Morgunblaðið - 16.09.2004, Blaðsíða 18

MINNSTAÐUR
18 FIMMTUDAGUR 16. SEPTEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Sími 594 6000
Dísilvélar
Loftkældar dísilvélar frá Yanmar
3 til 10 Hö m/án rafstarts
Rándýr rúntur | Karlmaður, 21 árs
gamall, hefur í Héraðsdómi Norðurlands
eystra verið dæmdur í fimm mánaða
fangelsi, skilorðsbundið til þriggja ára,
til greiðslu 130 þúsund króna sektar í
ríkissjóð og um 188 þúsund króna í
skaðabætur auk þess sem hann var
sviptur ökurétti í eitt ár.
Maðurinn var ákærður fyrir eigna-
spjöll, nytjastuld og umferðarlagabrot,
en í mars síðastliðnum tók hann tvær
bifreiðar í heimildarleysi, ók þeim um
götur bæjarins undir áhrifum áfengis og
skemmdi þær auk þess sem hann olli
skemmdum á kirkjutröppum er hann ók
niður þær.
Játaði maðurinn brot sín fyrir dómi.
  
„ÞETTA hefur skotgengið,“ segir
Aðalheiður S. Eysteinsdóttir en
hún og Jón Laxdal keyptu félags-
heimilið Freyjulund í Arnarnes-
hreppi í vor. Fengu það afhent 1.
júní og hafa síðan unnið hvern
einasta dag frá morgni til kvölds
að endurbótum. Líka reist við
húsið nýbyggingu. Fjöldi iðnaðar-
manna hefur verið þar að störfum
í sumar. Vinir og vandamenn hafa
líka lagt hönd á plóg. „Húsið var
tæpast fokhelt þegar við fengum
það, en er nú óðum að taka á sig
endanlega mynd,“ segir Aðal-
heiður.
Bæði hafa þau Aðalheiður og
Jón verið virk í listalífi Akureyr-
inga undanfarinn áratug, verið
hvort með sína vinnustofuna í
Listagilinu svonefnda, staðið fyrir
sýningum og uppákomum af
ýmsu tagi og ævinlega tekið á
móti fjölda gesta.
„Við höfum lengi verið í hring-
iðunni miðri og teljum okkur hafa
sinnt þeim þætti ágætlega. Við
vorum farin að huga að því að
komast aðeins út úr skarkalanum,
fá frið til að geta einbeitt okkur
að listsköpun,“ segir Aðalheiður.
„Þegar maður var kominn með ís-
skáp og eldavél inn á vinnustof-
una og tvöfalt heimilisbókhald
fórum við að svipast um eftir
hentugu húsnæði, sem bæði gæti
verið vinnustofa og heimili, þar
sem við gætum búið og starfað,“
segir hún.
Fréttu þau af því að hugsanlega
væri Freyjulundur til sölu, athug-
uðu málið, eignin var í framhaldi
af því auglýst formlega, nokkur
tilboð bárust og urðu lyktir þær
að tilboði Aðalheiðar og Jóns var
tekið. Framkvæmdir hafa svo
staðið yfir í allt sumar og nú
stefna þau á að flytja inn, „von-
andi bara sem fyrst og það verða
alveg örugglega haldin jól í
Freyjulundi“, segir Aðalheiður
ákveðin, þó svo að ófá handtökin
séu enn eftir. Enda húsið staðið
svo til ónotað í áraraðir, viðhaldi
lítið sinnt og það heldur ekki
kynt. „Það hefur verið kosið hér,
haldnir hreppsnefndarfundir og
hér hefur verið réttarkaffi,“ segir
Aðalheiður, sem einmitt stóð í
ströngu um helgina, á réttardag-
inn, og bakaði pönnukökur fyrir
nýja sveitunga sína.
„Þetta er alveg yndislegt hús
og okkur á örugglega eftir að líða
vel í sveitinni,“ segir hún, farin að
kunna vel við jarm kindanna,
hlustar á kýrnar baula á næsta
túni og lækinn hjala sunnan við
bæinn. „Þetta er alveg frábært,“
bætir hún við og segir húsið líka
henta einkar vel. „Það er reisu-
legt, hátt til lofts og vítt til
veggja.“ Aðalheiður mun í fram-
tíðinni sinna list sinni á dansgólfi
þess og Jón á sviðinu. „Við erum
full eftirvæntingar að flytja inn
og geta farið að hefjast handa við
listsköpunina,“ segir hún. „Ég
einbeitti mér dálítið að uppá-
komum af ýmsu tagi, t.d. því sem
ég kalla Á slaginu 6, eins konar
gjörningi þar sem bæði listamenn
og aðrir hafa komið fram, og
hyggst halda því áfram hér,“ seg-
ir hún og einnig að þau hafi hug á
að bjóða upp á málstofur um hin
ýmsu efni fyrir smærri hópa, fyr-
irlestra og annað slíkt. „Ég hef
nánast unnið að myndlist upp á
hvern einasta dag frá því ég út-
skrifaðist fyrir ellefu árum, nú í
sumar hefur allt snúist um að
koma húsinu í stand, þannig að
það verður afskaplega gaman að
geta hafist handa á ný, farið að
sinna listinni aftur.“
Listamenn á Akureyri kaupa félagsheimilið Freyjulund í Arnarneshreppi
Heimili og vinnustofur undir sama þaki
Endurbætur og nýbygging: Unnið er að endurbótum á Freyjulundi. Múrbrot utandyra: Jón Laxdal mundar múrbrjótinn.
Morgunblaðið/Kristján
Á sviðinu: Aðalheiður Eysteinsdóttir við eitt verka sinna.
Keyptu syðra og fluttu norður |
Héraðsdómur Norðurlands eystra hefur
dæmt tvo karla og konu, öll um tvítugt,
til fimm mánaða fangelsisvistar, skil-
orðsbundið í þrjú ár, vegna fíkniefna-
brota.
Stóð fólkið í sameiningu að því að
kaupa fíkniefni í Reykjavík og flytja til
Akureyrar í mars síðastliðnum, alls 100
e-töflur, helmingi færri slíkar töflur í
mulningsformi og 20 grömm af hassi.
Hluta efnanna höfðu þau selt, en annað
fannst við húsleit á heimili eins þeirra.
Unga fólkið játaði brot sín fyrir dómi.
Auk skilorðsbundnu fangavistarinnar
var hvert þeirra um sig dæmt til að
greiða 100 þúsund króna sekt til rík-
issjóðs. Efnin voru gerð upptæk.
  
20 börn á biðlista | Fræðsluráð Dalvík-
urbyggðar fjallað á fundi sínum í vikunni
um leikskólaskýrslu sem unnin var af
starfsmönnum skólaþjónustunnar Úteyjar;
Mat á þörf fyrir leikskólarými í Dalvík-
urbyggð 2004 til 2007.
Kom þar m.a. fram að virkur biðlisti í
byggðalaginu er 20 börn. Umræður urðu á
fundinum um leiðir til að minnka biðlistann
en skýrslan og leiðir til úrbóta á biðlist-
anum tekin fyrir síðar.
  
Skák | Barna- og unglingaæfingar
Skákfélags Akureyrar hefjast á laug-
ardag, 18. september kl.13.30.
Þjálfarar í vetur verða Björn Ívar
Karlsson og Stefán Bergsson, og er öll-
um krökkum boðið í Íþróttahöllina á
skákæfingu, en þær eru ókeypis að
venju.
AKUREYRI
AUSTURLAND
eru uppistaðan í litlum mannfígúr-
um við ýmsar athafnir. Að ótöldu
öllu hinu sem prýðir hillurnar.
Katrín Guðmundsdóttir og Krist-
ján Ragnarsson, þau Kata og Stjáni,
ráða ríkjum á Verkstæði Kötu og
sameina þar gallerí og vinnuað-
stöðu. Fátt er skemmtilegra en að
svipast um í slíku húsnæði hand-
verksfólks, þar sem ægir saman
leirklumpum, glersalla og járni í
bland við gripi á allskonar vinnslu-
stigum. Þarna birtast andlit og form
í hverju horni, hverjum skugga.
Kata er á vettvangi en Stjáni víðs
fjarri. Hún sýnir gripina hvern af
öðrum og fer ekki dult með áhugann
og eldmóðinn sem hún leggur í
handverk sitt.
Rúðan úr útidyrahurðinni
orðin að dýrindis glerskál
„Ég hef verið hér á Eskifirði í
þrjátíu og tvö ár og kemst ekki frá
fólkinu, fjöllunum og veðrinu“ segir
Kata. „Var lengi með félagsstarf
aldraðra í bænum og sinnti hand-
verkinu samhliða, en ætla nú að láta
á það reyna hvort ég get lifað af
þessu eingöngu. Ég hef alltaf verið
að mála myndir heima við, ekki síst
á silki, postulín og leður. Síðan var
ég farin að mála þvílík kynstur að
Eskifjarðarbær lánaði mér aðstöð-
Eskifjörður | Innarlega við Strand-
götuna á Eskifirði kúrir gamalt hús
bakatil og hýsir Verkstæði Kötu.
Þar innandyra úir og grúir af list-
gripum, sumum kynlegum, gerðum
af ýmsum efnivið.
Margir hlutanna tengjast nátt-
úrunni og aðrir eru sprottnir úr
kímnigáfu. Samanber vínglös sem
hafa lognast út af og bjórflöskur
orðnar að glerfínum ostabökkum,
hestaskeifur halda um lukkuljós eða
una í Strandgötunni svo ég gæti
verið með málverkin hér. En ég hef
nú víst ekki málað eitt einasta pens-
ilfar í þessu húsi,“ segir Kata og
skellihlær.
„Þá var það svoleiðis að ég kynnt-
ist Anne Kemp leirlistakonu á Eg-
ilsstöðum og féll kylliflöt fyrir leirn-
um. Hún er minn lærimeistari frá
fyrstu tíð. Auðvitað hef ég farið á
fjöldann allan af námskeiðum þess
utan, en hún hefur haft mest áhrif á
mig. Þar fyrir utan vinn ég í allan
mögulegan efnivið.“ Kata kippir í
þeim orðum töluðum vænni glerskál
úr einni hillunni og segir hana búna
til úr glerrúðunni úr útidyrahurð-
inni heima hjá sér. „Það var svo fínt
munstur í rúðunni að ég mátti til
með að nota hana!“
Varðveitir barnslega drætti
Stjáni er maðurinn sem hefur
gefið skeifunni splunkunýtt hlut-
verk. „Hann vinnur kalla og kell-
ingar úr skeifum og eftirspurnin er
þvílík að hann gæti ekki hætt þótt
hann vildi,“ segir Kata sposk á svip.
„Stjáni er nýhættur sem bæjarverk-
stjóri á Eskifirði, farinn að vinna í
bræðslunni og framleiðir svo kall-
ana þess utan.
Hann er mjög handlaginn og það
eru strákarnir synir mínir líka, þeir
koma töluvert að þessu. Fyrir utan
skeifukallana vinnum við einnig svo-
kölluð lukkuljós úr skeifum og leir
og þetta stoppar ekki við. Enda
keyptum við okkur hönnunarvernd
á þessar hugmyndir, ásamt fleir-
um.“
Kata hefur haldið nokkur hand-
verksnámskeið í húsinu og segir það
stundum kallað kvennaathvarfið.
„Jú sjáðu, þegar kallarnir eru farnir
á vertíð flykkjast konurnar hingað á
námskeið og þá er nú yfirleitt líf í
tuskunum.“
Hún segir viðtökur við listsköpun
sinni góðar, ekki endilega þó í
heimabyggðinni, en það eigi eftir að
koma með tímanum. „Svo hef ég
fengið lítil börn hingað til mín í leir-
inn. Þau geta teiknað í hann og mót-
að að vild áður en ég brenni hann og
eftir stendur yndisleg minning um
handbragð þeirra í barnæsku.“
Morgunblaðið/Steinunn Ásmundsdóttir
Blæs lífi í efnið: Katrín Guðmundsdóttir á verkstæði sínu á Eskifirði.
Hestaskeifur í nýjum hlutverkum:
Kristján Ragnarsson hefur ekki
undan að skapa skeifukallana.
Skeifukallar og
stökkbreyttar
bjórflöskur