakórinn í
Nýja-Íslandi söng. Framfari er
ungt Íslendingafélag, stofnað í maí
í fyrra í þeim tilgangi fyrst og
fremst að vera tengill milli Íslands
og fólks af íslenskum uppruna með
því að vera því innanhandar um
upplýsingar og fleira varðandi Ís-
land. Formaður Framfara er Brian
Gudmundson og segir hann að
jólahátíðin í ár hafi gefið félaginu
byr undir báða vængi varðandi
framhaldið og Eiður segir að hún,
eins og annað „íslenskt“ í Vestur-
heimi, sé eftirminnileg.
„Við vorum í fimm ár í Noregi og
eignuðumst þar ákaflega góða vini
en það var í raun miklu erfiðara að
kveðja allt þetta ágæta fólk sem við
höfum bundist vináttuböndum á
tæplega einu og hálfu ári,“ segir
Eiður. „Þetta Íslendingasamfélag í
Manitoba og vesturfylkjunum er
eins og ein fjölskylda og það er ein-
stök lífsreynsla og lífsfylling að
njóta samvista við þetta fólk, vinna
með því og vinna fyrir það.“
Eiður segir sérstaklega ánægju-
legt hvað margt ungt fólk vestra sé
áhugasamt um Ísland og íslensk
málefni. „Átakið árið 2000 hefur
skilað mjög miklu og unga fólkið
vestra kemur til með að halda
merkinu á lofti, en máttarstólpar
íslensku samfélaganna í Vestur-
heimi hafa unnið ómetanlegt starf
fyrir Ísland og íslenska menn-
ingu.“
Eiður og Eygló
kvödd í Manitoba
Morgunblaðið/Steinþór
Eiður Guðnason sendiherra og Eygló H. Haraldsdóttir, eiginkona
hans, hafa kvatt Kanada og halda senn til starfa í Kína.