Pressan - 09.04.1992, Blaðsíða 13
FIMMTUDAGUR PRESSAN 9. APRÍL 1992
13
Ulfar Nathanaelsson og Rolf hf.
GAF SKULDABRÉF
ÚT Á BRUNARÚSHR
í mars 1989 stofnaði Úlfar Nathana-
elsson fyrirtækið Rolf hf. Fyrirtæki
þetta hafði aldrei neina starfsemi
með höndum en stóð hins vegar í
stórfelldri skuldabréfaútgáfu. Voru
mörg skuldabréfanna gefin út með
veði í húsinu Aðalstræti 16 á Akur-
eyri, sem brann í sama mánuði og
Rolf var stofnað. Bréfin voru notuð
við kaup á bílum, fyrirtækjum og
fasteignum. Þegar viðtakendur bréf-
anna uppgötvuðu uppruna þeirra
var yfirleitt búið að selja bílana
áfram eða selja allt fémætt úr fyrir-
tækjunum. Þegar þrengja fór að Rolf
lét Úlfar leppa hafa fyrirtækið og
sendi það í eignalaust gjaldþrot.
A&albjörg Lárusdóttir, fbúi á ne&ri hæ&inni í A&alstræti 16. Hennar íbúö var& ófbú&arhæf vegna þess aö aidrei var gert viö efri
hæ&ina eftir brunann. Efri hæö hússins var eina eign Rolfs hf. og f umferö var mat sem sýndi a& brunarústirnar voru metnar á
8,1 milljón króna. psksan/GoIIí
Fyrirtækið Rolf hf. varð ekki
gamalt. Það var stofnað 4. mars
1989 í Borgartúni 29 en þar
voru höfuðstöðvar Úlfars Nat-
hanaelssonar um skeið. Fyrir-
tækið var tekið til gjaldþrota-
skipta 6. júní 1991 og skipta-
meðferð lauk 16. október. Engar
eignir fundust í búinu en kröfur
vom upp á 3,8 milljónir króna.
Hvorki kröfuhafar né aðstand-
endur mættu á skiptafund.
Stofnendur Rolfs voru auk
Úlfars; Egill Eyfjörít, Guðmund-
ur Sigurðsson, Helena Helma
Markan og Margrét Olafsdóttir.
Úlfar og Egill áttu mestallt
hlutaféð, sem var skráð 26.000
krónur, og ráku félagið frá upp-
hafi enda hlutverk hinna óljóst.
Ekki er ljóst hver starfsemi
Rolfs var fyrst í stað en fyrir-
tækið stóð þó fyrir kaupum á
nokkmm bflum og fyrirtækjum.
Notaði fyrirtækið ákaflega vafa-
sama pappíra sem reyndist tor-
velt ef ekki ókleift að innheimta.
FÉKK BÍLINN TIL BAKA í
GEGNUM TRÚFÉLAG
PRESSAN hefur haft uppi á
nokkmm þeirra sem lentu í að
eiga viðskipti við Rolf. Einn
þeirra var Björgvin Ragnarsson,
en unnusta hans seldi Rolf bíl
18. ágúst 1989. Fengu þau
100.000 krónur við undirritun
en afganginn, 390.000 krónur, á
skuldabréfi. Það mun hafa verið
eitt svokallaðra „Böðvarsbréfa",
kennd við samnefndan mann,
en þau vom mikið notuð af Rolf
og fleiri aðilum tengdum Úlfari.
Að sögn Björgvins varð fljót-
lega ljóst að bréfið myndi ekki
innheimtast og þar að auki hafði
bfllinn verið seldur burtu þannig
að ekki var hægt að ganga að
honum hjá Rolf. Sagðist hann
fyrst hafa leitað til Rannsóknar-
lögreglunnar en fengið þau ein
svör að hann skyldi fá sér lög-
ffæðing. Það hefði hann gert en
þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir
hefði innheimtan ekkert gengið.
Mál þeirra fékk farsælan endi
þótt með ólíkindum væri.
Björgvin segist hafa hitt konu í
fjölskylduboði sem var í sama
sertrúarsöfnuði og eiginkona
Úlfars. Bauðst hún til að taka
málið upp á vettvangi trúfélags-
ins. „Það var eins og við mann-
inn mælt - við fengum bílinn
viku seinna," sagði Björgvin, en
þau fengu bflinn afhentan heima
hjá Úlfari í Mávanesi 2. Það var
nokkrum mánuðum seinna en
Úlfar var þá hættur öllum af-
skiptum af Rolf samkvæmt til-
kynningu til hlutafélagaskrár.
Úlfar Nathanaelsson: Segist
hafa ætlaö a& reka gistiheim-
ili í A&alstræti 16.
En ekki fóm allir jafnvel út úr
viðskiptum þar sem pappírar frá
Rolf vom notaðir.
FENGU FYRIRTÆKIÐ Á
FÖLSKUM PAPPÍRUM OG
HIRTU ALLT FÉMÆTT
Franz Guðbjartsson seldi fyr-
irtæki sitt, Islenska skyndirétti,
út á pappíra frá Rolf hf. 1989.
Þeir vom þá komnir í hendumar
á öðrum mönnum sem mikið
versluðu með pappíra ffá Rolf,
þeim Magnúsi Garðarssyni og
Jóni Ellert Tryggvasyni. Magn-
ús, sem rak verslunina Toppleð-
ur í eina tíð, hefur áður komið
nálægt viðskiptum Úlfars.
Að sögn Franz var tilgangur-
inn með sölunni að koma þaki
yfir fjölskylduna og forðast
gjaldjjrot. „Þeir komu þessu í
gegn á miklum hraða og nýttu
sér hve aðþrengdur ég var. Þeir
sögðust hafa fullt af aðilum sem
vildu gjaman taka við þessum
bréfum og ég yrði að flýta mér
til að missa ekki af lestinni. Eg
fór með bréfin í bankann, sýndi
þau og fékk þau svör að þau
ættu að vera í lagi. Svo reyndist
þó alls ekki vera,“ sagði Franz.
Fyrirtækið var selt á rúmar tvær
milljónir króna og fékk Franz
60.000 krónur við undirritun.
Það er það eina sem hann fékk
út úr sölunni og segist hann
rekja persónulegt gjaldþrot sitt
til þess hvemig til tókst.
Þegar Ijóst varð að skulda-
bréfin sem Franz fékk myndu
ekki innheimtast reyndi hann að
nálgast eigur fyrirtækisins.
Komst hann þá að því að á Jreim
skamma tíma sem það hafði
verið í eigu þeirra Magnúsar og
Jóns höfðu öll tæki verið seld
þannig að ekkert stóð eftir af
fyrirtækinu.
Skuldabréfin sem Franz tók
við vom öll með veði í eigninni
Aðalstræti 16 á Akureyri. Þegar
sú eign komst í hendur þeirra
Rolfsmanna var hún hins vegar
bmnarústir einar.
FÉKK BRUNARÚSTIR HJÁ
ÆTTINGJUNUM OG HÓF
SKULDABRÉFAÚTGÁFU
Viðskiptin með veðskulda-
bréf út á Aðalstræti 16 em lík-
lega sérkennilegasti kaflinn í
sögu Rolfs, en Jsetta var í raun
eina eign félagsins. Eífi hæðin í
Aðalstræti 16 skemmdist mikið
í eldi 25. mars 1989. Að sögn
Daníels Snorrasonar hjá Rann-
sóknarlögreglunni á Ákureyri
var bmninn rannsakaður með
tilliti til íkveikju á sínum tíma.
Engar vísbendingar þar um
fundust hins vegar.
Þegar kviknaði í húsinu var
það í eigu mágkonu Úlfars,
Huldu Erlingsdóttur, og eigin-
manns hennar, Davíðs Arnljóts-
sonar. Þau fengu um 1,8 millj-
ónir króna í bætur frá Bruna-
bótafélagi Islands en féð var
ekki nýtt til endurbóta á húsinu
heldur seldu þau Rolf það sem
eftir stóð. Þessari notkun á bóta-
fénu hefur verið mótmælt af
íbúunum á neðri hæð hússins,
sem telja húsið óíbúðarhæft fyr-
ir vikið. Hefur Byggingamefnd
Akureyrarbæjar átalið Bruna-
bótafélag Islands fyrir að fýlgj-
ast ekki með því að bótapening-
amir væm notaðir til uppbygg-
ingar hússins, sérstaklega í ljósi
þess að um sögufrægt hús er að
ræða.
Kaupsamningi Rolfs á Aðal-
stræti 16 var þinglýst 13. októ-
ber 1989. Þremur dögum áður
er hins vegar komið í umferð
bmnabótavottorð sem staðfestir
að eignin sé bmnatryggð upp á
8.146.000 krónur. Þetta vottorð
var notað Jregar skuldabréf með
fasteignaveði í húsinu fóm að
birtast á bflasölum í Reykjavflc.
Var staðfestingin fengin hjá VÍS
í Reykjavík, en þar virðist
mönnum ekki hafa verið ljóst að
húsið var bmnnið. Tryggingin
var hins vegar felld úr gildi 27.
október 1989 og húsið ekki
tryggt fyrr en núverandi eigandi,
Auðun Eiríksson, tryggði það í
því ástandi sem það er nú. Er
brunabótamatið nú upp á 3,2
milljónir króna.
Erfitt er að henda reiður á hve
umfangsmikil skuldabréfaútgáf-
an á Aðalstrætið hefur verið.
Óhætt er þó að segja að hún hef-
ur numið mörgum milljónum
króna. Hefur PRESSAN meðal
annars rætt við mann sem starf-
aði með Úlfari á tímabili sem
sagðist hafa fengið bréf ffá Rolf
sem hann átti að „nota“ í við-
skiptum. Viðkomandi baðst
undan því að nafns hans yrði
getið.
Meðal kröfuhafa á mörgum
bréfanna em Asdís Erlingsdótt-
ir, eiginkona Úlfars, og Einar
Júlíusson. Skuldari er auðvitað
fyrirtækið Rolf. Athyglisvert er
að skoða dagsetningar í því
sambandi, en bréfunum ffá Ás-
dísi er þinglýst inn á eignina 15
dögum fýrir bmnann og bréfum
Einars er þinglýst sama dag og
Rolf eignast húsið.
LEPPARNIR TAKA VIÐ
En 14. nóvember 1989, rúm-
um mánuði eftir að Rolf eignast
Aðalstrætishúsið, berst tilkynn-
ing um nýja stjóm Jress til hluta-
félagaskrár og er það þar með úr
höndum Úlfars og Egils. Nýr
eigandi, Guðmundur Böðvars-
son, sem meðal annars hefur
verið kenndur við verslunina Pi-
lot, er Jdó ekki með öllu ókunn-
ugur Úlfari, því hann hefur áður
verið leppur fýrir hann. Var það
meðal annars í fyrirtækinu
Rúminu hf„ sem sagt var ffá í
síðustu viku í sambandi við
bflakaupasvikamyllu.
Með Guðmundi voru til-
kynntir nýir meðstjómendur og
sagðist einn Jxíirra ekki hafa vit-
að af stjómarsetu sinni fýrr en
hann fékk tilkynningu um nauð-
ungarsölu á Aðalstræti 16 löngu
síðar!
ÚLFAR SEGIR AÐ AND-
VIRÐIBRÉFANNA HAFI
VERIÐ STOLIÐ
I viðtali við Úlfar, sem tekið
var Jregar skrif PRESSUNNAR
um hann hófust, kom fram að
hann átti sjálfur hugmyndina að
því að Rolf keypti Aðalstrætis-
húsið. Sagði hann að ætlunin
hefði verið að gera húsnæðið
upp og koma þama á fót gisti-
heimili sem leigði út herbergi til
ferðamanna á sumrin og náms-
manna á vetuma. Hefðu verið
gerðir „arðsemisútreikningar"
sem sýndu fram á að Jjetta væri
vel mögulegt. Þessa ffásögn ber
að draga í efa, sérstaklega vegna
þess að ekki er hægt að hefja
rekstur gistiheimilis nema allir
eigendur hússins leyfi það.
Aldrei kom beiðni um slíkt.
„Til að fjármagna jDetta vom
gefin út skuldabréf á húsið
sjálft. Sá sem er skrifaður fýrir
þessum skuldabréfum er kunn-
ingi minn - eða ég hélt hann
væri það en það reyndist svo
ekki vera,“ sagði Úlfar. Sá sem
hér um ræðir er Einar Júlíusson,
en ekki tókst að hafa uppi á
honum. Úlfar segir að Einar hafi
selt bréfin í Fjárfestingarfélag-
inu en síðan sagt sér að andvirð-
inu hefði verið stolið. Úlfar
sagðist sjálfur hafa dregið þá
frásögn í efa en ekkert getað
sannað.
Að sögn Úlfars átti að nota
þessar 840.000 krónur sem
hurfu í að hefja framkvæmdir á
húsinu. Þegar þær hefðu glatast
hefði áhugi á verkinu gufað
upp. Önnur skuldabréfaútgáfa
segir hann að hafi alfarið verið á
ábyrgð þeirra sem keyptu Rolf
af sér.
Sigurður Már Jónsson ásamt
Sigurjóni Magnúsi Egilssyni