Fréttablaðið - 13.08.2005, Qupperneq 24

24 13. ágúst 2005 LAUGARDAGUR
Lágmark að vera í leðurbuxum
Björgvin Franz Gíslason og félag-
ar hans í The Doors tribute band
ætla að halda tvenna tónleika á
Gauki á stöng dagana 17. og 18.
ágúst. Mikil stemning hefur
myndast í kringum hljómsveitina
og engin lát virðast vera á vin-
sældum hennar. „Já, þetta verður
bara vinsælla og vinsælla,“ segir
Björgvin. „Við erum auðvitað
öðruvísi en hin hefðbundnu bönd
því við erum ekki að kynna nýtt
efni heldur flytja gamla og góða
klassíkera. Það er bara stappfullt
á öllum tónleikum hjá okkur og
frábær stemning.“
Níðþröngar leðurbuxur
The Doors tribute band kom fram
á Akureyri um verslunarmanna-
helgina og nú er komið að borgar-
búum að fá að njóta tónlistarinn-
ar. „Við stefnum alltaf að því að
skipta út lögum og koma með eitt-
hvað „nýtt“ sem við höfum ekki
spilað áður. Við tökum líka tillit til
þess sem fólk biður um og höldum
öllu opnu því það er af svo mörg-
um góðum lögum að taka.“
Björgvin Franz þykir gletti-
lega líkur Jim Morrison á sviðinu
en hann segist ekki vera að reyna
að leika hann. „Ég er bara Björg-
vin að sýna tónlistinni og flytjand-
anum virðingarvott. En alveg eins
og prestur fer í hempu þegar hann
messar, þá fer maður í leðurbuxur
og er með sítt hár þegar maður
syngur Jim Morrison. Við erum
ekki viljandi að klæða okkur eins
og þeir heldur erum við bara að
fylgja stemningunni og fyrst og
fremst að gera músikinni hátt
undir höfði.“
Leðurbuxurnar sem Björgvin
klæðist á tónleikunum hafa vakið
þónokkra athygli en hann er nýbú-
inn að láta þrengja þær. „Þegar ég
byrjaði í bandinu var ég að lyfta
eins og brjálæðingur og borðaði
bæði skyr og fæðubótarefni. Ég
var með alveg ótrúlega góðan
einkaþjálfara og hef aldrei þyngst
jafn mikið. Svo hætti ég að vera í
svona miklu líkamsræktarstuði
og þá fór ég að grennast. Ég vildi
ómögulega að buxurnar yrðu
hólkvíðar svo ég fór og lét
þrengja þær um daginn. Nú eru
þær alveg níðþröngar, svipaðar
þeim sem Bubbi var í á sínum
tíma í Utangarðsmönnum eða
Egó.“
Úr Benedikt Búálfi í Jim Morrison
Björgvin segir að ekki hafi allir
haft trú á því að Doors-uppátækið
myndi heppnast og margir efast
um að „Benedikt Búálfur“ gæti
passað í þetta hlutverk. „Mér
finnst mjög ánægjulegt að heyra
frá þessu fólki núna þegar það
segir mér að tónleikarnir hafi
komið því skemmtilega óvart og
hvað þetta hefur almennt gengið
vel,“ segir hann. „Strákarnir í
hljómsveitinni flytja lögin alveg
ógeðslega vel því þeir eru algjörir
snillingar. Þeir ganga svo sannar-
lega alla leið. Svo dugar auðvitað
ekki að vera bara með gott band
því áhorfendurnir hafa verið al-
veg frábærir og þegar við erum
uppi á sviði líður okkur eins og við
séum komnir í partí með öllum
okkar bestu vinum,“ segir hinn
geðþekki og orkumikli söngvari
sem hvetur alla til þess að mæta á
Gaukinn í næstu viku.
soleyk@frettabladid.is
BJÖRGVIN FRANZ GÍSLASON Björgvin segir að þeir tónleikahaldarar sem hljómsveitin hafi unnið með séu til mikils sóma og hafi
hlúð vel að hljómsveitinni. „Sigurður Hólm og félagar á Gauknum eru búnir að vera alveg frábærir og fólkið sem sér um Sjallann líka.
Þau eiga öll heiður skilinn því svona gott samstarf er ekki sjálfgefið.“
Sæskrímsli gle›ja
grænlensk börn
„Ég laumaði því að Hrafni Jök-
ulssyni með mikilli lævísi að
það væri mjög mikilvægt að ég
væri með sýningu í Tasiilaq á
meðan skákhátíð Hróksins
stæði yfir,“ segir mynlistar-
konan Hulda Hákon, sem sýnir
verk sín í samkomuhúsinu í
Tasiilaq á Grænlandi þar sem
Hrókurinn heldur nú áfram
landnámi skákarinnar á Austur-
Grænlandi. „Hrafn beit sem bet-
ur fer á agnið,“ segir Hulda en
hana hefur lengi langað til þess
að sækja Grænlendinga heim.
„Mér þykir mjög vænt um að fá
þetta tækifæri og sem Íslend-
ingur finnst mér það eiginlega
skammarlegt að ég hafi ekki
komið hingað miklu fyrr. Þetta
eru nú einu sinni okkar næstu
nágrannar og þótt ég segi sjálf
frá finnst mér þessar myndir
passa mjög vel inn í þetta ís-
lensk-grænlenska samhengi.“
Verkin sem Hulda kýs að
sýna á Grænlandi eru myndir af
sæskrímslum sem eiga sér fyr-
irmyndir í gömlu Íslandskorti.
„Ég hef sýnt þessi skrímsli víða
áður og margir kannast sjálf-
sagt við þau. Þau eru til dæmis
sýnd á Akureyri um þessar
mundir. Myndirnar eru gerðar
eftir teikningum á korti eftir
hollenskan listamann sem
myndskreytti landakort á 17.
öld. Þetta gamla kort sem ég
studdist við er eignað Guð-
brandi Þorlákssyni og þetta eru
nákvæmar eftirmyndir af teikn-
ingunum á því.“
Hulda gerði myndirnar árið
2000 og segir þær hafa verið
persónulega gjöf til sjálfrar sín.
„Við eigum svo lítið af gamalli
íslenskri myndlist og með því að
gera nákvæmar eftirlíkingar af
gömlum fyrirmyndum fannst
mér ég vera að draga eitthvað
sem mér þykir vænt um úr
menningu okkar í fortíðinni inn
í nútímann. Það eru líka fleiri
skrímsli á þessu gamla Íslands-
korti en gengur og gerist á öðr-
um kortum frá sama tíma
þannig að sennilega hafa norð-
urhöfin verið dularfull og
hættuleg í augum Evrópubúa.“
Hulda er ánægð með athygl-
ina sem verkin hafa fengið hjá
heimamönnum. „Þar sem sýn-
ingin er haldin að mínu frum-
kvæði gleður það mig að þau
skuli falla í góðan jarðveg
hérna. Grænlensku krakkarnir
eru mikið að skoða þetta og
kannski eigum við þarna ein-
hvern sameiginlegan bakgrunn
þar sem þetta eru fyrirbæri sem
búa í sjónum.“ Krakkarnir eru
mjög upprifnir yfir myndunum
og horfa andaktug á skrímslin
og stelast stundum til að snerta
þau. „Ég er nú ekki mikið fyrir
það að fullorðið fólk í Reykjavík
sé að pota í verkin mín en þau
þola alveg snertingu og það er
allt annað þegar lítil börn á
Grænlandi eru að pota. Mér
þykir bara vænt um það.“
thorarinn@frettabladid.is
HULDA HÁKON Myndlistarkonan hefur
sérstaklega gaman að því hversu mikinn
áhuga grænlensku börnin sýna myndlist
hennar.