Réttur - 01.01.1933, Qupperneq 56

aðeins leiddu til æsinga, og að þeir gengju ekki inn á það..
Þegar Hitler kom til valda, endurnýjuðu kommúnistar til-
boð sitt, og fengu aftur synjandi svar, eftir að hinn ofsa-
fulli fasismi er seztur til valda og blekið á samfylkingar-
boðinu í „Vorwárts“ naumast þornað, þá hleypur Wels,.
foringi sósíaldemokrata, upp til handa og fóta, til þess að
lýsa fyrirlitningu sinni á kommúnistum, og skríður í auð-
mýkt að fótum fasismans, þar sem hann skrifar hinum
„háæruverða" varakanslara von Papen, að flokkur hans
eigi enga samleið með kommúnistum, og það geti ekki ver-
ið um neina samfylking þeirra að ræða, og að hinn strangi
agi, sem nú ríki í flokki sínum, ætti að færa honum heim
sanninn um það, að enga nauðsyn bæri til þess að banna
blöð flokksins.
Ofsóknir Hitlers-Hugenberg-Papen-stjórnarinnar, sem
stefnt er gegn verkalýðsstéttinni, flýtir óhjákvæmilega
fyrir hinni sögulegu þróun, en alveg í þveröfuga átt við
það, sem þessir herrar ætlast til. Undir ógnarstjórn fas-
ismans hafa opnast augu miljóna sósíaldemokratiskra
verkamanna fyrir því, að ofsóknunum er ekki eingöngu
beint gegn kommúnistum, heldur einnig gegn þeim, jafn-
framt því, sem Noske fellur að fótum Hitlers í auð-
mjúkri bæn um að mega halda eftirlaunum sínum, og
Wels gerist lítilþægur skósveinn böðulsins. Af öllu þessu
mun hinn sósíaldemokratiski verkalýður mjög fljótt
draga lærdóma sína, og segja að fullu og öllu skilið við^
hina sjvikulu foringja. og rétta kommúnistaflokknum:
bróðurhönd sína, eina flokknum, sem berst einlægri bar-
áttu fyrir frelsi þeirra, unz yfirlýkur. Kommúnistaflokk-
urinn og allar þær miljónir öreiganna, sem fylkja sér
undir merki hans, hljóta nú á tímum fasistisku ógnar-
stjórnarinnar hraðar en áður lærdómsríka baráttuþjálf-
un. Meðal flokksmanna og áhangendahans hefir alltfram
á þennan dag gætt allmikilla tálvona og trausts á löghelg-
aðar venjur. Nú, þegar alræði Hitlers hefir gert starf-
semi kommúnistaflokksins raunverulega ólöglega, og;
56