Réttur - 01.07.1973, Qupperneq 53

mæli svo málsmetandi forystumanna sem
þeirra Jónanna, neitaði þorri fundarmanna að
víkja undan og láta segjast í þessu máli. Við
atkvæðagreiðslu hlaut 1. liðurinn 24 atkvæði,
en 7 greiddu atkvæði í móti, en hin atriðin
voru að sjálfsögðu samþykkt svo til í einu
hljóði. En allt um það ber þess að gæta, að
Jón Sigurðsson hefur mátt fagna því, að hét
var eigi samþykkt það, sem ýmsir höfðu kveð-
ið upp úr um áður í hita baráttunnar, að
fundurinn væri eins konar stjórnlagaþing,
heldur ætti stjórnarskrármálið að hljóta hefð-
bundna þinglega meðferð.
Nefnd var kjörin til að ganga frá bæn-
arskrám til konungs og Alþingis, og var hin
síðarnefnda lögð fram á fundinum „sama
kvöldið hálfri stundu fyrir miðnætti" og sam-
þykkt í einu hljóði eftir nokkrar umræður.
Daginn eftir, 29. júní, var gengið frá ávarpi til
konungs og kosin nefnd til að færa það kon-
ungi. Voru þeir fyrst kjörnir Jón Sigurðsson,
Jón Guðmundsson og Tryggvi Gunnarsson.
en til vara Asgeir Asgeirsson kaupm. á Isafirði
og Björn Jónsson lögfræðistúdent í Kaup-
mannahöfn. Jónarnir drógu sig þó báðir til
baka, en Tryggvi var ekki á fundinum. Svo
virðist eftir frásögn Víkverja að dæma sem
Jóni Sigurðssyni hafi þótt hér fulllangt geng-
ið og verið mikið niðri fyrir, er hann and-
mælti kosningu: „Jón Sigurðsson lýsti því
þegar yfir, ar) hann gæti sjálfsagt eigi flutt
þá bænarskrá fram fyrir hans hátign konung-
inn, er færi fram á það, er hann hefði mót-
mælt, og þegar einstakir fundarmenn sögðu,
að þeir með kosningunni hefðu viljað sýna
Jóni það traust og þá virðingu, er þeir bæru
fyrir honum, taldi hann á þá fyrir það, að
þeir hefðu getað haldið hann svo óstöðugan
og hviklyndan, að hann nú vildi fylgja þvi
fram, sem hánn nýlega hefði mótmælt. Það
væri skylda hvers manns jafnan að fylgja
sannfæringu smni og það væri lítið traust
Sr. Benedikt Kristjánsson
— rauk burt i fússi —.
til manns að halda, að hann mundi bregða
út af því. Hefði fundurinn haft traust á sér,
þá hefði hann aðhyllzt tillögur sínar." Var
nú sr. Matthías Jochumsson valinn í nefnd-
ina, æn hvers vegna annar var ekki einnig til-
nefndur liggur ekki ljóst fyrir. Þetta skipti
þó engu máli, er til kom, þar sem nefndin
var aldrei látin aðhafast neitt.
Nokkur önnur mál komu lauslega til um-
ræðu á fundinum. Rætt var um viðbúnað að
þjóðhátíðinni að ári og í því sambandi fjall-
(a(ð um möguleika á samning Islandssögu,
er menn töldu brýna nauðsyn bera til að gefa
út. Af því varð þó ekki og virðast menn nú
að hundrað árum liðnum ætla að reka af sér
197