Réttur - 01.05.1932, Qupperneq 54

Kröfur þær, sem sjómenn auðvaldslandanna hafa í
áratugi barizt fyrir og heyja nú enn harðari baráttu
fyrir en áður, eru fyrir löngu orðnar að veruleika í
Sovétríkjunum undir stjórn verkalýðsins.
Hin síbatnandi vinnuskilyrði verkalýðsins í Sovét-
lýðveldunum, vísa hinum kúgaða og arðrænda verka-
lýð auðvaldslandanna leiðina út úr kreppu, hungri og
örbyrgð — leið sósíalismans.
II.
Upp á síðkastið hafa sjómenn og hafnarverkamenn
víðs vegar um heim rekið af höndum sér árásir auð-
valdsins á launakjör þeirra, og jafnvel hækkað laun sín
og bætt vinnuskilyrðin (Pólland, Frakkland, Spánn o.
s. frv.). Þessi barátta hefir sýnt og sannað, að það er
hægt að skipuleggja mótspyrnu verkalýðsins gegn á-
rásum atvinnurekenda engu síður á krepputímum en
endranær.
I. S. H. (Internationale sjómanna og hafnarverka-
manna) hefir sýnt í þessari baráttu, að það er eini al-
þjóðlegi félagsskapurinn, sem hefir stutt sjómenn og
hafnarverkamenn í þessum launadeilum, undirbúið þær,
skipulagt og víða leitt til sigurs.
Á þingi I. S. H. í Altona í maí í ár komu fulltrúar
sjómanna og hafnarverkamanna úr 30 löndum saman,
til þess að ræða hagsmunamál sín og baráttuna fyrir
þeim. —
Þingið staðfesti, að sjómönnum og hafnarverkamönn-
um í hinum ýmsu löndum hefði aðeins að nokkru leyti
tekizt að brjóta árás atvinnurekenda á bak aftur.
Á fjölmörgum stöðum hefir útgerðar- og siglinga-
auðvaldinu tekizt að lækka laun verkalýðsins og gera
vinnuskilyrði hans verri. Orsakirnar fyrir þessu eru
þær, að sjómenn og hafnarverkamenn í hinum ýmsu
löndum og stöðum hafa ekki átt baráttuhæf og skipu-
lagslega sterk samtök sín í milli, og að sjómanna- og
118