Réttur - 01.01.1933, Blaðsíða 61
_yfir til stórframleiðslu. Boi’garastéttin notar pólitíska óónœg.ju milli-
stéttarinnar, œsir lægstu hvatir hennar á móti öreigunum og reynir
þannig að styðja hi'S hrynjandi auðvaldsskipulag. Þessi stefna
borgarastéttarinar gengur eins og rauður þráður í gegn um sögu
uuSvaldsins í síðustu 14 ár, hvert landið á fætur ööru hefir komist
undir stjórn fasismans og nii loks hefir þroskaðasta ríki auðvalds-
ins í Evrópu leitað hælis undir verndarvæng hans.
En borgarastéttin þýzka steig þetta skref þá fyrst, er fokið var
í öll önnur skjól. Sannleikurinn er sá, að fasistalireyfingin var síð-
asta varalið hennar, kosningar síðasta árs færðu henni heim sann-
inn um það að verkalýðurinn vildi ekki lengur sætta sig við kjör
:sín, að hann vildi ekki lifa að sama hætti og áður, borgarastéttin gat
því ekki stjórnað að sama liætti og áður. En með valdatöku fas-
ismans hefir borgaralega „lýðræðið“ fengið banahögg, og um leið
•allar þær tálvonir, sem fjöldi verkamanna bar í brjósti sér um bless-
un og ágæti þessa „lýðræðis“. Valdataka fasismans hefir skerpt öll
þjóðfélagsspursmál vor og jafnframt sett verkalýðnum tvo kosti:
fasistiskt alreeði borgarastéttarinnar eða alrœSi öreiganna. Þýzkir
verkamenn eru sem óðast að komast í skilning um þetta og liin sí-
vaxandi samfylking alli'a vinnandi manna í Þýzkalandi gegn fas-
ismanum, samfylkingin sem er að skapast í verksmiðjunum og á
götunum, mun áður en langt um líður sýna það öllum heimi að
þýzki verkalýðurinn hefir valið.
En samfylkingin gegn fasismanum verður að vera eins alþjóð-
leg og verkalýðshreyfingin sjálf. Alþjóðabaráttan gegu fasismanum
verður þó eingiingu lióð með því að barist sé gegn honum í hverju
■einstöku landi. Yið vonum að íslenzkur verkalýður skipi sér inn í
fylkingaraðir andstæðinga fasistanna, að hann geri allt, sem í hans
valdi stendur til að hefta vöxt fasismans á Islandi.
AndstœSingar fasista í öllum löndum, sameinist!
Kaupmannahöfn, 17. apríl 1933.
Sverrir Kristjánsson. Arsœll SigurSsson.
FtlTS JÁ.
ÆFINTÝRIÐ UNI ÁÆTLUNINA MIKLU.
heitir bók, sem nýlega er út komin í íslenzkri þýðingu. Höfundur
•er rússneskur vélaverkfræðingur í þjónustu Sovjetstjórnarinnar,
M. Ilin að nafni. Þýðandi er Vilmundur Jónsson, landlæknir, en
útgefandi Bókmenntafélag Jafnaðarmana.
Bókin er, að því er þýð. segir í formála, rituð fyrir rúmlega
itveim árum. Ymsar tölur, scm þar koma fvrir, hafa því breytzt.
61