Réttur - 01.06.1915, Side 73

*
- 70 -
Þetta eru altsaman hugarburðir, ofðnir til í maurabælum
borganna, þar sem konur eru uppteknar af samkvæmislíf-
inu og sinna ekkert um heimilið; í sveitum mundi það
þykja fram úr hófi hégómlegt.
Þar eru börnin þungamiðja heimilisins og framtíðarvon,
hið eina sem gefur því gildi og bregður birtu yfir hvers-
dagsstritið. Hversu erfið sem störfin eru sveitakonunni, þá
eru það mestu hamingjustundir hennar að annast ung-
börnin, og fylgja daglega eftir þroska þeirra. En börnin eru
eigi sérlega mörg á hverju heimili; álitið er að þau séu 5
að meðaltali í Noregi og á íslandi. Barnafjöldinn er mestur
í iðnaðarhéruðum og fátækrahverfum borganna. í einstöku
námuhéruðum Englands og Belgíu eru mjög alment 20
barna fjölskyldur.
í góðum bygðarlögum er yfirleitt furðanlega gott jafn-
vægi; og fremur fátt af piparmeyjum. En í bæjum er út-
koman alt önnur, og þar mun kvenþjóðinni reynast erfitt
að menta sig til þess að gerast keppinautar karlmanna við
opinber störf, og auk þess geta börn og stjórna heimilinu
eins og þær telja sér skylt.
þá yrði að minsta kosti lítill tími aflögu til barnagæzlu;
og börnin þykja fremur litlir fagnaðargestir. Pessvegna troð-
fyllast öll barnahæli og vísindalegar fósturstofnanir af kyn-
slóð, sem hvergi á heimili — og læknar og líffærafræð-
ingar fá góða atvinnu og tilefni til lærdómsiðkana. — Sam-
kvæmt tízkunni á konan að starfa fyrir bæinn eins og karl-
maðurinn, þá er álitið að hún sýni sanna ættjarðarást.
»Umhyggjan fyrir þjóðfélaginu á að vera mönnum jafn-
eiginleg og dýrunum er eðlilegt að annast unga sína.c
Samkvæmt þessu er ást til eiginmanns, barna og heim-
ilis dýrsleg — en kærleikurinn til bæjarfélagsins, barna og
heimila annara manna er að líkindum mannlegs eðlis?
En samt sem áður er það álit vort að tilfinningum flestra
heilbrigðra kvenna sé bezt og eðlilegast fullnægt, er þær
annast börn sín sjálfar, eins og dýrin, á eigin heimili. Og
það eru einu eðlilegu úrræðin til þess að komast hjá upp-
eldisstofnunum, er mörgum konum þykja svo ákjósanlegar