Morgunblaðið - 31.10.2003, Side 57

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 31. OKTÓBER 2003 57
BAKHJARL þessarar nýju safn-
plötu og útgefandi, Steinar Berg,
lagði mikið uppúr því að velja falleg-
an kveðskap en útgangspunktur hans
var einmitt ljóðasafnið Íslensk ástar-
ljóð sem Snorri Hjartarson ljóðskáld
tók saman 1949. Steinar fylgdi sömu
stefnu og Snorri, valdi kvæði, sem
fjalla um „ástir og örlög karla og
kvenna, ungra og aldinna á breiðum
grunni“, eins og segir í gagnlegum
inngangsorðum Jónatans Garðars-
sonar að plötunni. Stór hluti lagana
sem fyrir valinu urðu eru einmitt við
sígild ljóð úr þessu ljóðasafninu og
fyrir þær sakir einar er hér á ferð
einstök plata –
því fallegri
kveðskapur
verður vart
fundinn á plötu
sem út kemur
fyrir þessi jól.
Þrír ástarsöngv-
arnir eru svo öllu yngri; eftir Bubba,
Megas og Magnús Þór Sigmundsson.
Af sextán jafnsterkum og vel flutt-
um mansöngvum gnæfir einn þeirra
uppúr, fyrir þær sakir að það er ekki
á hverjum degi sem maður heyrir
nýtt lag og veit upp á hár að það er
þegar komið í hóp annarra sígildra ís-
lenskra mansöngva, þ. á m. þeirra
sem prýða plötuna. Er hér að sjálf-
sögðu um að ræða gullfallegt upp-
hafslag plötunnar, eitt af þremur nýj-
um lögum Magnúsar Þórs
Sigmundssonar, þetta við ljóð Sig-
urðar Nordals „Ást“. Hugljúfasti ís-
lenski mansöngur sem til hefur orðið
lengi, hrein perla. Er það ekki hvað
síst að þakka framúrskarandi flutn-
ingi Ragnheiðar Gröndal, nýjustu
söngstjörnu landsins, sem syngur tvö
önnur lög á plötunni, „Þú bíður (alla-
vega) eftir mér“ – einhver besta túlk-
un annars söngvara á lagi eftir Meg-
as – og „Vísur Vatnsenda-Rósu“.
Langt er síðan annað eins söngefni
hefur komið fram hérlendis, í senn
þroskuð, þægileg og umfram allt sér-
lega skemmtileg söngrödd,
sem minnir mann á allt það
besta í okkar dáðustu söng-
konum undanfarin ár, Ellen,
Emilíönu, Björk og Röggu
Gísla.
Önnur lög er almennt vel
flutt. Eiríkur Hauksson sýnir
á sér mjúku hliðina með því að
fara ágætlega með „Dagný“
Tómasar og Sigfúsar og „17
ára í síðri kápu“, nostalgískt
ástarljóð Davíðs Oddssonar
sem Gunnar Þórðarson hefur
lagað að skemmtilegu en um
margt óvenjulegt lagi sem
vinnur glettilega vel á. Gunn-
ar á tvö önnur fín lög hér,
„Þrá“ við ljóð Jakobs Jóhann-
essonar Smára, prýðilega
sungið af Sverri Daysleeper
Bergmann – sem einnig
kemst ágætlega frá „Ég bið
að heilsa“ – og „Nótt“, við ljóð
Þorsteins Erlingssonar, sung-
ið af nýliðanum Friðriki Óm-
ari Hjörleifssyni. Friðrik Óm-
ar sýnir þar, og í dúettinum
„(Ást) Við fyrstu sýn“ á móti
Regínu Ósk, að hann er mikið
efni sem á örugglega eftir að láta
meira að sér kveða, reyndar eins og
Regína Ósk. Stefán Hilmarsson fer
mjög vel með einfalt en hrifmikið lag
Jóns Ólafssonar við ljóð Steins Stein-
ars „Siesta“. Félagi Jóns Ný dansk-
ur, Björn Jörundur Friðbjörnsson,
túlkar svo af alkunnri einlægni tvö
lög, gullfallegt lag Jóns Ásgeirssonar
við ljóð Nóbelsskáldsins „Hjá lygnri
móðu“ og eitt nýju laganna hans
Magnúsar Þórs, við ljóð Stefáns frá
Hvítadal, „Þér konur“. Andrea Gylfa-
dóttir er að sama skapi sannfærandi í
túlkun sinni á lagi Magnúsar Þórs við
ljóð Þórbergs „Aldrei flýgur hún aft-
ur“ og á ástarsöng plötunnar, lagi
Hallbjargar Bjarnadóttur við 17. ald-
ar ljóð Stefáns Ólafssonar „Björt
mey og hrein“. Tregafullt og nýju lífi
gætt í flutningi Andreu.
Síður sannfærandi er flutningur
Páls Rósinkranz á „Fyrir átta árum“,
sem hefur yfir sér svolítinn af-
greiðslubrag, þótt útsetningin sé
góðra gjalda verð. Góður flutningur
Heru Hjartardóttur fer aftur á móti
fyrir lítið á „Talað við gluggann“, í
sjálfu sér ekki vegna þess að útsetn-
ingin sé vond heldur hentar hún
þessu trúbadúrlagi Bubba engan
veginn.
Hann er greinilegur metnaðurinn
sem legið hefur að baki gerðar þess-
arar nýju íslensku safnplötu. Hvergi
hefur auðvelda leiðin verið valin,
heldur kapp lagt á að gera allt sem
best úr garði. Lagaval Steinars í
flesta staði mjög vel til fundið, útsetn-
ingar Jóns Ólafssonar smekkvísar og
flutningur allra til fyrirmyndar. Slík
vinnubrögð skila sér alltaf margfalt
til baka og því er Íslensk ástarljóð
sem safnplata vel yfir meðallagi góð.
Kápan er aftur á móti afleit, væm-
in, venjuleg og gefur kolskakka mynd
af innihaldinu.
Minnisstæðir
mansöngvar
Ýmsir flytjendur
Íslensk ástarljóð
Sextán nýjar upptökur með íslenskum
ástarsöngvum í flutningi tíu íslenskra
söngvara. Eftirfarandi syngja lög á plöt-
unni: Ragnheiður Gröndal, Hera Hjart-
ardóttir, Eiríkur Hauksson, Andrea Gylfa-
dóttir, Stefán Hilmarsson, Páll
Rósinkranz, Sverrir Bergmann, Björn Jör-
undur Friðbjörnsson og Friðrik Ómar Hjör-
leifsson. Guðmundur Pétursson gítar,
mandólín, Jón Ólafsson hljómborð, bak-
raddir, Birgir Baldursson trommur, Ró-
bert Þórhallsson bassi, Regína Ósk Ósk-
arsdóttir bakraddir, Matthías Stefánsson
fiðla. Upptökustjórn og útsetningar Jón
Ólafsson. Upptökumenn Jón Ólafsson í
Eyranu og Hrannar Ingimarsson í Sýrlandi
júlí og ágúst 2003.
Steinsnar ehf.
Ragnheiður Gröndal fer á kostum á Ís-
lenskum ástarljóðum og syngur m.a. perlu
plötunnar, upphafslagið „Ást“.
Morgunblaðið/Sverrir
Skarphéðinn Guðmundsson
Eyjólfur Kristjánsson & ÍSLANDS EINA VON
leikur á dúndurdansleik í kvöld
Leikhúsgestir 15% afsláttur, munið spennandi matseðil
Halli Reynis
spilar alla helgina
Hamraborg 11 – Kópavogi
Aðgangur ókeypis
Í EFTIRFÖRINNI virðist
leikstjórinn Peter Berg taka þá
ákvörðun að búa til hasarmynd í
anda þeirra „gömlu góðu“, sem
gengur first og fremst fyrir
slagsmálum, sprengingum og
stirðum samskiptum hetjuparsins
sem rekur söguþráðinn áfram.
Enginn Matrix-leðurfatnaður og
engir hátæknivæddir loftfimleik-
ar, þó svo að stíltilburðir í anda
John Woo og Tarantino setji
mark sitt á myndina og verði að
teljast fremur tilgerðarlegir í
samhengi við þessa einfeldnings-
legu spennumynd. Sögusviðið eru
frumskógar Brasilíu, (sem minnir
á stórsmelli á borð við Rambó og
Indiana Jones) og í aðalhlutverki
er hreinræktað vöðvatröll (The
Rock) sem berar vöðvana eins oft
og handritið getur fundið afsökun
fyrir. Málglaður og dálítið
pirrandi félagi (Seann William
Scott) er á sínum stað, og einum
velvöldum kvenkosti (Rosario
Dawson) er fundinn tryggur stað-
ur í sögunni. Rakið illmennið
(Christopher Walken) hefur síðan
hóp af málaliðum í kringum sig
sem eru tilvalið slagsmála- og
byssufóður.
En það er kannski ástæða fyrir
því að hasarmyndin þróaðist í eitt-
hvað annað en hún var á níunda
áratugnum, og hefur Eftirförin í
raun litlu við greinina að bæta,
nema að para saman hinn vinsæla
Stifler úr Amerísku bökunni,
Seann William Scott, og nýjasta
harðjaxlinn af gamla skólanum,
sem kallar sig því lýsandi nafni
The Rock. Útkoman er í raun
nokkurs konar barnamynd, nægi-
lega einfeldningsleg er hún að
minnsta kosti, og hetjurnar eru
allar góðar inn við beinið og vilja
helst ekki drepa, bara slást dálítið.
Þeir Scott og Rock standa sig þó
sæmilega í gamanleiknum sem
heldur myndinni á floti, og athygl-
isgáfu áhorfandans vakandi.
Christopher Walken er potað inn í
myndina af sömu ástæðu, til þess
að skapa einhvers konar nærveru
og húmor, en jafnvel þótt sá virti
leikari hafi látið sjá sig í ýmsum
furðumyndum í gegnum tíðina, á
hann erfitt með að dylja áhuga-
leysi sitt á þessu barnalega ill-
mennishlutverki. Hann á þó sína
takta, og sterka lokasenu, hefur
líklega verið svo glaður að þetta
væri búið. Kvikmyndagestur sem
ekki fór á myndina einungis með
þær kröfur að geta skellt upp úr
við og við, og séð mikið af slag-
málum, getur þó ekki annað en
samglaðst Walken þegar myndin
er á enda.
„Barnslega einfaldar hasarhetjur.“
KVIKMYNDIR
Sambíóin
Leikstjórn: Peter Berg. Handrit: R.J.
Stewart, James Vanderbilt. Aðalhlutverk:
The Rock, Seann William Scott, Rosario
Dawson, Christopher Walken. Lengd:
102 mín. Bandaríkin. Universal Pictures,
2003.
THE RUNDOWN / EFTIRFÖRIN Heiða Jóhannsdóttir
Félagar
í frum-
skóginum