Morgunblaðið - 28.04.2005, Blaðsíða 34

34 FIMMTUDAGUR 28. APRÍL 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
að líta á björtu hliðarnar og þú komst
alltaf með húmorinn og bjóst til
brandara úr öllu, sama hvað það var.
Þú talaðir um hvað þú ætlaðir að gera
í sumar þegar þú varst við það að
kveðja þennan heim, bara til að láta
okkur líða betur. Ég skil líka vel að
margir hafa ekki verið viðbúnir því að
þú væri að fara að kveðja, því maður
sá það aldrei á þér, þess vegna er
þetta svo skrítið. Þú hefur alltaf verið
svo stór partur af lífi mínu og nú ertu
farin, það er erfitt að trúa því en það á
víst að vera satt. En núna hugsar
maður bara út í þessar endalausu
minningar sem maður á um þig. Þær
eru nú margar enda er það endalaust
rugl sem við gátum fundið upp á. Svo
minnist ég sérstaklega hvað þú varst
góð í fótbolta, og já innköstin þín. Svo
jazzballettinn og þú varst náttúrlega
á toppnum þar líka. Í náminu varstu
alltaf með 9 og 10 og ekki breyttist
það mikið eftir að þú veiktist. Það er
bara ótrúlegt að hafa fengið að kynn-
ast svona yndislegri manneskju eins
og þú varst, elsku Erna mín, ég þakka
bara fyrir það. Ég trúi að lífinu sé
ekki lokið hjá þér þó að þú hafir þurft
að kveðja okkur hér. Það var örugg-
lega eins sárt fyrir þig eins og fyrir
okkur, þú ert bara einhvers staðar
annars staðar hoppandi á trampólíni.
Ég trúi að við eigum eftir að hittast
aftur einhvern tímann og taka einn
vatnsþömbuleik eða svo. Ég get ekki
beðið eftir þeim degi. Guð geymi þig,
elsku dúllan mín, og minning þín mun
lifa að eilífu.
Óskiljanleg veröld,
veröld sem stjórnað er utan frá.
Nýútsprungið og geislandi blóm
fellur í dimman skugga
skugga sem smátt og smátt eykst.
Mikil barátta og bjartsýni einkennir þetta blóm
en að lokum bugast það.
Skugginn nær að hylja það
og við hin horfum frosin á.
En lyktina af því finnum við enn,
heyrum enn smitandi hlátur þess
og fegurð þess gleymist aldrei.
En blómið er útvalið í eitthvað annað,
annað hlutverk á betri stað
þaðan horfir það brosandi á okkur.
Þetta blóm mun alltaf eiga stað í hjarta okkar.
Þín vinkona,
Inga.
Hún Erna María er ein frábærasta
og hugrakasta manneskja sem ég hef
kynnst. Hún var alltaf glöð og bros-
andi hvað sem bjátaði á. Svo var hún
alltaf full af lífsgleði og var alltaf til í
að rugla eitthvað. En áður en hún
veiktist var hún á fullu í jazzballett-
inum og fótboltanum. Svo má ekki
gleyma hvað hún var dugleg í skól-
anum, fékk nærri því alltaf 10. Þessi
litla snót átti glæst lífið framundan og
eru minningarnar un hana endalaus-
ar og ef ég byrjaði að skrifa eina gæti
ég ekki hætt. Hún brosti alltaf breitt
með skjannahvítar tennur og þessi
bláu og stóru augu og þykkt og fallegt
hár. Hún var alveg yndisfríð stúlkan.
En því miður þurfti hún að fara frá
okkur þessi litla hetja sem gafst sko
ekki upp. Það var til dæmis alveg frá-
bært að sjá því hún lét veikindin ekk-
ert á sig fá og brosti alltaf út í heim-
inn. Eftir að hafa þekkt hana sér
maður lífið allt öðrum augum og sér
hvað það er mikilvægt. Ég vildi að ég
hefði getað gert eitthvað svo hún
hefði getað lifað lengur og fengið að
sjá heiminn og kynnst því að verða
fullorðin o.fl. en það var því miður
ekki hægt. Alltaf þarf guð að taka þá
bestu til sín fyrst. En Erna mín, ég
get ekki lýst sársaukanum yfir því að
þú, önnur af mínum tveimur bestu
vinkonum, skulir vera farin og að
maður fái aldrei að sjá þitt fallega
bros aftur sem lýsti upp heilu her-
bergin. Ég vona bara að þér líði betur
þar sem þú ert núna og vona að engl-
arnir passi vel upp á þig. Þú munt allt-
af eiga þinn stað í hjarta mínu og ekki
mun líða dagur án þess að ég hugsi
hlýtt til þín. Elska þig alltaf.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Ísabel Petra Nikulásdóttir.
Erna. Veit ekki hvar maður á að
byrja á því að lýsa svona æðislegri
stelpu. Fyrstu minningar mínar um
hana eru þegar við vorum að byrja í
fyrsta bekk. Þegar maður sá hana tók
maður fyrst eftir rauða þykka hárinu
og spékoppunum, sem alltaf sáust
vegna þess að hún var alltaf brosandi.
Ég veit ekki hvernig líf mitt væri ef ég
hefði aldrei kynnst þessari frábæru
stelpu. Við nokkrar stelpur vorum
alltaf saman og gerðum marga
skemmtilega hluti saman. Ég man
alltaf eftir því að þegar maður kom
heim til þín þá fengum við okkur
brauð með osti og góða kryddinu.
Góðar stundir sem ég mun aldrei
gleyma. Það eru svo margar minning-
ar sem skjóta upp kollinum hjá mér
og ég gæti skrifað margar blaðsíður
en ég mun ávallt muna þær og minn-
ast góðra tíma. Svo mun ég heldur
aldrei gleyma þessum frábæra hlátri
þínum, ég mun sakna þess að heyra
hann þegar við erum í íslenskutíma
og stærðfræði. Góðar stundir sem ég
mun aldrei gleyma, þessar minningar
um tímann sem við eyddum saman
munu alltaf vera í hjarta mínu. En
það er eitt sem huggar mig og það er
það að nú veit ég að þú ert á betri stað
og Guð mun passa þig og fylgjast með
þér. Og svo að lokum þá vil ég bara
þakka þér fyrir að hafa verið stór
hluti af lífi mínu og ég hefði ekki viljað
missa af því að kynnast þér. Elska þig
meira en allt og þú verður alltaf hjá
mér í hjarta mínu.
Jóhanna Ýr Hallgrímsdóttir.
Ég trúi ekki að þú sért farin og
komir ekki aftur í þetta skiptið.
Ég veit að undanfarin ár hafa verið
þér erfið, þó að þú talaðir ekki um
það.
Þú lést bara hvern dag nægja sína
þjáningu. Þú fórst í geislameðferð,
lyfjameðferð en þú komst alltaf aftur
en föstudaginn 15. apríl 2005 fórstu í
langa ferð og þú kemur ekki aftur,
aldrei aftur, hringir aldrei aftur.
Þann dag stoppaði tíminn hjá mér,
ég get ekki einbeitt mér, get ekki
hugsað.
En ég veit innst inni að þér líður vel
á þeim stað sem þú ert núna og ég
held lífinu áfram með minningum um
þig, góðum minningum sem ég ætla
að geyma í hjarta mínu, huga mínum
og á öllum myndunum.
Elsku Gerða, Gummi og Sigrún,
góður Guð geymi ykkur og alla þá
sem eiga um sárt að binda.
Elsku Erna.
Ég gái út um gluggann minn
hvort gangir þú um hliðið inn.
Mér alltaf sýnist ég sjái þig.
Ég rýni út um rifurnar.
Ég reyndar sé þig alls staðar.
Þá napurt er, það næðir hér
og nístir mig.
(Vilhj. Vilhj.)
Þín vinkona,
Karen Rún.
Erna María er ein besta og hug-
rakkasta manneskja sem ég hef á æv-
inni kynnst. Við kynntumst fyrst þeg-
ar við vorum saman á leikskólanum
Barónsborg sem litlar stelpur og fyrir
tilviljun lentum við í sama grunnskól-
anum nokkrum árum síðar. Við höf-
um því verið bekkjarsystur frá byrjun
og hún hefur alltaf reynst mér ein-
staklega góð vinkona.
Erna var alltaf glöð og ánægð og
gerði alla í kringum sig ánægða. Hún
var með þvílíka útgeislun að hvar sem
hún fór brosti hún út að eyrum og allir
sem þekktu hana dýrkuðu hana. Erna
var líka ótrúlega falleg, með heillandi
bros, flott þykkt rautt hár og fögur
blá augu.
Hún æfði fótbolta og jazzballett af
kappi en þurfti fljótlega að hætta eftir
að hún greindist með krabbamein fyr-
ir fáeinum árum. Hún var líka alltaf
ERNA MARÍA
GUÐMUNDSDÓTTIR
Elskuleg móðir okkar,
HULDA LAUFEY DAVÍÐSDÓTTIR
frá Sigríðarstöðum,
Ljósavatnsskarði,
sem andaðist á dvalarheimilinu Hlíð, Akureyri,
verður jarðsungin frá Hálskirkju Fnjóskadal,
laugardaginn 30. apríl klukkan 14.
Aðalsteinn, Davíð, Guðrún, Hermann Róbert,
Guðbjörg og Dóra Herbertsbörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HALLDÓRA AUÐUR JÓNSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
lést að morgni laugardagsins 23. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Langholtskirkju mánu-
daginn 2. maí kl. 15.00.
Ingibjörg Árnadóttir, Snorri Kjartansson,
Árni Árnason, Svava Níelsdóttir,
Helgi Árnason, Ingibjörg Sigvaldadóttir,
Anna Þóra Árnadóttir, Jón Már Jónsson,
Vilhjálmur Árnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GÍSLI JÓHANN SIGURÐSSON
rafvirkjameistari,
Bræðraborgarstíg 38,
Reykjavík,
lést á Landspítala Háskólasjúkrahúsi í Foss-
vogi mánudaginn 25. apríl.
Útför fer fram frá Fossvogsskirkju miðvikudaginn 4. maí kl. 13:00.
Svana Eyjólfsdóttir,
Sigurður Rúnar Gíslason, Ásdís D. Einarsdóttir,
Karl Helgi Gíslason, Guðrún Bjarnadóttir,
Kjartan Gíslason, Auðna Ágústsdóttir,
Hjalti Gíslason, Svanfríður Snorradóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
JÓDÍS ARNRÚN SIGURÐARDÓTTIR,
Spóarima 27,
Selfossi,
sem lést laugardaginn 23. apríl, verður
jarðsungin frá Selfosskirkju laugardaginn
30. apríl klukkan 14:00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en bent á líknarstofnanir.
Eysteinn Ó. Jónasson,
Axel Örn Cortes, Arndís Einarsdóttir,
Sigurður Jónas Eysteinsson, Kristján Hannesson,
Arnrún Ósk Eysteinsdóttir, Halldór Snær Bjarnason,
Eysteinn Aron Halldórsson,
Védís Drótt Cortes,
Áslaug Hlökk Cortes.
Ástkær eiginkona mín, móðir og amma,
SVAVA INGIBJÖRG
INGIMUNDARDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir sunnudaginn
17. apríl.
Útför Svövu fór fram 27. apríl að ósk hennar.
Þökkum hlýhug og vinsemd.
Guð blessi ykkur öll.
Hákon Guðmundur Ólafsson,
Sólveig Magnea Hákonardóttir,
Hákon Atli Birgisson,
Svava Hlín Hilmarsdóttir.
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
STEFÁN ÞÓRÐARSON,
Hörgslundi 13,
Garðabæ,
sem lést þriðjudaginn 19. apríl, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstudagin
29. apríl kl. 15.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir,
en þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Hjartavernd.
Svava Jónsdóttir,
Jón Þórður Stefánsson, Mette Stefánsson,
Stefán Stefánsson,
Ásbjörn Stefánsson.