Morgunblaðið - 30.11.2003, Blaðsíða 18

18 SUNNUDAGUR 30. NÓVEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Súrefnishjúpurinn
sem verndar húðina
Fallegar gjafapakkningar - tilvalið í jólapakkann
Mánudaginn 1. des. Lyfja Lágmúla Þriðjudaginn 2. des. Lyfja Lágmúla
Miðvikudaginn 3. des. Lyfja Smáratorgi Fimmtudaginn 4. des. Lyfja Smáratorgi
Föstudaginn 5. des. Lyfja Smáralind Laugardaginn 6. des. Lyfja Smáralind
20% kynningarafsláttur
Þ
eir sem muna Ave
Maria, O’Sole Mio,
Mamma og Santa
Lucia í flutningi Ro-
bertino, heyra fyrir
sér undurfagran söng
barnastjörnunnar,
Robertino Loreti.
Robertino fæddist í Róm 22. októ-
ber 1947, fimmti í röð átta systkina.
Fjölskyldan bjó í nágrenni Cinecitta-
kvikmyndaversins og sex ára gamall
komst Robertino
á hvíta tjaldið í
hlutverki óþekka
sonar Peppones
borgarstjóra í
einni af myndun-
um um Don Cam-
illo, þar sem
franski gaman-
leikarinn Fernan-
del fór með aðal-
hlutverkið. Ári
seinna kom Robertino fram í annarri
kvikmynd; Önnu, þar sem Anna
Magnani var í aðalhlutverki.
Nágrennið við kvikmyndaverið og
tilviljun virðast hafa ráðið mestu um
þennan kvikmyndaleik Robertino,
sem ekki varð meira af fyrr en tíu ár-
um síðar, þegar hann var orðinn
heimsfræg söngstjarna.
Þegar Robertino var á ellefta ári
varð faðir hans óvinnufær vegna veik-
inda og drengurinn var sendur í fóst-
ur til Brunnu frænku. Hún sendi
hann í prestaskóla og þar uppgötv-
uðust sönghæfileikar hans. Kennari
þar kom honum í söngskóla Tito
Schipa og eftir það lá leiðin uppávið.
Robertino tók m.a. þátt í uppfærslu
Óperuleikhússins í Vatíkaninu og
heillaði páfann svo að hans heilagleiki
bað um að fá að hitta drenginn eftir
sýninguna.
Brauðsendingar gerðu útslagið
Sumarið 1960 var Robertino sendill
í bakaríi og þessi brauðsendill var sí-
syngjandi svo eftir var tekið. Hann af-
henti brauð í brúðkaupsveizlu og var
þá beðinn að taka lagið og ekki leið á
löngu áður en veitingahúsin kepptust
um að fá Robertino; ekki aðeins til
þess að koma með brauðmetið heldur
umfram allt til að syngja fyrir gestina.
Þetta sumar voru haldnir Ólympíu-
leikar í Róm og þeir urðu til þess að
koma Robertino í sviðsljós heimsins.
Og Robertino lagði heiminn að fót-
um sér. Hann fór í tónleikaferðir vítt
og breitt um Evrópu og kom þá m.a.
til Íslands og hann fór í sannkallaðar
sigurferðir til Bandaríkjanna, Kan-
ada, Suður-Ameríku, Sovétríkjanna,
Japan og Ástralíu. Meðal nafnbóta
voru Drengurinn með gullröddina og
Hinn nýi Caruso.
Haustið 1960 kom fyrsta platan út
og lagið Mamma sló strax í gegn. Síð-
an var hljóðritað í kapp við tímann og
1961 náði Robertino efsta sæti evr-
ópska vinsældalistans, þar sem Elvis
Presley var í þriðja sæti.
En lífið lagði þessa barnsrödd af
sem aðrar og önnur tónlist tók völdin í
veröldinni.
Kurteis drengur, sem söng vel og
gegndi pabba sínum
Nú rýfur barnsröddin þögnina á ný
og það gerist hér uppi á Íslandi;
hljómplötuútgáfan Sonet - Óttar Fel-
ix Hauksson er að gefa út hljómdisk
með fjórtán „beztu lögum“ barna-
stjörnunnar.
„Ég kem úr tónelsku umhverfi, al-
inn upp á Laugaveginum, var mikið
með afa og ömmu og þau sungu mikið.
Ég gekk í barnamúsíkskólann og var
söngelskur krakki. Ég hreifst af Ro-
bertino þegar lögin hans voru leikin í
útvarpinu,“ segir Óttar Felix Hauks-
son. „Það má segja að plöturnar með
Robertino hafi verið spilaðar í tætlur
á árunum upp úr 1960.
Svo skolaði honum einhvern veginn
fyrir borð, þegar Bítlarnir og brezka
tónlistarbylgjan riðu yfir.“
- Fórstu á tónleikana hans í Aust-
urbæjarbíói 1961?
„Nei. Þá var ég í sveit. En seinna
meir fór ég að grafast fyrir um Ro-
bertino og þá kom í ljós, að hann hafði
komið hingað sem gestur Stork-
klúbbsins, sem Þorsteinn Viggósson
rak þá af miklum móð. Ég hafði sam-
band við Dodda, sem nú gerir það
gott í Kaupmannahöfn, og hann sagð-
ist muna vel eftir því, þegar hann
heyrði Robertino syngja í útvarpinu
og hugsaði með sér: Þennan dreng
verð ég að fá. Doddi hafði svo sam-
band við umboðsskrifstofu Robertino
og þá stóð einmitt til tónleikaferð
hans vestur um haf og það varð að
samkomulagi að hann myndi milli-
lenda á Íslandi.
Hann söng í Storkklúbbnum og
Austurbæjarbíói og einnig skemmti
hann á Keflavíkurflugvelli. Héðan
hélt hann til tónleikahalds í Banda-
ríkjunum og Kanada.“
Í Morgunblaðinu 5. maí 1961 segir
frá komu Robertino „á vegum Styrkt-
arfél. vangefinna“ og er fyrirhugað að
hann komi fram á tíu tónleikum á
fimm dögum. Robertino söng fyrst í
Storkklúbbnum fyrir matargesti og
svo í Austurbæjarbíói á eftir; oftast
byrjuðu þeir tónleikar klukkan korter
yfir ellefu.
Í Austurbæjarbíói lék hljómsveit
Svavars Gests með Robertino. „Hann
var ótrúlega góður, bezti krakka-
söngvari sem ég hef hlustað á,“ segir
Ragnar Bjarnason. „Ég söng þarna
eitthvað með honum og það var mjög
gaman. Hann söng eins og engill og
varð mjög vinsæll, en það var vel
passað upp á hann.“
Í Storkklúbbnum spilaði Krumma-
kvartettinn með Robertino. „Hann
var ákaflega prúður piltur, “ segir
Hrafn Pálsson. „Faðir hans hafði
hönd í bagga með honum og varði
hann vel. Strákurinn var mjög
duglegur, hann var ekki með neina
stjörnustæla, en söng bara sín
Napólílög. Þetta gekk allt vel fyrir
sig. Hann var kurteis drengur, sem
söng vel og gegndi pabba sínum.
En eitthvað var nú röddin farin að
þroskast þegar hann kom hingað.“
„Dagana sem Robertino dvaldi í
Reykjavík kom hann meðal annars í
Brekkugötu 14,“ segir Óttar Felix
Hauksson. „Þar bjó þá bandarískur
sendiráðsstarfsmaður, Morris að
nafni, og meðal annars eldaði hann
einhver ósköp af spaghetti fyrir
ítölsku söngstjörnuna.
Þetta spurðist út og ég hef heyrt fé-
laga mína í músíkinni rifja upp sögur
um það, hvernig þeir biðu fyrir utan
Brekkugötuna til þess að berja goðið
augum.“
„Robertino var sannkallað undra-
barn. Hæfileikar hans voru á heims-
vísu, “ segir Óttar Felix. „Áheyrendur
hans féllu í stafi.
Hann var kominn langt á þrettánda
ár þegar ferillinn hófst, svo það var
ekki langur tími til stefnu til
heimsfrægðar og hljóðritana. Ferill
hans er einstakur fyrir það hversu
glæsilegur hann var, þrátt fyrir stutt-
an tíma.“
Robertino var ekki í Napólí
„Þegar ég kom á ný að tónlistinni í
byrjun þessarar aldar, var mér ofar-
lega í huga að reyna að finna Robert-
ino,“ heldur Óttar Felix áfram. „Ég sá
nafn hans hvergi hjá þessum stóru
fyrirtækjum, sem voru að gera gang-
skör að því að koma vínylplötum yfir á
geisladiska.
Í ársbyrjun 2001 gaf ég mér svo
tíma til þess að fara til Ítalíu að graf-
ast fyrir um Robertino. Ég var þar í
tvo mánuði og hélt dagbók, sem ég
kallaði Leitin að Robertino.
Ég byrjaði í Napólí, það var hrein
hugdetta vegna allra Napólílaganna,
sem hann söng. En Robertino var
ekki þar. Hins vegar fann ég geisla-
diska sem sýndu að hann hafði hljóð-
ritað aftur á fullorðinsárunum. Ég
reyndi að komast í samband við útgef-
endur þessara diska í Róm en hafði
ekkert upp úr því krafsinu.
Hjá ríkisútvarpinu var til plata með
Robertino, sem bandaríska fyrirtæk-
ið Kapp gaf út, en þegar ég spurðist
fyrir um það fyrirtæki, var það farið á
hausinn og lengra komst ég ekki með
það. Þetta varð allt til þess að ég setti
leitina að Robertino í bið. En svo var
það í júní síðastliðnum, að ég átti leið
um ganga útvarpshússins og þar fram
hjá kontór Gerðar G. Bjarklind. Hvað
sé ég þá upp við tölvuna hennar Gerð-
ar nema gamalt vínylumslag með
mynd af Robertino? Ég vappaði inn á
kontórinn og kíkti á umslagið. Það var
merkt Kapp, en undirtitillinn var
Danish Triola Records.
Þegar hér var komið sögu var ég
orðinn forframaður útgefandi, með-
limur í IFPI, alþjóðasamtökum plötu-
útgefenda, og allt hvaðeina! Í gegn
um IFPI komst ég að því að danskur
plötuútgefandi, Kurt Mörk, hafði gert
samning á heimsvísu um útgáfu á
söng Robertino og hljóðritað á merki
sínu; Triola Records.
Kurt þessi dó 1988 og rétturinn á
Robertino fór til annarrar útgáfu og
þegar mér tókst að negla hann niður
var hann kominn til Kick Music.“
Sjónvarpsmaður í sumarfríi
Ástæðu þess að plötur Robertino
voru fyrst gefnar út í Kaupmanna-
höfn má rekja til Ólympíuleikanna í
Róm 1960. Einn þeirra fjölmörgu
ferðamanna sem sóttu Róm heim af
þessu tilefni var danski sjónvarps-
maðurinn Volmer Sorensen. Hann
var þar í fríi ásamt konu sinni, söng-
konunni Grethe Sonck. Kvöld eitt, er
þau voru á heimleið, heyrðu þau eng-
ilfagra rödd syngja O’Sole Mio og
lögðu lykkju á leið sína til að ganga á
hljóðið. Þar stóð þá Robertino á stétt
fyrir utan veitingahús og söng af
hjartans lyst.
Sorensen hafði engar vöflur á því að
ræða við drenginn og bað hann að
fylgja þeim hjónum til foreldra sinna.
Tveimur vikum seinna var Robertino
kominn til Kaupmannahafnar með föð-
ur sínum og Sorensen kynnti hann í
laugardagsþætti sínum í danska sjón-
varpinu. Og Robertino sló strax í gegn.
Þeir voru margir sem vildu fá Ro-
bertino á sín snæri, en það var Kurt
Mörk sem hreppti hnossið og gull-
vagninn.
Fann mikinn fögnuð í sálinni
„Ég gerði svo leyfissamning við
Kick Music til fimm ára með útflutn-
ingsréttindum og gat nú loksins hafizt
handa við minn gamla draum um að
gefa út á geisladiski söng Robertino
Loreti,“ segir Óttar Felix Hauksson.
„Ég lét yfirfara og hreinsa milli 40
og 50 lög og úr þeim hópi hef ég valið
14, sem ég kalla það allra bezta.
Ég hef lagt mig fram um að vanda
þetta og fékk til starfans CEDAR-
fyrirtækið í Cambridge á Englandi,
sem hefur sérhæft sig í að hreinsa
tónlist af gömlum plötum og tónjafna
með stafrænum hætti.
Geisladisknum læt ég fylgja sextán
síðna bækling um feril Robertino og
fróðleiksmola um lögin fjórtán.“
- Hvernig tilfinning er það að sjá
fyrir endann á leitinni að Robertino?
„Ég fann fyrir miklum fögnuði í
sálinni þegar diskurinn var kominn í
sjónmál. Ég veit að með honum hef ég
að minnsta kosti gert eitthvað rétt.“
- Hvað með útflutninginn?
„Ég hef fullan hug á útflutningi og
hef sett í gang þýðingarvinnu á ensku.
Eins veit ég að Robertino verður vel
tekið í Danmörku.“
- Hefurðu hitt Robertino?
„Nei. En ég hef fullan hug á því
núna þegar diskurinn er kominn út.“
Ennþá iðinn við kolann
Langur tími virðist hafa liðið frá því
barnastjarnan þagnaði og þar til Ro-
bertino Loreti hóf aftur upp raust
sína.
En Robertino hefur fullorðinn ver-
ið iðinn við kolann í útgáfumálum og
hann er enn á ferðinni og syngur
ítölsku lögin fyrir áheyrendur vítt og
breitt. Ekki alls fyrir löngu var hann á
ferð í Rússlandi og þá sagði Pravda,
að röddinni svipaði ekkert til barna-
stjörnunnar, en sömu lögin hljómuðu
úr barka hans með þægilegum barí-
tón.
Robertino lék í einni danskri kvik-
mynd 1962; Fleming á heimavistar-
skóla. Hann hefur leikið í þremur
kvikmyndum síðan; þeirri síðustu
1976.
Að sögn Pravda býr Robertino
Loreti í Róm. Hann rekur m.a. klúbb,
krá og matsölustað og stendur í
hrossarækt. Hann á tvö börn frá
fyrra hjónabandi og einn son í því
seinna.
Barnastjarnan og barítóninn
Fyrir tíma Bítlanna söng
þrettán ára ítalskur dreng-
ur, Robertino Loreti, sig inn
í hugi og hjörtu heimsins.
Nú berst barnsrödd hans
um heiminn aftur og þá of-
an af Íslandi. Freysteinn
Jóhannsson fjallar um
undrabarnið með gullnu
röddina, sem fullorðnaðist
barítón.
Robertino Loreti; barnastjarnan og barítóninn.
freysteinn@mbl.is
Óttar Felix
Hauksson