Réttur - 01.07.1930, Síða 48
264
MARXISMINN
[Rjettuv
an gang (og lok) verkalýðshreyfingarinnar er hér
skoðuð frá undravíðtæku, alhliða, þróunarlegu og
sannbyltingarkenndu sjónarmiði.
»Kommúnistaávarpið« lagði fram eftirfarandi grund-
vallarsetningu marxismans um högun hinnar pólitísku
baráttu.
»Þeiv (þ. e. Kommúnistavniv) bevjast fyviv brýnustu hagsmun-
um og næsta takmavki vevkalýðsins, en hafa þó jafnframt í nú-
tímabaráttunni alltaf fvamtíð hveyfingarinnar fyviv augum«.
Sökum þessa studdi Marx 1848 flokk »bændabylting-
arinnar« í Póllandi, »þann flokkinn er hafði forystu
fyrir uppreistinni í Krakau 1846«. í Þýzkalandi studdi
Marx 1848—49 hina róttæku, byltingarsinnuðu lýðræð-
ismenn, en tók eftirleiðis ekkert aftur af því, er hann
hafði þegar sagt um baráttuhögunina. Þýzku borgara-
stéttina skoðaði hann sem aðila,
»ev þegar frá byrjun væri búin til að svíkja þjóðina og' semja
og sættast við hina kvýndu fulltvúa hins gamla þjóðfélags«. (Að-
eins bandalag við bændur hefði gevt þýzku borgarastéttinni fævt
að ná algerlega takmarki sínu).
Þetta er hin gagnorða og endanlega skýring Marx á
stéttarstöðu þýzku borgarastéttarinnar á tímabili hinn-
ar borgaralegu lýðræðisbyltingar. Skýring þessi er
einnig ágætt sýnishorn efnishyggjunnar, er athugar
þjóðfélagið í hreyfingu, en þó eigi aðeins frá þeirri
hlið hreyfingarinnar, er aftur á við veit:
»...án tvúar á sjálfan sig, án trúav á fólkið... möglandi við þá
æðvi og skjálfandi við þá lægvi, skelfd af heimsstovminum.
ovku, sem eigi beinist í neina átt, en vithvinnsku, er beinist í
allav áttir... framtakslaus... g'lataður öldunguv, er sá sig dæmd-
an til að beina fyrstu æskustraumum þróttmikillar þjóðav að
sínum eigin ellihrumu viðfa.ngsefnum«. (»Nýja Rínavblaðið«
1848, sjá »Bókmentaleifar« III. bindi, bls. 213).
Hér um bil tuttugu árum síðar lýsti Marx því yfir í
bréfi til Engels (»Bréfaviðskifti«, III. bindi, bls. 224)
að orsökin á misheppnun byltingarinnar 1848 væri sú,