Morgunblaðið - 02.03.2003, Blaðsíða 42

MINNINGAR
42 SUNNUDAGUR 2. MARS 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir,
SVAVA SCHEVING JÓNSDÓTTIR,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni 2
fimmtudaginn 20. febrúar, verður jarðsungin frá
Bústaðakirkju mánudaginn 3. mars kl. 13.30.
Björgvin Guðmundsson, Kristín Gunnarsdóttir,
Dóra Scheving Petersen, Gunnar Petersen.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÁSA FRIÐRIKSDÓTTIR,
Bólstaðarhlíð 41,
Reykjavík,
andaðist á líknardeild Landspítala, Landakoti,
fimmtudaginn 20. febrúar sl.
Jarðsett var í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Starfsfólki líknardeildar færum við okkar bestu
þakkir fyrir frábæra umönnun í veikindum hennar.
Friðrik Björnsson, Herdís Gunngeirsdóttir,
Þórhildur Ólafsdóttir Fuegi, David Fuegi,
Einar Ólafsson, Kristjana Guðmundsdóttir,
Ágúst Ingi Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓNATAN GUÐMUNDSSON
frá Hjörsey,
Eiðismýri 30,
Seltjarnarnesi,
verður jarðsunginn frá Seltjarnarneskirkju mið-
vikudaginn 5. mars kl. 15.00.
Lea Kristjánsdóttir,
Guðmundur H. Jónatansson, Sigríður Guðmundsdóttir,
Sigríður Jónatansdóttir, Bergsveinn Þorkelsson,
Örlygur Jónatansson, Lára Sveinbergsdóttir,
Ragnar Jónatansson, Hugrún Gunnarsdóttir
og afabörn.
Yndislegi maðurinn minn og pabbi okkar,
sonur, tengdasonur og bróðir,
BJÖRN RAGNARSSON,
Lindargötu 20,
Reykjavík,
sem lést á heimili sínu sunnudaginn 23. febrúar,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju fimmtu-
daginn 6. mars kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Krabbameinsfélag Íslands.
Álfheiður H. Árdal,
Úlfar Þór Björnsson Árdal,
Freyja Björt Björnsdóttir Árdal,
Arndís Úlla Björnsdóttir Árdal,
Arndís Pálsdóttir, Ragnar Benediktsson,
Úlla Þormar Árdal
systkini og fjölskyldur.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, sonur, bróðir og mágur,
MAGNÚS ÓLAFSSON
verkfræðingur,
Álfheimum 22,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju þriðju-
daginn 4. mars kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á
Krabbameinsfélag Íslands.
Herdís Heiðdal,
Ingibjörg Magnúsdóttir, Örvar Arnarson,
Ólafur Magnússon, Íris Baldursdóttir,
Ingibjörg Sturludóttir,
Sigríður P. Ólafsdóttir, Ingimar Halldórsson.
Elskulegur vinur minn og bróðir,
GUÐNI GÍSLASON,
Granaskjóli 23,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 4. mars kl. 13.30.
Sigríður Magnúsdóttir,
Magnús Gíslason.
Elskuleg móðir okkar,
ELÍN ELÍASDÓTTIR
frá Melstað,
Höfðagrund 11,
Akranesi,
er látin. Útförin verður auglýst síðar.
Börn hinnar látnu.
Faðir okkar og tengdafaðir,
MAGNÚS GUÐMUNDSSON,
Snorrabraut 58,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 3. mars kl. 13.30.
Hallgrímur Magnússon,
Vigdís Hallgrímsdóttir, Egill Már Guðmundsson.
✝ Sigríður Þor-steinsdóttir
fæddist í Garðakoti í
Mýrdal 10. ágúst
1913. Hún lést á
Dvalarheimilinu Hlíð
Akureyri hinn 3.
febrúar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Sigurlín Er-
lendsdóttir húsfreyja
frá Hvoli í Mýrdal, f.
1. september 1885, d.
27. nóvember 1967,
og Þorsteinn Bjarna-
son, bóndi frá Holti í
Álftaveri f. 17. apríl
1879, d. 9. desember 1970. Systk-
ini Sigríðar eru Marta, f. 9. októ-
ber 1910, d. 2. ágúst 1998, Jón, f.
17. febrúar 1912, d. 15. júlí 1998,
Elísabet, f. 29. júlí 1915, d. 10. apr-
íl 2001, Gróa, f. 5. janúar 1917,
Jóna, f. 2. október 1919, Óskar, f.
4. nóvember 1920, Guðjón, f. 15.
júní 1924, Kristín Magnea, f. 6.
desember 1925, d. 1. desember
1926, og Kristján Magnús, f. 3.
febrúar 1929, d. 10. júlí 1931.
20. september 1941 giftist Sig-
ríður, Kjartani Fossberg Sigurðs-
syni, vélvirkja og verkstjóra á Ak-
ureyri, f. 1. júní
1908, d. 30. desem-
ber 1985. Börn
þeirra eru: 1) Þor-
steinn Fossberg, f.
11. febrúar 1943,
maki Elín Berg, f.
28. maí 1948, þau
eiga tvo syni og tvö
barnabörn. 2) Sig-
urður Fossberg, f.
24. júní 1945, maki
Regína Sigurðar-
dóttir, f. 5. febrúar
1948, þau eiga fimm
börn og átta barna-
börn. 3) Rafn Foss-
berg, f. 24. júní 1945, á eina dóttur
og tvö barnabörn. 4) Örn Foss-
berg, f. 19. desember 1948, maki
Kristín S. Ögmundardóttir, f. 11.
desember 1952, þau eiga tvö börn
og tvö barnabörn. 5) Anna Foss-
berg, f. 16. desember 1954, maki
Jón B. Hauksson, f. 10. apríl 1955,
þau eiga fjögur börn.
Heimili Sigríðar og Kjartans
var að Löngumýri 5 Akureyri, og
bjuggu þau þar mestallan sinn bú-
skap.
Útför Sigríðar fór fram í kyrr-
þey, að hennar ósk.
Mig langar að minnast tengda-
móður minnar, Sigríðar Þorsteins-
dóttur frá Garðakoti í Mýrdal.
,,Margs er að minnast, margt er að
þakka.“ Sigríður fæddist uppúr
aldamótunum 1900, ein af 10 systk-
inum, en á þessum tíma var lífsbar-
áttan oft hörð og miskunnarlaus,
bæði fyrir fullorðna og börn, og
hafði mótandi áhrif til lífstíðar.
Þetta fólk man tímana tvenna.
Konur þessarar kynslóðar heyra
brátt sögunni til.
Þetta eru konurnar sem lifðu líf-
inu í æðruleysi og án þess að gera
kröfur, létu fjölskylduna sitja fyrir
öllu og gerðu það af mikilli gleði.
Þegar mótlæti og erfiðir tímar
komu í líf hennar dáðist ég að því
hvernig hún tók á málunum, en það
var með þessu einstaka æðruleysi
og ró sem mér fannst einkenna
hana svo mikið.
,,Það er ekkert að mér, mér líður
vel.“ Þannig var tengdamóðir mín.
Ég var aðeins 19 ára þegar ég
kom á heimili Sigríðar og Kjartans
í Löngumýri á Akureyri og leið
mér vel þar, en við Örn vorum þar
í um það bil ár áður en við fórum
sjálf að búa.
Það voru alltaf miklir kærleikar
milli tengdaforeldra minna, sem
skapaði gott andrúmsloft á heim-
ilinu.
Sigríður lagði sig fram um að
skapa notalegt heimili fyrir þau
hjónin og börnin og seinna barna-
börnin sem voru mikið hjá henni.
Það var ekki fórn af hennar hálfu,
það var lífið sjálft.
Þegar ég sá fyrst ljóðið hans
Ómars Ragnarssonar um ,,íslensku
konuna“ fannst mér að þetta ljóð
gæti verið um hana.
Ég ætla að setja nokkur brot hér
úr kvæðinu, þar sem það er of
langt til að birta það í heild.
Hún bar þig í heiminn og hélt þér að
sér.
Hún heitast þig elskaði’ og fyrirgaf þér.
Hún ætíð er skjól þitt, þinn skjöldur og
hlíf.
Hún er íslenska konan, sem ól þig og
þér helgaði sitt líf.
Og loks þegar móðirin lögð er í mold
þá lýtur þú höfði og tár falla’ á fold.
Þú veist, hver var skjól þitt, þinn skjöld-
ur og hlíf.
Það var íslenska konan, sem ól þig og
gaf þér sitt líf.
Sigríður var frábær saumakona
og lærði hún herrafatasaum í Vest-
mannaeyjum hjá þýskum klæð-
skera sem hét Stolzenwald. Sigríð-
ur tók að sér saumaskap fyrir
einstaklinga og um tíma saumaði
hún fyrir J.M.J. á Akureyri. Hún
átti marga fasta kúnna sem hún
saumaði fyrir, þeir kunnu fljótt að
meta saumaskap hennar. Stundum
var sagt við hana ,,hún gæti saum-
að flík úr engu“ og ekki skipti máli
þótt gleymst hefði að koma með
vasaefni eða tvinna, hún átti þetta
einhvern staðar, þurfti ekki að nota
það, það var velkomið. Tíminn á
kvöldin og fram á nóttina var
gjarnan notaður fyrir saumaskap-
inn, en samt var hún alltaf fyrst á
fætur á morgnana.
Hún var um sextugt þegar
barnabörnin fóru að koma í heim-
inn. Þá var alveg sjálfsagt að gæta
þeirra og um tíma gætti hún
þriggja barna í einu. Tvö á fyrsta
ári og eitt um fjögurra ára aldur.
Og alltaf fannst barnabörnunum
gott að eiga ömmu að. Þegar hún
var um áttrætt voru nokkur af
barnabörnunum hjá henni, ýmist
við nám, og þá í fjóra vetur, eða
vantaði húsnæði um tíma, og voru
þau hjá henni í fæði og þjónustu.
Þó Sigríði liði vel á Akureyri átti
Mýrdalurinn hug hennar allan. Á
hverju sumri þegar krakkarnir
voru litlir var jeppinn hlaðinn og
haldið af stað suður í Mýrdal, í
Garðakot, og verið þar í nokkrar
vikur á hverju sumri. Sigríður var
mikill Skaftfellingur og þá sérstak-
lega Mýrdælingur, þar naut hún
sín vel.
Hún fylgdist alltaf vel með fólk-
inu þar, meðan hún gat, og var fús
að rifja upp minningar þaðan. Með
þessum orðum vil ég kveðja
tengdamóður mína sem mér þótti
mjög vænt um og var mér sem
önnur móðir.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Vald. Briem.)
Kristín Ögmundar.
Nú hefur hún Sigríður tengda-
móðir mín hvatt þennan heim á ní-
tugasta aldursári.
Minningar um liðin ár koma upp
í hugann. Sigga var ætíð mjög
atorkusöm, oftar en ekki á fullu í
saumaskapnum, sauma buxur á
börn sem fullorðna. Þjónustulundin
var henni í blóð borin. Dæmi um
kraftinn og þjónustulundina var
þegar eitthvað vantaði af loftinu
eða úr kjallaranum, var hún rokin
áður en nokkur fékk rönd við reist.
Á sumrin var ferðinni ávallt heitið í
sveitina í Mýrdalinn, þar sem hún
sá um heimilisstörfin hjá bræðrum
sínum, sem og tók þátt í heyskapn-
um, kúasmölun og fjósstörfunum,
ekki málið. Oft var hún heimsótt í
sveitina og fór það ekki á milli
mála að henni leið vel í sveitinni
sinni þar sem hún ólst upp.
Mjög er manni minnisstætt þeg-
ar Sigga ásamt Kjartani tengda-
föður, Betu systur sinni og Stínu
„frænku“ mágkonu sinni komu í
heimsókn til okkar Önnu er við
bjuggum í Danmörku 1985. Þá var
leigður stór bíll og tekin ferð á
hendur með þau öll niður til Þýska-
lands. Ekki var ferðin skipulögð
sérstaklega þannig að leitað var að
gistingu að kveldi og gekk það
SIGRÍÐUR ÞOR-
STEINSDÓTTIR