Réttur - 01.01.1933, Síða 54

festa ógnarstjórn fasismans í sessi, jafnframt því, sem
þeir halda áfram að styðjast við sósíaldemokratana.
Sósíaldemokratarnir kæfðu byltinguna í Þýzkalandi
1918 í fæðingunni. Þeir hafa haldið verkalýðnum í æf-
intýralegum blekkingum um sigurför jafnaðarstefnunn-
ar eftir þróunarleiðum lýðræðisins, án allra fórna og
sjálfsafneitana. Þar með hafa þeir leitt fasismann yfir
alþýðuna.
7 þessu liyfjur annað hnignunartímabil sósíaldemokrat-
anna, hin skyndilega þverrandi áhrif þeirra meðal fjöld-
ans, upphaf að nýjum flótta verkamanna úr fylking-
um þeirra.
Vegna hinnar sívaxandi óánægju verklýðsf jöldans, sem
krefst safstarfs við kommúnistana, yfir aðgerðum sósí-
aldemokrata, hefir skrifstofuráð II. Alþjóðasambandsins
sent út ávarp til verkalýðs allra landa, til þess að reyna
að hækka gildi hinna pólitísku verðbréfa sinna. Þar
segir m. a. svo:
„Vér skorum á verkalvð Þýzkalands og verkalýð allra landa,
vcgna hinnar ógnandi hættu, sem verkalýðurinn á yfir höfði sér,
að hætta öllum gagnkvæmum áráum og sameinast til baráttu gegn
fasismanum. II. Alþjóðasambandið var stöðugt reiðubúið til samn-
inga við alþjóðasamband kommúnista um slíkt baráttusamstarf, á
sama augnabliki og það æskti þess“.
Það er ekkert stefnumál kommúnista, að vera skil-
yrðislaust á móti samvinnu við aðra flokka um sameig-
inlega baráttu. Þeir fylgja þar fordæmi Engels, sem ritaði
í bréfi til Gerson Trier árið 1883, að hann væri svo mik-
ill byltingamaður, að hann hafnaði ekki þeirri leið skil-
yrðislaust, ef hún reyndist hagkvæmust. Og þeir fylgja
fordæmi bolsévikanna og Lenins, sem gerðu mensévik-
unum tilboð um baráttubandalag meðan á Kornilows-
uppreisninni stóð og breyttu þá um stundarsakir baráttu-
aðferð sinni gegn Kerenski og störfuðu kappsamlega
að því að vinna fylgi einstökum kröfum á hendur Ker-
enski um: fangelsun Miljukows, að verkalýður Péturs-
54