Morgunblaðið - 08.04.2005, Qupperneq 35

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 8. APRÍL 2005 35
MINNINGAR
að, það var alltaf Gunni minn og
Ingibjörg mín á hverju sem gekk.
Segja má að þú hafir kvatt þetta líf
af sömu prúðmennsku og nærgætni
og allt annað, þú sofnaðir við hliðina
á honum Gunna þínum og vaknaðir
ekki aftur.
Þrátt fyrir að þetta séu lokaorð
okkar til þín, kæra vinkona, þá eig-
um við oft eftir að minnast þín og þú
átt eftir að verða með okkur í hug og
hjarta í framtíðinni. Við skulum
passa hann Gunna þinn fyrir þig og
styðja hann og styrkja eins vel og
við getum.
Elsku Ingibjörg með hlýhug og
innilegu þakklæti kveðjum við þig.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
Þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Elsku Gunni, Einar, Sigurður og
aðrir aðstandendur, við sendum
ykkur okkar innilegustu samúðar-
kveðjur og biðjum góðan guð að
styrkja ykkur í sorginni.
Sigurlaug og Hörður.
Elsku Gunnar, Jóhanna, Guðrún,
Katrín, Einar, Sigurður og fjöl-
skyldur. ég sendi ykkur mínar inni-
legustu samúðarkveðjur. Megi Guð
styrkja ykkur í þessari miklu sorg.
Vil ég kveðja Ingibjörgu með
þessu ljóði:
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja vininn sinn látna,
er sefur hér sinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Birgitta Helgadóttir.
Elsku hjartkæra vinkona mín.
Þetta er virkilega erfitt, að reyna að
kveðja þig með skrifuðum orðum,
en ég verð að reyna. Það er svo erf-
itt að trúa að þú sért virkilega farin
fyrir fullt og allt. Við spjölluðum
saman eiginlega á hverjum degi og
stundum oft á dag um allt milli him-
ins og jarðar.
Það er svo erfitt að trúa að þú
sért farin þó að við ættum báðar
von á því en það er sama hvað mað-
ur er undirbúinn undir hlutina,
maður vonar alltaf að það lagist og
allt batni en það gerðist svo sann-
arlega ekki núna. Þú barðist við tvo
illvíga sjúkdóma, þ.e. krabbamein
og Bakkus og það er svo sárt til
þess að vita vegna þess að þú varst
svo yndisleg vinkona. Þá sjaldan við
rifumst þá var það út af einhverju
bjánalegu og eftir tvær til þrjár
mín. hringdum við aftur og spurð-
um: „Ertu ennþá í fýlu?“ og svo
hlógum við. Mikið á ég eftir að
sakna þess að tala við þig, lambið
mitt, og nú segir þú: „Sömuleiðis,
rollan mín,“ og hlærð.
Ég man alltaf þegar ég kom til
þín og sagði þér að dóttir mín ætti
von á stelpu og var með uppskrift
að húfutrefli og vettlingum og garn
og prjóna sagði þér að láta hendur
standa fram úr ermum og það gerð-
ir þú svo sannarlega, tvennt. Af
hverju? Það dugði ekkert minna.
Svona varst þú. Þegar einhver átti
bágt þá varstu tilbúin, en að hugsa
um sjálfa þig, það var út úr öllu
korti.
Alltaf var stutt í hláturinn hjá þér
enda smitaðir þú mig oft af hlátri þó
að ég hefði sagt brandarann og ekki
fattað hvað hann var fyndinn. Æ,
þetta er bara svona, mín kæra, við
vorum á sömu bylgjulengd svona
oftast.
Ég get ekki annað en dáðst að
Gunna, manninum þínum, hvað
hann var yndislegur við þig og alltaf
tilbúinn að hjálpa öllum. Þú varst
heppin að fá hann inn í þitt líf, alltaf
var hann að elda steik eða matbúa
eitthvað flott fyrir þig þegar hann
var í landi. Ég held að vandfundinn
sé annar eins maður og hann er og
hvað hann saknar þín sárt núna.
Þú áttir tvo syni sem þú varst allt-
af að hreykja þér af og eitt ömmu-
barn, hann litla Alexander. Svo áttir
þú þrjár stjúpdætur sem allar dýrk-
uðu þig og sakna þín mikið.
En elsku vinkona, þá veit ég að
þér líður betur núna, laus við allar
þjáningar og þótt ég hafi reynt allt
til að hjálpa þér og svo margir aðrir
þá vildir þú ekki hlusta, svo nú hefur
þú fundið friðinn, mín kæra vinkona.
Ég veit að það er tekið vel á móti þér
á himnum og við hittumst þar og þú
tekur vel á móti mér. Ég á eftir að
sakna þín mikið en ég má ekki vera
eigingjörn og verð að hugsa vel til
þín, elsku stelpan mín.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem á átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Elsku Gunni og fjölskylda Ingi-
bjargar. Guð gefi ykkur styrk til að
takast á við þessa miklu sorg. Guð
veri með ykkur öllum.
Ásta Hannesdóttir og fjölskylda.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér sinn síðsta blund.
(V. Briem.)
Ættingjum og vinum Steina send-
um við innilegar samúðarkveðjur og
biðjum góðan guð að styðja við bak-
ið á þeim á þessum erfiðu tímum.
Hvíl í friði, elsku Steini.
Gréta, Ólöf Sandra og
Hildur Bára.
Síminn minn hringdi 28. mars og
var mér sagt að hann Steini minn
væri dáinn. Ég trúði varla mínum
eigin eyrum, þetta gat ekki verið
rétt en því miður var þetta rétt,
hann varð bráðkvaddur á heimili
sínu 27. mars, á páskadag. Elsku
Steini minn, sár er söknuðurinn að
fá aldrei að sjá þig, ekki heyra sím-
ann hringja eða fá sms frá þér. Því
miður sinnaðist okkur í fyrra haust
en sem betur fer náðum við aftur
okkar vinskap seinna um haustið og
var þá eins og ekkert hefði í skorist.
Ég var ósanngjörn við þig en allt
þetta lagaðist aftur. Það er skammt
stóra högga á milli, hún mamma þín
dó fyrir tveimur árum og reyndist
þér það mjög erfitt og fór mikið í
gegnum huga þinn þá.
Elsku Steini minn, þú varst sá
óeigingjarnasti maður sem ég hef
kynnst yfir mína ævi, þú passaðir
alltaf að öllum liði vel og að fólk væri
sátt við guð og menn og ef allir væru
nú eins og þú varst væri heimurinn
ekki eins og hann er í dag. Ég veit
að þú ert kominn á betri stað og að
margir hafa tekið á móti þér, Steini
minn.
Þegar ég slasaðist úti í Englandi
komst þú út til mín og sast þar með
móður minni á meðan ég var með-
vitundarlaus í fimm vikur og þegar
ég vaknaði voruð það þú og móðir
mín sem ég sá.
Ég var víst alltaf að fikta í flís-
peysunni þinni því að hana þekkti
ég.
Ástarþakkir fyrir allan þann
stuðning og stuðninginn við að
hjálpa mér að átta mig á lífinu í dag.
Við áttum yndislegt símtal kvöldið
áður en þú fórst og töluðum við sam-
an í tæpa tvo klukkutíma og hlógum
mikið, við töluðum um allt milli him-
ins og jarðar og hafðir þú orð á því að
við værum eins og gömul hjón sem
gætu ekki hvort án annars verið.
Þú hafðir áhyggjur af ýmsum mál-
um sem ég sagði að myndu öll bjarg-
ast.
Elsku Steini minn, þú hlakkaðir
svo mikið til að borða mat með fjöl-
skyldunni þinni á páskadagskvöld og
að þið mynduð öll hittast. Það var oft
mjög gaman að heyra í þér og Stínu
systur þinni, þið voruð svo miklir
grallarar og hlóguð mikið saman.
Elsku Steini minn, þú varst mjög
barnelskur maður og hændust börn
mikið að þér. Þú reyndist syni mín-
um miklu betur en faðir og þegar þú
komst fyrir jólin með jólagjafir
handa okkur montaði Eiríkur sonur
minn sig mikið af gjöfinni sem þú
gafst honum sem var þungarokks
geisladiskur og sagði hann við vini
sína. Getiði hver gaf mér þetta? Það
var sko hann Steini sem gaf mér
þetta. Og vitið þið hvað hann er gam-
all? Hann er 45 ára gamall! Ég á
margar góðar gjafir frá þér, Steini
minn, t.d. gullhring sem ég kem til
með að varðveita mjög vel, enda
smekkmaður þar á ferð.
Elsku hjartans Steini minn, hjart-
ans þakkir fyrir að fá að ganga lífsins
veg með þér og ekki síður að fá að
eiga þig sem vin. Þú munt alltaf lifa í
hjarta mínu og þú veist það örugg-
lega nú þegar.
Það var þér kappsmál að fá að
hafa hana Stínu systur þína og dæt-
ur hennar sem næst þér og þú varðst
svo glaður þegar hún flutti í Keflavík
og það var alveg yndislegt að sjá
hvað var mikill systkinakærleikur
ykkar á milli.
Ég og sonur minn sendum pabba
hans Steina, systkinum hans, ömmu
og systkinabörnum okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur, því að sár er
söknuður ykkar.
Mér finnst ég varla heill né hálfur maður
og heldur ósjálfbjarga, því er ver.
Ef værir þú hjá mér, vildi ég glaður
verða betri en ég er.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það, en samt ég verð að segja,
að sumarið það líður alltof fljótt.
Við gætum sungið, gengið um, gleymt okk-
ur með blómunum.
Er rökkvar ráðið stjörnumál.
Gengið saman hönd í hönd.
Hæglát farið niður á strönd.
Fundið stað, sameinað beggja sál.
Horfið er nú sumarið og sólin
í sálu minni hefur gríma völd.
Í æsku léttu ís og myrkur jólin;
nú einmana ég sit um vetrarkvöld.
Ég gái út um gluggann minn
hvort gangir þú um hliðið inn.
Mér alltaf sýnist ég sjái þig.
Ég rýni út um rifuna,
ég reyndar sé þig alls staðar;
þá napurt er, það næðir hér
og nístir mig.
(Vilhj. Vilhj.)
Hvíldu í friði, kæri vinur,
Þín vinkona,
Sigríður Ríkey og sonur.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýnt hafa okkur samúð og hlýhug við andlát
og útför ástkærs eiginmanns míns, föður okk-
ar, tengdaföður, afa og langafa,
EINÞÓRS JÓHANNSSONAR
bifreiðarstjóra,
Heiðarvegi 8,
Reyðarfirði.
Hildur Sæbjörnsdóttir,
Ásta Einþórsdóttir, Þorsteinn Aðalsteinsson,
Svanborg Einþórsdóttir,
Hafdís Einþórsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÓLAFUR TORFASON HJALTALÍN,
Hrafnistu,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Stykkishólmskirkju
laugardaginn 9. apríl kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á minn-
ingarsjóð sjómannadagsins.
Vilborg G. Jónsdóttir,
Gunnar Ólafsson, Hrefna Jónsdóttir,
Ingibjörg Ó. Hjaltalín, Þórður H. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför ástkærrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
JAKOBÍNU GUÐRÚNAR JÚLÍUSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Birkihlíðar og
Lerkihlíðar á dvalarheimilinu Hlíð fyrir góða
umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Indriði Geirsson, Anita Henriksen,
Sigrún Geirsdóttir, Ragnar Gunnþórsson,
Jóhann Geirsson, Kristín Inga Hilmarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar,
RAGNA GESTSDÓTTIR,
áður til heimilis á
Lindasíðu 2,
Akureyri,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Skjaldarvík að
kvöldi þriðjudagsins 5. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sigurður Eggert Davíðsson,
Hólmfríður Davíðsdóttir,
Kristján Davíðsson,
Lísbet Davíðsdóttir,
Gestur Ragnar Davíðsson.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, vináttu og hlýhug við andlát og útför
elskulegs föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
K. HARTMANNS ANTONSSONAR,
Vallholti 36,
Selfossi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Ljósheima
á Selfossi fyrir frábæra umönnun og vináttu.
Guð blessi ykkur öll.
Skúli Hartmannsson, Elísabet H. Guðmundsdóttir,
Ásbjörn Hartmannsson, Ólafía Eyrún Sigurðardóttir,
Pétur H. Hartmannsson, Jórunn Elsa Ingimundardóttir,
Anton S. Hartmannsson, Ragnhildur Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.