Réttur - 01.07.1973, Blaðsíða 15

Starfsmenn ríkisstjórnarinnar — fangar landráðalýðsins.
þá muni miklu meiri varkárni og tortryggni
beitt gagnvart embættismönnum ríkisins,
ekki sízt herforingjum, og ráðstafanir gerðar
til þess að tryggja þjóðfélagið gegn land-
ráðum og ofbeldi slíkra aðila, svo harm-
sagan frá Chile endurtaki sig ekki.
Þá þarf að koma samtökum verkalýðsins
alþjóðlega á það stig að valdaráni fasista
eins og í Chile sé samstundis svarað af öllum
verklýðssamtökum heims með algeru banni
á slíkt land: vörur þess, viðskipti, siglingar og
hverskonar þjónusm. Slíkt myndi nægja til
að hnekkja hverri fasistastjórn.
Rétt er að minnast þess að sem svar við
tilraunum hershöfðingja til valdráns hefur
allsherjarverkfall verkalýðs oft reynzt nægj-
anlegt til að hindra slíkt, svo sem það valda-
rán þýzkra herforingja 1921, sem kennt er
við Kapp.
A öllum sviðum mun þessi endurskoðun
baráttutækninnar verða að fara fram:
Marxistiskir valdaflokkar sósíalistísku ríkj-
anna þurfa að endurskoða alvarlega afstöðu
sína, er í ljós kemur að alþjóðlegt auðvald
ætlar í skjóli „friðsamlegrar sambúðar” að
koma fasisma á í borgaralegum lýðræðisríkj-
um, hvar sem það þarf þess og getur. Sam-
starf verður að takast með voldugustu flokk-
unum: í Sovétríkjunum og Kína. Og það
verður ekki nóg að sósíalistísku ríkin séu hið
159