Réttur - 01.01.1978, Qupperneq 39

Baráttan um að bjarga
saklausum:
ÞAU TÍU FRÁ
WILMINGTON
Þeir sem þekkja sögu bandarísks rétt-
arfars, muna eftir Scottsboro-drengjun-
um níu. Þeir voru saklausir ákærðir fyrir
að' hafa nauðgað hvítum stúlkum í járn-
bfautarvagni. Baráttan fyrir að frelsa þá
Ur klóm „réttvísinnar" var hörð og tók
langan tírna. Hún hófst um 1930. Þeir
S|ðustu voru látnir lausir 1950 - og sak-
leysi þeirra viðurkennt.1
Það eru mörg slík mál uppi i Banda-
rikjunum í dag, þar sem negrar, indián-
ar> Puerto-Rico-menn og annað „litað“
lr>innihluta-þjóðernisfólk á í hlut.
Eitt slíkt mál varðar „þau tíu frá
Whnington“. Það eru níu negrar og ein
Síra Benjamín F. Chavis.
hvít kona, sem liafa verið dæmd í 282 ára
fangelsi samanlagt - algerlega saklaus.
Orsökin er sú að Ku-Klux-Klari-lýður
og svipuð samtök hófu baráttu gegn því
að hvít og svört börn væru saman í skóla.
Það var á árunum 1966-71, þegar mikil
ofsóknaralda gekk yfir Bandaríkin.
Þá gerðist það í febrúar 1971 að Ben
Chavis, þrítugur prestur í „hinni sam-
einuðu kirkju Krists“, var beðinn um að
korna til Wilmington í Norður-Karo-
línu-ríki, til þess að aðstoða negrana við
að ná fram mannréttindum sínum. Hann
skipulagði kröfugöngur til stuðnings
negrabörnunum og síðan kom til átaka,
39