Réttur - 01.01.1967, Side 31

an Kyrrahafs. Dollarinn hefur rennt stoSum
undir stjórn, sem annars eftir öllum eðlileg-
um sólarmerlcjum œtti fyrir löngu að vera
fallin. Mikilvœgustu stuðningsmenn Diem eru
í Norður-Ameríku, ekki í Suður-Vietnam.“
Baráttan gegn
Saigonst j órninni
„Hvað táknar það, er nœr vopnlausir menn
gera uppreisn gegn innlendri leppstjórn, sem
styðst við stórveldi, er hefur her í landi þeirra,
gráan fyrir járnum og búinn til bardaga?
Eitt er víst: Slíkt gera menn ekki út í blá-
inn. Þess konar uppreisn er aðeins gerð gegn
slíkri áþján, að menn telja sig engu liafa að
tapa, — allt að vinna.“
Þessi orð lét Sigurður Líndal falla í ræðu
í Gamla bíó 6. nóv. 1956, og eiga þau ekki
síður við um uppreisn þjóðfrelsisfylkingar
Suður-Vietnam árið 1960.
Tvær höfuðástæðurnar til þess að þjóðfrels-
isfylkingin var stofnuð og að gripið var til
vopna eru:
Talið var vonlaust að stjórnin í Saigon
myndi fallast á frjálsar kosningar og landið
sameinað á ný. í skjóli bandarísks hervalds
mundi hún sitja eins lengi og sætt væri. Hin
ástæðan á sér félagslegar rætur. Orðin var lífs-
nauðsyn að brjóta á bak aftur lénsskipulag
jarðeigendanna í Suður-Vietnam, sem arð-
rændu bændurna í skjóli stjórnar Diem, eins
og í skjóli Frakka áður fyrr. Erfitt var leng-
ur fyrir bændur, leiguliða og landbúnaðar-
verkamenn að búa við slíka áþján. Barátta
bændanna í Vietnam minnir því í mörgu á
bændauppreisnir miðalda í Evrópu.
A árunum 1959—60 beitti Diem-stjórnin
ofbeldi til að eyðileggja þá skiptingu á jörð-
unum, sem Viet-Minh hafði framkvæmt á með-
an á nýlendustríðinu við Frakka stóð. Þetta
leiddi m. a. til stofnunar Þjóðfrelsisfylkingar
Suður-Vietnam árið 1960,
31