Réttur


Réttur - 01.06.1915, Síða 86

Réttur - 01.06.1915, Síða 86
- 92 - synlegt lífsskilyrði eins og loftið og sólarljósið — þessi þrjú náttúrugæði telur hann frjálsa eign allra manna. Það komi ekki til nokkura mála að svipta nokkra menn, tveimur síðartöldu skilyrðum, og jafn ranglátt sé að svipta þá hinu þriðja lífsskilyrði. * * * Annað atriðið: Eina aðal ráðið gegn þessu ranglæti og misskifting auðsins yfir höfuð, er það að gera alla jörð út af fyrir sig að eign þjóðfélagsins. — Kippa burt orsökinni, sem er einstaklingseignarréttur á jörð og á ekki að líðast. Petta segir hann auðveldast sé, á þann hátt, að leggja opinberann skatt á jörðina er að sjálfsögðu kemur niður á jargeigendum, og gengur til opinberra þarfa í ríkis- sjóð. Pannig vill hann stemma á að ósi. Láta ríkið fá rent- una af jörðinni, en hvern einstakling aftur á móti allan arð af vinnu sinni og framleiðsu, sem er hans einkaeign. Skatturinn er lagður á jörðina eingöngu eftir verðmæti hennar frá náttúrunnar hendi, legu hennar og afstöðu. En ekkert tillit tekið til, eða lagt á þær umbætur og jarðabæt- ur, sem einsaklingar vinna, né heldur byggingar. Pjóðfélag- ið í heild skapar verðmæti jarðarinnar — grunnsins. Hún er dýrari, og meiri eftirspurn eftir henni í nánd við hafnir og samgöngutæki, svo sem járnbrautir og þar sem náttúruskilyrði eru góð fil stærri ræktunarfyrirtækja. Og þar verður skatturinn hlutfallslega hærri. (Hann er aðeins lóða og jarðar afgjöld. Skatturinn á að koma í veg fyrir gróðabrall, að einstakir menn geti okrað á jörð eða lóðum — þannig að þeim sem á óbygða lóð nálægt stórbæ, helzt ekki uppi með að okra á henni, eða neita um að láta hana af hendi, þangað til neyðin og eftirspurnin eru búin að ná hámarki sínu. Hann á að vera svo hár að það borgi sig ekki fyrir neinn að eiga þá jörð, sem hann hefir eigi þörf eða not fyrir. — Af- leiðingarnar yrðu að nokkru leyti dálítið svipaðar og ef ríkið setti jörðina til uppboðs og seldi þeim, sem viidi borga
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.