Morgunblaðið - 25.11.2003, Qupperneq 40

40 ÞRIÐJUDAGUR 25. NÓVEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Í TÍMARITINU Nýju Lífi, októ-
berhefti 2003, eru athyglisverðar
upplýsingar eftir Jónínu Leósdótt-
ur um útfararkostnað á Íslandi,
með undirfyrirsögninni: Dýrt að
deyja. Þar kemur fram að a.m.k.
ein útfararþjónusta á höfuðborg-
arsvæðinu gefur ekki upp kostnað
vegna hinna ýmsu liða við þjón-
ustuna á vefsíðu sinni, sem einnig
er athyglisvert. En skv. upplýs-
ingum Jónínu, þegar miðað er við
lægsta kostnað við útför hér á
landi, fer verðið upp í kr. 565.300,
þegar búið er að þvo upp eftir erfi-
drykkjuna. Þetta eru háar tölur,
sem falla til þegar einstaklingur
kveður jarðlífið.
Hvernig má það vera að svo
dýrt sé að deyja? Stærstu liðirnir,
sem raktir eru í greininni í Nýju
lífi, eru eftirfarandi: Kista, fullorð-
ins, verð frá kr. 60.000 upp í kr.
140.000 eftir gæðum. Útfararþjón-
usta með umsjónargjaldi kr.
66.000. Tónlistarflutningur, sam-
tals með einsöng, kr. 100.000 með
stefgjaldi. Legsteinn getur kostað
frá kr. 150.000 til 300.000. Erfi-
drykkja fyrir 100 manns í sal á
veitingastað gerir um kr. 100.000-
150.000.
Nú má spyrja hvort íslenska
þjóðin vilji vera svo „grand“ þegar
kemur að slíkri kveðjustund að
hvergi megi til spara, svo ekki falli
blettur á athöfnina? Og kannski
vill enginn verða fyrstur til að
breyta í þessu efni til að valda
ekki umtali? Við lifum á tímum
tækninnar, þar sem nánast er
hægt að kaupa allt tilbúið, eða til-
sniðið eftir vörulistum. Hvenær
kemur að því að hægt verði að fara
í verslun á borð við Ikea og festa
þar kaup á kistum í pökkum,
ósamsettum, stíflökkuðum og með
öllum fylgihlutum, utan sem innan.
Aðeins þyrfti að velja réttu málin.
Þar mætti samtímis velja sæng,
kodda og sængurverasett eftir
smekk. Í sumum tilfellum er ís-
lenski fáninn notaður til að sveipa
um kistuna í stað blómaskreyting-
ar.
Á tímum hljómdiskaútgáfu væri
ekki fráleitt að gera ráð fyrir að
útgefendur byðu upp á diska með
helstu samsetningum á sálmum,
sem reynslan sýnir að oftast eru
sungnir við jarðarfarir, og gefa
fólki þannig kost á að velja úr til
flutnings við væntanlega jarðarför
í fjölskyldunni. Einhverjar breyt-
ingar þyrftu að fylgja í kjölfarið í
kirkjunum svo flutningur á slíkum
hljómdiskum yrði tæknilega sóma-
samlegur.
Í dag þegar allir ferðast í bílum
sýnist vera full ástæða til fyrir þá,
sem kjósa svo, að breyta til og
bjóða aðeins nánasta fólki sínu að
þiggja kaffisopa heima í stofu að
lokinni athöfn þar sem hægt yrði
að ræða málin í því næði sem frið-
ur heimilisins býður upp á. Aðrir
hefðu alla möguleika á að hittast á
nærliggjandi veitingastað til að
spjalla þar saman yfir kaffibolla
áður en haldið yrði heim á leið.
Hér er aðeins komið inn á helstu
þætti, sem lúta að kostnaði við
jarðarför, en við þurfum ávallt að
vera að endurskoða mál sem þessi
og vera ekki feimin við að breyta
því sem okkur sýnist að betur
megi fara, ekki síst með þá í huga,
sem eiga í erfiðleikum með að
klára dæmið vegna mikils kostn-
aðar.
Þegar sorgin kveður dyra eru
syrgjendur ekki í stakk búnir til
að prútta um eitt eða neitt, enda
fer orkan í annað við slíkar að-
stæður og í raun má segja að ofan
í álag á krefjandi, óhjákvæmileg-
um undirbúningi og framkvæmd
við útför komi bústnir kostnaðar-
reikningar þjónustuaðila, þegar
öllu er lokið, sem viðbótarálag á
fjölskylduna.
JÓHANN SVEINSSON,
Þverholti 7, Keflavík.
Dýrt að deyja
Frá Jóhanni Sveinssyni
FORSÆTISRÁÐHERRA landsins
fór með vers úr Passíusálmum Hall-
gríms Péturssonar í útvarpinu, þar
sem vikið er að ágirnd fjárplógs-
manna, í sambandi við samtímavið-
burði, og sé honum þökk fyrir það.
Versið er að finna í 16. Passíusálmi,
nr. 8, og er það á þessa leið:
Undirrót allra lasta
ágirndin kölluð er.
Frómleika frá sér kasta
fjárplógsmenn ágjarnir,
sem freklega elska féð,
auði með okri safna,
andlegri blessun hafna,
en setja sál í veð.
Þetta er samkvæmt 61. prentun
Passíusálma, útgefinni af Bókagerð-
inni Lilju, Reykjavík 1947. En hér
hef ég, til samanburðar, danska þýð-
ingu þessa vers er sr. Björn Sigur-
björnsson (1949–2003) gerði. Var
þýðing hans gefin út af Hallgríms-
kirkju, í samvinnu við ANIS forlag,
Frederiksberg, 1995.
Þýðing sr. Björns á tilvitnuðu
versi er á þessa leið:
En grund til alle laster
er menneskets begær,
for penge bort man kaster
sin fromhed og sit værd.
Den kærlighed er fæl,
som elsker blanke penge
og sætter, inden længe,
i pant sin egen sjæl.
Þýðingu sr. Björns tók ég trausta-
taki, og vona, að mér fyrirgefist það,
en við vorum vel kunnugir um árabil.
Þýðing hans á Passíusálmum Hall-
gríms á dönsku er afreksverk, sem
lengi mun varðveita nafn hans.
AUÐUNN BRAGI
SVEINSSON,
Hjarðarhaga 28,
107 Reykjavík.
Að setja sál í veð
Frá Auðuni Braga Sveinssyni