Pressan - 05.03.1992, Blaðsíða 44

44
FIMMTUDAGUR PRESSAN 5.MARS 1992
Sk/UfUð-
Meðan Matti svindlar klúðra aðrir
ÝTTU FJÓRTÁN
SINNUM Á
LIMDI ÓL-
AFUR Á SIG
HORN?
ÚR ÓLGUSJÓ
ÞJÓÐVIUANS
Á VEGGINN
HANS SVERRIS
Ekki ófrægari maður en
Scheving niálaði þessa mynd
af sjómönnunum á bátnum
Asa. Málverkið hangir nú á
vegg í aðalbanka Landsbank-
ans. Það er þó ekki langt síðan
það komst á vegginn hjá
Sverri Hermannssyni og koll-
egum hans í banka allra lands-
manna. Það barst þangað ný-
verið frá Síðumúlanum.
Nánar tiltekið hékk þetta
málverk um árabil á einum
veggja Þjóðviljans og sómdi
sér vel. En nú er Þjóðviljinn
allur vegna mikilla skulda,
ekki síst í Landsbankanum.
Og svona til að fá eitthvað upp
í annars glataðar skuldir tóku
Sverrir og félagar málverkið
upp í. Það er annars við hæfi
að Landsbankinn hafi fengið
málverk af útgerð, enda skuld-
ir útvegsfyrirtækja mikill höf-
uðverkur fésýslumannanna
við Austurstræti.
Þau eru lent í ágætis ritdeilu
Agnes Bragadóltir, blaðamaður
á Mogga, og Gunnar Þorsteins-
son, æðstispámaður í Krossin-
um. Sem er harla gott, því bæði
eru þau orðhákar og rökfim með
afbrigðum. Agnes vænir Gunnar
um að ofsækja poppara, sem séu
í raun miklu skárra fólk en
Gunnar og fylgismenn hans í
Krossinum, en Gunnar er gall-
harður á því að boðskapur ým-
issa poppara sé bæði afsiðandi
og mannskemmandi í meira
lagi. I þessum orðahnippingum
sér þess greinilega stað hversu
vikublaðið
GULA PRESSAN
er farið að móta umræðuna á
Islandi. Greinina sem Agnes
skrifar á móti Gunnari byggir
hún meðal annars á frétt um að
þeir Krossmenn hafr þakkað sér
það að tónleikar Bryans Adams í
Laugardalshöll fóru forgörðum
vegna rafmagnsleysis.
Rafmagnsleysið hafi verið
svar almættisins við bænum
Krossmanna.
Þessu svarar Gunnar og er
hinn kokhraustasti. Hann segir
að söfnuður sinn hafi aldrei fett
fingur út í Bryan Adams eða
gert athugasemdir við fram-
komu hans. Hins vegar, bendir
Gunnar réttilega á, birtist frétt
þessa efnis í áramótaútgáfu
GULU PRESSUNNAR.
Hér til hliðar er sagt frá því
að einstakir þingmenn hafi alls
fjórtán sinnum á síðasta degi
þings fyrir jólahlé ýtt á vitlausan
atkvæðahnapp og þurft að leið-
rétta sig eftir á til að rétt afstaða
kæmi þó fram í Alþingistíðind-
um. Því má bæta við að grunur
leikur á að oftar sé ýtt á vitlaus-
an hnapp, en án þess að við-
komandi klúðrarar hafi fyrir því
að láta þess getið. Við sumar til-
lögur og breytingatillögur við
fjárlög greiddu stundum allir
þingmenn atkvæði með, en að-
eins einn á móti eða að atkvæði
féllu eftir skiptingu stjómarliða
og stjómarandstæðinga en einn
einasti þingmaður „greiddi ekki
atkvæði" og ekki að sjá að sýni-
leg ástæða fyrir öðruvísi afstöðu
hafi verið fyrir hendi.
Grunsamlegar atkvæða-
greiðslur á þennan hátt hentu
síðasta dag þingsins eftirfarandi
þingmenn: Halldór Ásgrímsson
þrisvar, Steingrím Hermannsson
tvisvar, Egil Jónsson tvisvar og
einu sinni hvem; ÓlafÞ. ÞórS-
arson, Jóhann Arsœlsson, Rann-
veigit GuSmundsdóttur, Kristínu
Astgeirsdóttur, Kristínu Einars-
dóttur, GuSna Agústsson.
TVIFARAKEPPNI PRESSUNNAR — 34. HLUTI
Enn sannar tvífarakeppnin að skyldleiki í ytra útliti
er ávísun upp á svipað innræti. Eða hefðu þeir David
Hockney, listmálarinn poppaði, og Ólafur Gaukur, gít-
arleikarinn poppaði, reynt fyrir sér á jafnlíkum braut-
um og þeir hafa gert ef ekki væri fyrir það hversu líkir
þeir eru? Það held ég ekki. Hinn poppaði listferill
þeirra á upptök sín í búlduleitu andlitinu, litla munnin-
um og augnsvipnum.
Ferðalög ráðherra til útlanda fyrir 20 árum:
VIÐREISNARRÁÐHERRAR
SIGRUÐU VINSTRIRÁÐHERRA
RANGAN TAKKA
Á EINUM DEGI
ÞINGSINS
Salome Þorkelsdóttir, for-
seti þingsins, lenti sem kunn-
ugt er í þeirri óskemmtilegu
aðstöðu að þurfa að ógilda at-
kvæðagreiðslu um daginn
vegna þess að Matthías
Bjamason hafði greitt atkvæði
fyrir Ama Johnsen. Salome
hefur sjálf lent í vandræðum
með atkvæðahnappana, þótt
hún hafi svo sem ekki verið að
svindla. Hún hefur sem sé átt í
vandræðum með að láta putt-
ana rata á réttan hnapp; á síð-
asta degi þingsins fyrir jólahlé
ýtti hún þrisvar á rangan
hnapp og greiddi þ.a.l. þrisvar
atkvæði á annan hátt en hún
ætlaði að gera.
Síðasti dagur þingsins. vty
auðvitað dálítið sérstakur því
þá vom menn að hamast við að
klára mál og flýta sér að kom-
ast í jólaleyfið. Engu að síður
hlýtur það að teljast með ólík-
indum að þennan eina dag ýttu
einstakir þingmenn alls a.m.k.
fjórtán sinnum á vitlausan
hnapp og þurftu að leiðrétta
sig í kjölfarið. Salome klúðr-
aði atkvæðagreiðslu sem fyrr
segir þrisvar, í öll skipti sagði
hún með putta sínum já þegar
hún ætlaði að segja nei. Hún
sem sé greiddi óvart atkvæði
með tillögum stjómarandstöð-
unnar þegar hún ætlaði að fella
þær.
umm? Eða fann hann allt í
einu hjá sér hvöt til að líma á
sig hom? Önnur kenning er
raunar sú að þetta séu alls ekki
hom heldur einhvers konar
fálmarar, svona líkt og geim-
vemr em með — hvemig sem
það kann svo að nýtast Ólafi
G. Einarssyni í starfinu sem
menntamálaráðherra.
Ferðalög ráðherra til útlanda
hafa verið til umræðu.
Fróðlegt er að fara 20 ár
aftur í tfmann; skoða árið
1971. Það árið skiptu tvær
ríkisstjórnir völdunum jafnt á
milli sín, Viðreisn ríkti sem
raunveruleg stjóm í fimm og
hálfan mánuð, var starfsstjóm
í mánuð í viðbót og vinstri-
stjómin ríkti í fimm og hálfan
mánuð. Jóhann Hafstein var
forsætisráðherra fyrrihlutann
og ferðaðist til útlanda fyrir
740 þúsund að núvirði, en við
honum tók Ólafur Jóhannes-
son og eyddi 250 þúsundum í
ferðalög til útlanda. 1:0 fyrir
Viðreisn.
Gylfi Þ. Gíslason var
menntamálaráðherra og eyddi
755 þúsund krónum, en við
tók Magnús Torfi Ólafsson
sem eyddi 490 þúsundum. 2:0
fyrir Viðreisn.
Emil Jónsson var utanríkis-
ráðherra og eyddi 160 þúsund
krónum, en við tók Einar
Agústsson sem eyddi 590
þúsundum. 2:1 fyrir Viðreisn.
Ingólfur Jónsson var land-
búnaðarráðherra og eyddi 130
þúsund krónum, en við tók
Halldór E. Sigurðsson, sem sat
heima og eyddi ekki krónu.
3:1 fyrir Viðreisn.
Eggert G. Þorsteinsson var
sjávarútvegsráðherra og eyddi
Gylfi Þ. Gíslason var
menntamálaráðherra og
eyddi ráðherra mest I
ferðalög til útlanda, 755
þúsundum á hálfu ári. Var
sjálfsagt að vasast í handri-
tamálinu.
475 þúsund krónum, en við
tók Lúðvík Jósefsson sem sat
heima út árið. 4:1 fyrir Við-
reisn.
Auður Auðuns var dóms- og
kirkjumálaráðherra og eyddi
engu í ferðalög til útlanda, en
við tók Ólafur Jóhannesson,
sem eyddi heldur engu sem
ráðherra þessa málaflokks.
Jafntefli og staðan 4,5:1,5.
Emil Jónsson var félags-
málaráðherra og eyddi engu,
né heldur Hannibal Valdi-
marsson sem tók við. Jafntefli
og staðan 5:2.
Einar Agústsson utanrík-
isráðherra eyddi mestu af
vinstristjórnarráðherrum
1971, ferðalög til útlanda
loða enda mikið við þetta
tiltekna ráöuneyti.
Eggert G. Þorsteinsson var
heilbrigðis- og tryggingaráð-
herra og eyddi 40 þúsund
krónum, en við tók Magnús
Kjartansson sem sat heima.
6:2 fyrir Viðreisn.
Magnús Jónsson var fjár-
málaráðherra og eyddi 195
þúsund krónum, en við tók
Halldór E. Sigurðsson sem
eyddi 245 þúsundum og skor-
aði fyrir Vinstri. Staðan þvL
6:3 fyrir Viðreisn.
Ingólfur Jónsson var sam-
gönguráðherra og eyddi 40
þúsund krónum, en við tók
Hannibal Valdimarsson fór
hvergi sem
félagsmálaráðherra, en sem
samgönguráöherra
feröaðist hann til útlanda
fyrir heilar 11 þúsund
krónur að núvirði.
Hannibal Valdimarsson, sem
eyddi aðeins 11 þúsund krón-
um. 7:3 fýrir Viðreisn.
Jóhann Hafstein var iðnað-
arráðherra og eyddi 175 þús-
und krónum en við tók Magn-
ús Kjartansson sem eyddi 435
þúsundum. Staðan því 7:4 fyr-
ir Viðreisn.
Gylfi Þ. Gíslason var við-
skiptaráðherra og eyddi 70
þúsund krónum, en við tók
Lúðvík Jósefsson sem eyddi
'220 þúsund krónum.
Lokastaðan varð því 7:5
fyrir Viðreisn.
Meðan Matti Bjrana svindlar og fær skammir frá Salome, ýtir
Salome á vitlausan hnapp og skammast sín.
Þrír aðrir þingmenn studdu
tvisvar sama daginn á vitlaus-
an hnapp; Sigríður Anna Þórð-
ardóttir Sjálfstæðisflokki, Jó-
hann Arsælsson Alþýðu-
bandalagi og Jón Baldvin
Hannibalsson Alþýðuflokki.
Fimm þingmenn til viðbótar
ýttu einu sinni á vitlausan
hnapp þennan dag, Rannveig
Guðmundsdóttir Alþýðu-
flokki, Sólveig Pétursdóttir
Sjálfstæðisflokki, Ragnar Am-
alds Alþýðubandalagi, Friðrik
Sophusson Sjálfstæðisflokki
og Kristinn H. Gunnarsson Al-
þýðubandalagi. Kristinn gerði
þó betur daginn áður þegar
hann ýtti tvisvar á rangan
hnapp. Nema Matti Bjama
hafi verið að rétta þessu fólki
hjálparhönd!?
Hefur orðið stökkbreyting á
Ólafi G. Einarssyni?
Annað er vart að sjá á þess-
ari ljósmynd sem tekin er af
honum í ræðustóli á Alþingi.
Af henni hafa glöggir menn
talið sig ráða að Olafur væri
kominn með hom, og þá hugs-
anlega klaufir líka, þótt það
þyrfti náttúrlega að athuga
nánar. Og þó? Séu þetta hom,
þá líkjast þau satt best að segja
hreindýrshomum. Sem er nátt-
úrlega stóreinkennilegt og lík-
lega alveg fordæmislaust. Svo
má líka spyrja: Hvemig fékk
Ólafur homin? Birtust þau allt
í einu á höfði hans einn morg-
uninn? Spruttu þau snögglega
eftir að hann hafði eina ferðina
enn vegið ómaklega að kenn-
að borða forðum tíð,
áður en þjóðin lagðist í
útlendan draslmat:
Saxbauta, kindakjöt í
soði og kindakjöt í
karríi, kjötbollur í
brúnni sósu, kjötbúð-
ing, pylsur og bjúgu.
Hann hafði hins veg-
ar álitið að þessar þjóð-
legu vörur væru löngu
horfnar úr búðum og
varla til nema í af-
skekktustu kaupfélög-
um. Starfsmaðurinn
TÝNDI HLEKKURINN
Starfsmaður PRESSUNN-
AR sem fór í matvöruverslun
um daginn uppgötvaði týndan
hlekk í íslenskum matvælaiðn-
aði. Honum fannst eins og
hann væri að endurupplifa
glaðar stundir bernsku sinnar
þegar allt í einu blasti við hon-
um hilla, full af niðursuðuvör-
um frá Kaupfélagi Eyfirðinga
á Akureyri, KEA.
Þessar brúnu og dálítið fom-
fálegu dósir reyndust innihalda
ýmislegt sem honum þótti gott
hugsaði með sér að
lengi hefðu íslendingar
staðið í þeirri trú að
dósamatur væri argasti
lúxus. Svo varð honum
litið á verðið og spurði hvort
svo væri kannski enn: Hann
langaði svolítið að kaupa saX-
bauta, en hætti við þegar hann
sá að dósin kostaði hérumbil
þúsundkall.