Réttur - 01.07.1930, Síða 82

298
INDLAND
[Rjettur
en Gandhi ætlaðist til. Verkamennirnir krosslögðu
hendurnar, til þess að knýja böðlana til að verða við
kröfum þeirra. Bændurnir neituðu að greiða bresku og
indversku landsdrottnunum okurleiguna, sem hvílir á
jörðum þeirra. Og þeir ljetu ofbeldi koma mót ofbeldi,
veittu bresku kúgurunum mótstöðu, lögðu eld í lög-
reglustöðina í Chari Chaura.
Þetta varð til þess að Gandhi og forustumennirnir
lýstu því yfir, að baráttunni væri lokið í febrúar 1922,
hvöttu fylgismenn sína til þess að hætta andstöðunni
við Breta og taka upp samvinnu við þá að nýju.
Þessi svik sín afsakaði Gandhi með því að ol'beldi
hefði verið beitt í Chari Chaura, en það stríðir á móti
heimspeki Gandhis að beita ofbeldi.
Almenningur hefir trúað því altof lengi að einhver
dulræn óbeit Gandhis á ofbeldi sje völd að þessum
svikum hans. Þessarar óbeitar hefir sem sje aldrei orð-
ið vart í pólitík og athöfnum Gandhis fyr nje síðar. í
styrjöldinni miklu skrifaði hann vísikonungi Indlands
brjef, þar sem hann kveðst muni gera alt til þess, að
Indverjar veiti Bretum allan þann styrk, er þeir megi
í stríðinu, svo þeir verðskuldi að fá þá stöðu innan
breska heimsveldisins, er þeim beri. Miljónamorð
Breta í stríðinu voru fögur og góð. En þegar indversku
bændurnir kusu heldur að verja sig en að láta brytja
sig niður mótspyrnulaust, þá var það svo viðurstyggi-
legt ofbeldi, að Gandhi neyddist til að hætta allri bar-
áttu fyrir sjálfstæði Indla.nds(!)
Svik Gandhis eiga alt aðrar orsakir. Gandhi er full-
trúi indversku borgarastjettarinnar. Svik hans eru því
svik borgarastjettarinnar í heild sinni. Borgarastjett-
in óttaðist alþýðuhreyfinguna. Alþýðan var vöknuð, og
ef það hefði tekist að reka Breta af höndum sjer, stóð
indversk borgarastjett berskjölduð gegn indverskri al-
þýðu. Indverskt arðrán getur aðeins þróast í skjóli
bresks arðráns. Þessvegna óskar borgarastjett Ind-