Réttur - 01.01.1957, Blaðsíða 133

RÉTTUR
133
af mistökum þeirra, leitt til ófarnaðar í öðrum löndum. Lenín
heldur áfram: ,,Og til þess að tileinka sér þessa reynslu, er ekki
nóg einungis að þekkja hana eða einfaldlega umskrifa síðustu
ályktanir. Það krefst hæfileika til að beita gagnrýni að þessari
reynslu og prófa hana sjálfstætt. Hver sem gerir sér gerin fyrir
því, hversu verkalýðshreyfing nútímans hefur eflzt gífurlega og
orðið margþætt, mun skilja, hversu feiknalega mikla fræðilega
getu og pólitíska reynslu (og byltingarreynslu) þarf til að leysa
slíkt starf af hendi.“ Augljóst er, að í þeim löndum, þar sem
verkalýðurinn hefur þegar tekið stjórnmálavöldin í sínar hendur,
er málið miklu flóknara en því er lýst hér af Lenín.
í sögu Kommúnistaflokks Kína á tímabilinu 1931-1934 gerðist
það, að kreddumenn neituðu, að um væri að ræða sérstakar að-
stæður í Kína, og endurtóku sérstaka reynslu rússnesku bylting-
arinnar, en afleiðingin varð sú, að byltingaröflin í landi voru
biðu alvarlegan ósigur. Þessi ósigur hefur orðið flokki vorum
mjög iærdómsríkur. Á tímabilinu frá hinum útvíkkaða fundi
stjórnmálanefndar miðstjórnarinnar í Tsunyi 1935 til sjöunda
landsþingsins 1945 sigraðist flokkur vor algerlega á kreddu-
stefnunni, sem olli alvarlegu tjóni, sameinaði alla meðlimi flokks-
ins, að meðtöldum þeim, er villurnar höfðu gert, efldi samtök
alþýðunnar og vann á grundvelli þessa sigur í byltingunni. Ef
vér hefðum farið öðruvísi að, hefði ekki verið hægt að vinna
sigur. Vegna þess, að vér sigruðumst á kreddustefnunni og rann-
sökum á yfirstandandi tíma reynslu Ráðstjórnarríkjanna og ann-
arra bræðraþjóða, hefur flokkur vor möguleika á að gera færri
villur en ella. En einmitt af þessum sökum skiljum vér fyllilega
nauðsyn félaga vorra í Póllandi og Ungverjalandi nú sem
stendur að leiðrétta villur þær, sem stöfuðu af kreddustefnu á
liðnum tíma, en einnig erfiðleika þeirra í því efna.
Alls staðar og á öllum tímum þarf að leiðrétta villur, sem
stafa af kreddufestu. Vér munum halda áfram að leitast við að
leiðrétta og forðast slíkar viilur í starfi voru. En baráttan gegn
kreddustefnu á ekkert skylt við að leyfa endurskoðunarstefnu.
Marxisminn viðurkennir, að kommúnistahreyfingin í hinum ýmsu
löndum hafi vissulega sín þóðlegu sérkenni, en það þýðir engan-
veginn, að kommúnistahreyfingin í hinum ýmsu löndum geti ver-
ið án sameiginlegra grundvallareinkenna, geti sagt skilið við hin
algildu sannindi marxismans. í baráttu þeirri, er nú er háð gegn
kreddustefnu, eru í landi voru eins og í öðrum löndum menn,
sem í skjóli baráttunnar gegn því að endurtaka gagnrýnislaust
reynslu Ráðstjórnarríkjanna neita alþjóðlegu gildi grundvall-
arreynslu Ráðstjórnarríkjanna, menn sem undir yfirskini þess