Réttur - 01.07.1973, Qupperneq 6

NAUÐSYN ENDURMATS
Undanfarnar vikur hafa þeir atburðir gerst
er krefjast algers endurmats á stöðu Islands.
Flotainnrásin inn á íslenzkt lögsagnarsvæði,
aukin ofbeldisverk Breta á miðunum og ræfil-
dómur Atlantshafsbandalagsins gagnvart
hernaðarofbeldi Breta hefur sýnt öllum hugs-
andi Islendingum það svart á hvítu, að engin
vörn er að aðildinni að Nato nema síður sé.
Atburðirnir í landhelgisdeilunni hafa fært
okkur heim sanninn um það að rökrétt fram-
hald landhelgismálsins og utanríkisstefnu
okkar sé að koma hernum úr landi og segja
skilið við varnarleysisbandalagið Nato.
Atburðirnir suður í Chile hafa einnig haft
djúpstæð áhrif, ekki aðeins á okkur sósíalista,
heldur náði samúðin með tilraun Allende til
velflestra vinstri manna í landinu. Bandarísk
heimsvaldastefna og leyniþjónusta Bandaríkj-
anna CIA getur ekki þvegið hendur sínar.
Sænska blaðið Dagens Nyheter birti nýlega
fréttir um nýafstaðið þjálfunarnámskeið
bandarískra herforingja með Chileher og upp-
lýsingar berast um vopnasendingar til Chile-
hers skömmu fyrir valdarán hersins. Her í
Chile, her í Indo-Kína, her á Miðnesheiði og
3000 bandarískar herstöðvar um allan heim
— allar þessar hersveitir gegna einu og sama
hlutverkinu. Að vernda hagsmuni banda-
rískra auðdrottna og gera þessu vesturheimska
stórveldi kleift að gegna hlutverki varðhunds-
ins gegn þjóðfélagsbyltingum — að gæta
þess að vannærð alþýða heimsins svipti ekki
heimsvaldasinnana þeirri aðstöðu að ganga
óhindraðir í náttúruauðlindir annarra.
Nærvera bandarísks hers á íslandi er í al-
gerri mótsögn við baráttu okkar í landhelgis-
málinu. Með herstöðinni á Miðnesheiði styrkj-
um við bandaríska heimsvaldasinna í arðráni
þeirra í þriðja heiminum, veitum þannig
helzta óvini bezto bandamanna okkar í land-
helgismálinu lið. Ef íslendingar vilja vera
sjálfum sér samkvæmir í baráttunni fyrir
verndun náttúruauðlinda, þá ber okkur að
skipa okkur á bekk með samherjum okkar í
þriðja heiminum, styðja þeirra baráttu gegn
rányrkju auðvaldsríkjanna á þeirra náttúru-
auðlindum. Rökrétt framhald þeirrar þjóð-
legu utanríkisstefnu er vinstri stjórnin tók upp
og þeirrar þjóðlegu reisnar er einkennir bar-
áttu okkar í landhelgismálinu, er því að fram-
kvæma uppsögn hernámssamningsins og
segja skilið við hernaðarbandalag nýlendu-
kúgara.
Islandi ber, þegar sigurinn vinnst í land-
helgismálinu að hafa þann sess í samfélagi
þjóðanna að standa sem friðlýst land óháð
hernaðarbandalögum.
I júnímánuði s.l. fór vinstri stjórnin fram
á endurskoðun varnarsamningsins og viðræð-
ur við bandarísk stjórnvöld munu nú bráð-
lega hefjast. I september var hér á ferð sendi-
maður erlends valds Jósep nokkur Lúns.
I viðræðum við íslenzka ráðherra fékk hann
að heyra, að Islendingar myndu ótrauðir berj-
ast til sigurs í landhelgismálinu og getuleysi
Nato væri á góðri leið með að skjóta okkur
út úr því bandalagi. Jafnframt vísuðu íslenzk-
ir ráðherrar á bug fullyrðingum Nato um, að
okkur bæri að hafa hér herstöð til að aðvara
Pentagon um yfirvofandi árás og taka við
fyrstu sprengjuárásunum væntanlega úr
austri. Jósep fékk að heyra, að ekki væri til
umræðu, hvort herinn færi, heldur hvenær.
ENDURSKAPA ÁSTANDIÐ
FRÁ 1949—51!
Þegar hinar formlegu samningaviðræður
við Bandaríkjastjórn um uppsögn hernáms-
samningsins hefjast í nóvember, þá er rétt
fyrir Islendinga að minnast þeirrar viður-
kenningar sem utanríkisráðherra Bandaríkj-
150