Réttur - 01.05.1932, Síða 21

heimsstefnu þá, sem níðist á lítilmagnanum, í stað þess
að hjálpa honum. Eg hefi svo áþreifanlega kynnst and-
stæðunum. Hugsið þið ykkur mismuninn á bændunum,
sem píndu mig og hermönnunum, sem græddu sár mín,
tóku mig upp úr sorpinu og gerðu mig hæfan til að
starfa fyrir þá göfugustu hugsjón sem fæðst hefir í
þennan heim“.
Þegar maðurinn hafði lokið máli sínu, fletti hann sig
klæðum, og sýndi okkur örin á líkama sínum, eftir högg
og misþyrmingar bændanna. Það var hræðileg sjón.
„Eg er ekki sá eini“, bætti hann við. „Þeir eru mörg
hundruð sem geta sagt líka sögu, og hér er einn“. Hann
benti á einn félaga sinn, en hann vildi ekki segja sögu
sína. Sá maður var orðinn verkfræðingur. Hann hafði
einnig að mestu leyti lært í gegn um útvarp“.
Síðan var haldið til Tvnpse, þar sem eru miklar olíu-
hreinsunar-stöðvar. Borgin er ennfremur fræg fyrir
ávaxtarækt og ágæt vín. Var þar mikið af hressingar-
hælum og sjúkrahúsum. Var nú haldið borg úr borg og
loks upp í fjalllendi Kaukasus á bílum, þegar járn-
brautir náðu ekki lengra. Á einum stað milli þorpsins
Adler og Krasnaja Poljona, lá vegurinn höggvinn inn
í 250 metra háa hamra, og gamalt munkaklaustur gnæfði
við himinn rétt áður en hinn hrikalegasti kafli vegar-
ins hófst. Segir skýrslan svo frá:
„Margir sem þennan veg fara, verða að loka augun-
um, því ægilegt er niður að líta, jafnvel fyrir þá, sem
ekki eru lofthræddir. Á einum stað eru göng í gegn um
bergsnös, sem skagar fram úr hömrunum. Bílstjórinn
hægir ferðina þegar skammt er til ganganna; rétt við
mynni þeirra stöðvar hann vagninn og tekur ofan huf-
una. Við fylgjum dæmi hans. Dauðaþögn ríkir í vagn-
inum. Allir stara á litla, 5 strenda steinsúlu, með stjörnu
á toppinum, sem stendur hægra megin við opið á göng-
unum. Eftir stutta stund er haldið áfram gegn um göng-
in. Okkur verður litið til baka til klaustursins, sem er
löngu horfið sjónum. Litla 5 strenda súlan minnir okkur
á turna þess og þýðingu þeirra. Hún hrópar líka á guð
réttlætisins, en hún leitar hans ekki uppi í bláma him-
insins, heldur í sál verkamannsins. Bíllinn staðnæmist
aftur, hjá stóru tré, sem stendur eitt sér á hamrabrún-
85