Réttur - 01.05.1932, Blaðsíða 1

VÉR ÁKÆRUM
ÞRÆLAHALDlÐ
Á ÍSLANDI 1932.
Fyrir eyrum okkar deyja út hljómar gullhamranna
frá þinghátíðinni 1930 um hina sjálfstæðu, farsælu ís-
lenzku þjóð, slagorðin „frjálsir menn í frjálsu landi“,
stóryrðin um „jafnrétti allra fyrir lögunum“ — og til
okkar berast grátur og kveinstafir frá „þrælum“ ís-
lenzka ríkisins á 20. öld.
Enn er sveitaflutningur í lögum á íslandi og nú þeg-
ar hver hreppur þykist þurfa að spara, á sparnaðurinn
auðvitað að koma fyrst og fremst niður á þeim, sem
ekkert eiga, á þeim, sem neitað er um allt, nema að tóra
og þræla, á „sveitarómögunum“ (ekki þeim ríku og
iðjulausu). Þeir eru nú heimtaðir heim úr sveitum þeim,
sem þeir hafa dvalið í, til þess að hola þeim niður á sem
ódýrastan hátt, svelta þá enn meir en áður og særa í
hvívetna.
Okkur birtast nokkrar myndir úr lífi og kjörum þess-
ara fátæklinga.
Gamall maður situr grátandi á rúmstokk sínum í
Reykjavík. Hann er heimtaður nauðugur fluttur s ^ ”
flutningi til ísafjarðar, á „sinn hrepp“. Hann vill ekki
fara og „sveitarflutningurinn“ hefir hangið yfir höfði
hans sem Damoklesarsverð dögum og vikum saman.
Það hefir tekið svo á taugar hans að við frásögnina af
meðferðinni getur hann ekki tára bundist. Svo meðfar-
inn er hann, að jafnvel eftir að sveitarflutningnum
fyrir aðgerðir atvinnuleysingjanefndarinnar í Reykja-
vík er afstýrt, — þá biður hann kommúnistann, sem
heimsótti hann, að koma endilega oftar eða láta líta til
.sín.
65