Réttur - 01.07.1930, Page 83

Rjettur]
INDLAND
299
lands ekki eftir fullum skilnaði við Breta, heldur eftir
svokölluðu sjálfstæði innan breska heimsveldisins
(Dominion-Status). Indversk borgarastjett kýs heldur
að hirða náðarmolana af borðum bresku drottnanna, en
að verða með öllu af arðránshluta sínum.
Eftir þessi svik Gandhis tókst Bretum að bæla nið-
ur frelsishreyfinguna um hríð. í fjögur ár tókst þeim
að halda henni' í fjötrum. En 1928 rís hún aftur upp.
Verkalýðurinn tekur að skipuleggja sig í byltingarsinn-
uðum verklýðssamböndum. Landið logar í verkföllum.
Og í sumar, er heimskreppan tekur að þrengja kosti
Breta í Indlandi, nær hún hámarki sínu.
Það sem Stalin sagði 1924, er nú að rætast. Þegar
fjöldinn rís til baráttu, fer Gandhi aftur á stúfana. Að
nýju tekur hann að hvetja til óhlýðni við Breta, og
safnar sjálfboðaliðum til að brjóta salteinokun þeirra.
Þegar verkamennirnir stöðva hjólin í verksmiðjunum
og bændurnir neita að greiða landsdrottnunum leiguna
og bresku yfirvöldunum skattana, þá reynir hann að
draga athyglina frá þessari baráttu, sem hittir bresku
kúgarana í hjartastað, með því að safna fylgismönnum
sínum til baráttu um aukaatriði.
Bretar tóku Gandhi fastan. Bæði vegna þess, að þeim
þótti leikur Gandhis með eldinn ekki með öllu hættu-
laus, og eins vegna hins, að trúin á Gandhi var að
rjena. Þessari trú vildu þeir viðhalda með því að leika
þann skrípaleik fyrir indverskri alþýðu að þeir óttuð-
ust þennan bandamann sinn. Gandhi situr í þægilegu
stofufangelsi, meðan lífið er kvalið úr foringjum bylt-
ingarmannanna í dýflissum Breta í Meerut.
Það var laust við að handtaka Gandhis yrði til þess
að lægja öldurnar. Um gjörvalt Indland tók alþýðan,
verkamenn og bændur að veita kúgun Breta mót-
spyrnu. Blóðugir bardagar í Peshawar, Sholapur,
Chittagong, Kalcutta og víðar. í hálfan mánuð höfðu
uppreisnarmenn Peshawar á valdi sínu, án þess Bretar
20'