Réttur


Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 30

Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 30
- 36 - ekkert verðgildi. Pau voru ónotuð náttúrugæði. Grasið óx á landinu, og miljónir fiska gengu að ströndiðni. En hvor- ugt hafði nokkurt gildi á auðfræðis vísu fyr en mannleg vinna kom þar til sögunnar. Og þó að landnám Ingólfs hafi nú nokkurt verðgildi, þá mundi það gildi hverfa, ef öll mannleg vinna hætti á því svæði og héraðið legðist í eyði. Pessvegna má ekki blanda núverandi verði náttúru- gæðanna inn í deiluna um markaðsverðið. Efnisheimurinn er sú mikla uppspretta, sem bætir úr þörfum manna, en þó því að eins að mannleg vinna umbreyti efninu. Hvert sem litið er, sjást sannindi þessarar kenningar. Húsin sem við lifum í eru reist með mannlegri vinnu, en stein, timb- ur, torf, járn o. fl., sem til húsa þarf, leggur náttúran til. Fötin eru gerð úr ull, bómull, silki og skinnum. Sauðfé, bómullarjurt og silkiormar voru til, mönnum að þakka- lausu. En afurðir þeirra skýldu engri manneskju fyr en mikilli vinnu var varið til að hagnýta þessi náttúrugæði. Hr. Jón Ólafsson spyr í háði (Viðskiftafræði, bls. 167): »Hafa þá verkamenn skapað kornið á akrinum eða grasið á enginu? Hafa verkamenn skapað nautgripi og sauðfén- að? Hafa þeir skapað fiskana í sjónum?« En hver mundi seðjast af framlögum náttúrunnar, ef mannsvit og manns- hönd hefði eigi flutt, breytt og bætt gjafir hennar? Par að auki má fullyrða að fáir akrar vaxa sjálfsánir og eigi eru margir þeir staðir á íslandj, þar sem búsmalinn lifir sjálf- ala, og mun formælendum auðvaldsins erfitt að verja þessa kenningu hr. J. Ó. Og þó verkamenn hafi eigi búið til fiska í sjóinn (nema ef teija skyldi mannlega lijálp við fiskaklak), þá mundi lítið um fisk á landi, ef eigi væri af mönnum starfað að fiskiveiðunum. F*ó að hér sé einungis minst á hús, föt og fæði, þá gild- ir nákvæmlega hið sama um aðra hluti, sem fullnægja mannlegum þörfum. Náttúran hefir í fyrstu lagt efnið til ókeypis og mannsvinnan skapað söluhlutinn. Aðvísumunu menn spyrja hvort lönd, skógar, veiðivötn o. s. frv. séu nú eigi söluhlutir, og þó eigi af mönnum gjörðir. En því er svarað fyrirfram með dæmjnu um Ingólf, Án manna hafa
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.