Réttur


Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 86

Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 86
- 92 - synlegt lífsskilyrði eins og loftið og sólarljósið — þessi þrjú náttúrugæði telur hann frjálsa eign allra manna. Það komi ekki til nokkura mála að svipta nokkra menn, tveimur síðartöldu skilyrðum, og jafn ranglátt sé að svipta þá hinu þriðja lífsskilyrði. * * * Annað atriðið: Eina aðal ráðið gegn þessu ranglæti og misskifting auðsins yfir höfuð, er það að gera alla jörð út af fyrir sig að eign þjóðfélagsins. — Kippa burt orsökinni, sem er einstaklingseignarréttur á jörð og á ekki að líðast. Petta segir hann auðveldast sé, á þann hátt, að leggja opinberann skatt á jörðina er að sjálfsögðu kemur niður á jargeigendum, og gengur til opinberra þarfa í ríkis- sjóð. Pannig vill hann stemma á að ósi. Láta ríkið fá rent- una af jörðinni, en hvern einstakling aftur á móti allan arð af vinnu sinni og framleiðsu, sem er hans einkaeign. Skatturinn er lagður á jörðina eingöngu eftir verðmæti hennar frá náttúrunnar hendi, legu hennar og afstöðu. En ekkert tillit tekið til, eða lagt á þær umbætur og jarðabæt- ur, sem einsaklingar vinna, né heldur byggingar. Pjóðfélag- ið í heild skapar verðmæti jarðarinnar — grunnsins. Hún er dýrari, og meiri eftirspurn eftir henni í nánd við hafnir og samgöngutæki, svo sem járnbrautir og þar sem náttúruskilyrði eru góð fil stærri ræktunarfyrirtækja. Og þar verður skatturinn hlutfallslega hærri. (Hann er aðeins lóða og jarðar afgjöld. Skatturinn á að koma í veg fyrir gróðabrall, að einstakir menn geti okrað á jörð eða lóðum — þannig að þeim sem á óbygða lóð nálægt stórbæ, helzt ekki uppi með að okra á henni, eða neita um að láta hana af hendi, þangað til neyðin og eftirspurnin eru búin að ná hámarki sínu. Hann á að vera svo hár að það borgi sig ekki fyrir neinn að eiga þá jörð, sem hann hefir eigi þörf eða not fyrir. — Af- leiðingarnar yrðu að nokkru leyti dálítið svipaðar og ef ríkið setti jörðina til uppboðs og seldi þeim, sem viidi borga
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.