Réttur


Réttur - 01.07.1973, Blaðsíða 14

Réttur - 01.07.1973, Blaðsíða 14
Luis Corvalan leiðtogi Kommúnistaflokks Chile. andvígur auðvaldi, er hann var að ná fylgi al- þýðu. Fasistaflokkar þeir, er ameríska auð- valdið gerir út, munu tala hæst um lýðræði, um leið og þeir reka rítinginn í það, svo og um „lög og reglu". Auðmannastéttir borgaralegra lýðræðis- landa hafa á þessari öld fyrrum beitt ýmsum aðferðum til að koma róttækum verkamanna- stjórnum á kné, áður en auðvaldið lærði að ná slíkum tökum á hægri sósíaldemókrötum að auðmenn þyrftu ekki að óttast um völd sín, þótt þeir væru við stjórn. Þannig steypti norska bankavaldið fyrstu verkamannastjórn Noregs 1928 (Hornsrud-stjórninni) með skipulögðum fjárflótta. Og fyrsta brezka verkamannastjórnin (Macdonalds 1924) var eyðilögð í kosningum með bréfi, fölsuðu í sjálfum ráðuneytunum (Sinowéf-bréfinu). En nú duga auðvaldinu ekki svo „mild" svikráð lengur. % IV. VIÐBRÖGÐ VERKALÝÐSHREYFINGARINNAR Vafalaust mun hin alþjóðlega verklýðs- hreyfing, — flokkar kommúnista og sósíal- demókrata og annara sósíalista, verkamanna- félög og -sambönd, — taka til endurskoðun- ar bardagaaðferðir sínar eftir valdaránið í Chile og útþurrkun lýðræðis þar, — svipað og verklýðshreyfing heimsins gerði eftir valdatöku Hitlers 1933. Islenzkri verklýðshreyfingu er nauðsyn að fylgjast með í slíkum umræðum og viðbrögð- um — og verða ekki eins og álfur út úr hól. Tvímælalaust verður það ein höfuðniður- staða slíkrar endurskoðunar að einangra beri pólitískt hina alþjóðlegu auðhringi og gera allt, sem í valdi verklýðshreyfingarinnar stendur til að brjóta þá á bak aftur. Og það er enginn hægðarleikur, svo gífurleg sem áhrif þessara auðjötna eru á ríkisvald, blöð og fréttastofnanir — og auður þeirra marg- falt meiri en einstaka stórra ríkja. Fyrsta sporið til að geta slíkt er alger sam- staða verkalýðs pólitískt og annað að ná sem tryggustu bandalagi við millistéttir, — allt frá bændum til smærri atvinnurekenda og þjóðlegra, en allir eiga þeir óvini þar sem alþjóðahringarnir eru. Jafnframt virðist það auðséð að hvar sem verkalýður og bandamenn hans ná tökum á ríkisvaldi á lýðræðislegan hátt hér eftir, 158
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.