Fréttablaðið - 06.07.2005, Blaðsíða 34

MIÐVIKUDAGUR 6. JÚLÍ 2005 MARKAÐURINN12
H É Ð A N O G Þ A Ð A N
Gunnlagur Sigmundsson, forstjóri Kögunar,
segist ekki geta hugsað sér að stíga út úr við-
skiptalífinu meðan svona mikið sé að gerast
þar. „Konan segir að ég sé búinn að svíkja lof-
orð um að fara að hægja á mér. Það er bara svo
gaman að fylgjast með ungu strákunum í við-
skiptalífinu; þeir eru svo frjóir og hlaupa svo
hratt.“ Hann segir breytingar á bankakerfinu
eiga mikinn þátt í þessu. „Hér áður réðu gömlu
skömmtunarstjórarnir. Nú ræður fólk sem
viðurkennir ekki gömlu goggunarröðina. Auð-
vitað krossleggur maður fingurna og vonar að
maður sitji ekki eftir fimm ár og hlutirnir í
rúst. Ég held að það fari aldrei allt.“ Gunnlaug-
ur glottir lítillega yfir því hversu stjórnmála-
menn eiga erfitt með að þola að þeir haldi ekki
lengur um taumana í víðskiptalífinu.
FJÓRIR TÍMAR Í UTANRÍKISÞJÓNUSTUNNI
Sjálfur kom hann við í stjórnmálalífinu eftir
feril sem embættismaður. Fyrst átti hann fjög-
urra klukkutíma feril í utanríkisþjónustunni
og síðan tæpan áratug í fjármálaráðuneytinu.
„Ég held að þetta sé stysti ferill í utanríkis-
þjónustunni sem um getur. Ég byrjaði þar að
morgni og var farinn um hádegi.“ Jón Sigurðs-
son, síðar forstjóri Járnblendifélagsins hafði
samband við Gunnlaug og bauð honum starf í
fjármálaráðuneytinu þar sem hann hafði unn-
ið með námi í viðskiptafræði. Eftir fjármála-
ráðuneytið vann Gunnlaugur hjá Alþjóðabank-
anum í Washington.
Síðan tók pólitíkin við. Hún
átti ekki við hann. „Það er
bráðnauðsynlegt hlut-
verk í samfélaginu að
vera í pólitík. Ég sá bara
ekki að það þyrfti að vera
mitt hlutverk. Ég átti val og
mér fannst á öðru ári að allt væri
að endurtaka sig. Ég var farinn að vona að
kjörtímabilið yrði ekki nema tvö ár. Ég var bú-
inn að vinna sem embættismaður í samstarfi
við stjórnmálamenn, þannig að þetta var ekki
alveg nýtt fyrir mér. Mér fannst hins vegar
mjög gaman að vinna í kjördæminu og hitta
fólk.“ Gunnlaugur ákvað að yfirgefa pólitík-
ina. „Ég hef bara vissu fyrir því að ég eigi eitt
líf og mér fannst þetta leiðinlegt. Ég fór ókal-
inn á hjarta út úr pólitíkini sem ég held að
fremur fáir menn hafi gert.“
NIÐURDREPANDI AÐGERÐARLEYSI
Reyndar var Gunnlaugur fyrst forstjóri Fram-
kvæmdastofnunar ríkisins. „Það var mjög sér-
stakur lærdómur að útdeila peningum með
skömmtunarhætti. Mér líkaði það ekki.“ Stofn-
unin var lögð niður og Gunnlaugur vildi ekki
starf forstjóra Byggðastofnunar. „Ég var án
atvinnu í sex mánuði sem er líka lærdómur. Ég
hef lent í því tvisvar á ævinni. Maður sér lífið
og umhverfið í öðru ljósi þega maður hefur
lent í þessu. Það er ekki skemmtilegt. Þegar
maður er búinn að lesa blöðin tvisvar um
morguninn og farinn að fletta þeim í þriðja
sinn og reyna að hugsa hvern maður eigi að
heimsækja í dag. Svo þegar maður kemur í
heimsókn sér maður að viðkomandi hefur nóg
annað að gera.“ Þróunarfélagið var næsta
verkefni þar sem hann sinnti í átta ár og þá tók
Kögun við.
Gunnlaugur hefur ekki þurft að kvarta und-
an aðgerðarleysi undanfarin ár. Kögun er öfl-
ugt hugbúnaðarfyrirtæki og silgdi nokkuð
lygnan sjó í gegnum niðursveiflu í þeim geira
þegar netbólan sprakk. „Hinir voru allir að
gera eitthvað spennandi, skapa eitthvað með-
an við vorum bara að reka verksmiðju. Verk-
smiðja tekur vöru inn og skilar vöru út. Það er
auðvitað voðalega „dull“ og hættan hjá okkur
að á uppgangstímum vilji enginn vinna í verk-
smiðju.“ Gunnlaugur segir að skemmtilegar
hugmyndir séu skoðaðar út frá því hvort þær
passi á færibandið. Hjá Kögun störf-
uðu tuttugu manns þegar
Gunnlaugur byrjaði. Nú
starfa um þúsund manns
hjá samstæðunni og veltan
er tuttugu milljarðar.
Við skoðum matseðilinn
og Gunnlaugur spyr hvort ekki
þurfi að velja eitthvað af honum sem
líti vel út á prenti. Ég dreg úr því. Sjálfur seg-
ist hann hrifinn af kjötbollum í brúnni sósu
með sultu, enda herramanns matur sem stend-
ur alltaf fyrir sínu. Okkur líst báðum vel á nor-
rænt tapas sem reynist ljómandi gott og lítur
fallega út á diskunum.
SÁRSAUKAFULL YFIRTAKA
Kögun réðst í yfirtöku Op-
inna Kerfa fyrir nokkrum
mánuðum. Gunnlaugur segir
að yfirtakan hafi verið sárs-
aukafull. „Þetta var sárs-
aukafull aðgerð fyrir okkur
sem að henni stóðum ekkert
síður en fyrir þá sem urðu
fyrir henni. Fólkið í forystu
Opinna Kerfa voru vinir okk-
ar til tveggja áratuga og
Frosti hafði reynst sam-
starfsmönnum mínum, Erni
Karlssyni og Vilhjálmi Þor-
steinssyni mjög vel þegar
þeir voru að fara af stað.“
Gunnlaugur segir að stöðu-
matið hafi verið að annað
hvort fyrirtækið myndi taka
hitt yfir. „Við ákváðum að
vera fyrri til.“
Opin kerfi eru stór í sölu
vélbúnaðar hér á landi. „Sala
vélbúnaðar er allt annar bis-
ness en hugbúnaðarframleiðsla og við gerum
okkur grein fyrir því að það eru aðrir sem
kunna það miklu betur en við.“ Kögun hefur
því stofnað sérstakt félag utan um tölvusöluna
og þar eru komnir inn nýir hluthafar með
þekkingu á slíkri sölustarfsemi.“
Kögun hefur fjárfest erlendist og reynt fyr-
ir sér í ýmsum verkefnum. Gunnlaugur segir
að brautin hafi verið rudd af ungum íslenskum
kaupsýslumönnum. „Núna þegar maður biður
um viðtal við erlendan bankastjóra, þá fær
maður viðtal og það er ekki nema vegna þess
sem Jón Ásgeir og hans líkar hafa verið að
gera. Þeir eru búnir að opna leið fyrir okkur
hina.“
HAMAST Á TÖLUNUM
Kögun hefur náð athyglisverðum árangri und-
anfarin ár og Gunnlaugur segir að alltaf hafi
verið horft stíft á niðurstöðutölurnar. „Ég veit
ekki mikið um hugbúnaðariðnað. Ég er við-
skiptamenntaður og þekki ekki innviði hug-
búnaðarkerfa. Ég er með samstarf við tvo
menn, Örn Karlsson og Vilhjálm Þorsteinsson,
sem gjörþekkja innviðina. Þeir segjast hafa
komist að þeirri niðurstöðu
fyrir löngu að það eigi að
vera rekstrarmaður sem rek-
ur hugbúnaðarfyrirtæki og á
milli okkar er góð verka-
skipting. Þeir kafa inn í fram-
leiðsluvöruna og ég hamast á
tölunum.“
Það er ekkert sem bendir
til þess að Kögun sé að hægja
á sér og allt óvíst um það að
Gunnlaugur efni loforð við
eiginkonuna um að fara að
hægja á sér. Hann hefur ekki
komið sér upp áhugamálum.
„Ég er að gera það sem mér
finnst skemmtilegast og það
eina sem ég hef áhyggjur af
er að ég þurfi að fara að finna
eitthvað annað en viðskiptin
sem mér finnst skemmtilegt.
Ég hef ekki fundið neitt enn-
þá. Ég sé mig ekki fyrir mér
setjast að morgni með kaffi-
bolla, frímierkjatöng og frí-
merkjabók. Ég hef bara ekki
þá sýn.“ Gunnlaugur nefnir
það enn að hann hafi ekkert garantí fyrir nema
einu lífi. „Ef maður fær fleiri þá veit maður
ekki í hvaða samfélagi maður fæðist. Maður
gæti eins fæðst sem lægsta stétt á Indlandi. Ef
það gerist, þá veit ég hvað ég geri. Þá ætla ég
að vera uppreisnarmaður gegn ríkjandi kerfi.“
Hann segist geta hugsað sér að reka skóbúð
við Laugaveginn í ellinni. „Það er fínt að vera
í rekstri ef maður er hvorki með viðskiptavini
né starfsmenn.“ Og skilyrðið er væntanlega að
saltið í grautinn sé tryggt.
Hádegisverður fyrir tvo
Vox, Hótel Nordica
Nordic Tapas:
Marineruð síld, reyktur lax, söltuð
hrogn og fleira borið fram með
tvenns konar brauði.
Drykkir
Vatn
Kaffi
Alls 4.630 krónur
▲
H Á D E G I S V E R Ð U R I N N
Með Gunnlaugi
Sigmundssyni
forstjóra Kögunar
A U R A S Á L I N
Gunnlaugur Sigmundsson
Starf: Forstjóri Kögunar
Fæðingardagur 30. júní 1948
Maki Sigríður G. Sigurbjörnsdóttir
Börn Sigmundur f. 1975, Sigurbjörn
Magnús f. 1977, Nanna Margrét
f. 1978
DYRNAR HAFA OPNAST Gunnlaugur Sigmundsson, forstjóri Kögunar, segir frumkvöðla útrásarinnar hafa opnað dyr er-
lendra bankastjóra fyrir aðra íslenska kaupsýslumenn.
Hjá Kögun störfuðu tuttugu manns þegar Gunnlaugur byrjaði. Nú starfa
um þúsund manns hjá samstæðunni og veltan er tuttugu milljarðar.
Hafnaði pólitík og er heillaður af viðskiptum
Gunnlaugur Sigmundsson hefur rekið hugbúnaðarfyrirtækið Kögun af miklum krafti. Fyrirtækið hef-
ur vaxið hratt og ekki látið glepjast þegar gleðin og bjartsýnin hefur náð hámarki. Hafliði Helgason
spjallaði við Gunnlaug um fyrirtækið og ferilinn í pólitík og embættismennsku.
Fr
ét
ta
bl
að
ið
/V
al
ga
rð
ur
Bjartsýn Aurasál
Vinir Aurasálarinnar í íslenskum
bankastofnunum eru farnir að
verða býsna pirraðir á raunsæi
Aurasálarinnar. Þannig er nefni-
lega mál með vexti að bankamenn
nærast á órökréttri bjartsýni og í
þeirra augum eru allir efasemdar-
menn gleðispillar, úrtölumenn og –
verst af öllu – fulltrúar gamla hag-
kerfisins og fúndementalistar.
Einn vinur Aurasálarinnar er búinn
að reikna það út að með sama
áframhaldi muni Úrvalsvísitalan
fara í sex þúsund stig fyrir áramót.
Hann telur fáránlegt að hún hafi
lítið hækkað í ár en gleðst þó vegna
þess að það þýðir augljóslega að
markaðurinn á hækkanir inni. „Það
hefur verið hagnaðartaka í gangi,“
segir vinur Aurasálarinnar en þeir
eiga það sameiginlegt vinir Aura-
sálarinnar í bankaheiminum að fátt
fer meira í tugarnar á þeim heldur
en hagnaðartaka. Pappírshagnaður
er hins vegar í góðu lagi en um leið
og menn fara að breyta honum í
peninga þá renna tvær grímur á
bankamennina. „Hagnaður er ekki
til að taka hann. Hagnaður er til
þess að gíra sig upp“ stendur skrif-
að stórum stöfum fyrir ofan vinnu-
stöð verðbréfamiðlaranna í einum
banka þar sem Aurasálin þekkir til.
„Bankalán er betra en barnalán,“
segir á sambærilegu skilti í öðrum
banka.
Annar vinur Aurasálarinnar spáir
því að KB banki muni halda áfram
að tvöfaldast á hverju ári næstu tíu
árin. Það þýðir að eftir tíu ár verði
bankinn um þúsund sinnum verð-
mætari en núna. Markaðsverðmæti
KB bankans árið 2015 verður því
um 350 þúsund milljarðar. Aurasál-
in benti vini sínum á að slík breyt-
ing hefði í för með sér að mark-
aðsvirði KB banka yrði um það bil
tíu sinnum hærra en Exxon Mobil
sem er um þessar mundir verð-
mætasta hlutafélag heims. Vinur
Aurasálarinnar hló að þessu og
sagði: „Vertu ekki með þessa svart-
sýni.“
En þarna liggur hundurinn grafinn.
Aurasálin er ekki svartsýn. Reynd-
ar er Aurasálin svartsýn á framtíð-
ina en hún er hins vegar ákaflega
bjartsýn á fortíðina. Aurasálin tel-
ur til dæmis að ávöxtun hlutabréfa
í fortíð hafi verið mjög góð og telur
að það hefði verið mjög góð ástæða
til bjartsýni fyrir þremur árum á
hlutabréfamarkaði. Sá tími er hins
vegar liðinn. Þetta kallast ekki
svartsýni heldur raunsæi. Aurasál-
in segir ekki að glasið sé hálftómt.
Það eina sem Aurasálin sér þegar
hún sér hálft glas er að það er búið
að drekka besta hlutann af vatninu
í glasinu og vondi helmingurinn er
eftir.
Aurasálin er líka mjög bjartsýn á
framtíð heimsmála í fortíðinni.
Aurasálin telur að fólk hafi al-
mennt átt mjög bjarta framtíð fyr-
ir sér á liðnum áratugum og yfir
þessu gleðst hún. Það er hins vegar
þannig með framtíðina að hún er
mikið breytt. Framtíð gærdagsins
er ekki sama framtíð og framtíð
dagsins í dag, en framtíð fortíðar-
innar batnar eftir því sem tíminn
líður af því að óvissunni er eytt, en
óvissan er einmitt einn helsti
ókostur framtíðarinnar.