Réttur - 01.08.1979, Page 11

Að verðbólgan magnist og rétti þeim
ómældan gróða, sem taka þátt í henni, á
meðan verkafólki blæðir.
Launamisrétti fái að þróast í skjóli
kjaradóma sem hálaunaðir embættismenn
rétta sér og sínum líkum, og er síðan
kórónað með ómældri vísitölu.
Þetta blasir við þegar verkalýðshreyf-
ingin hefur haldið sig við markaða launa-
stefnu sem var í takt við fyrstu aðgerðir
þessarar ríkisstjórnar.
Hvert telur þú aðalverkefni þessarar
ríkisstjórnar á næstunni og hverju
þarf Alþýðubandalagið að ná fram til
að geta réttlætt áframhaldandi þátt-
töku í þessari ríkisstjé>rn?
Ríkisstjómin stendur frammi fyrir því
að ánæstu mánuðum verður öllum samn-
'ngum hinna vinnandi stétta sagt upp.
I Ijósi þeirra staðreynda að hálauna-
fólki hefur með kjaradé)mi, einmitt nú á
síðustu mánuðum verið réttar ómældar
bækkanir á laun, þannig að launamis-
niunur hefur líklega sjaldan verið meiri
en nú, má búast við hörðum átökum um
kaup og kjör.
Sú jafnlaunastefna sem Alþýðusam-
bandið mótaði á síðasta Alþýðusambands-
þingi og farið var eftir í sólstöðusamning-
unum, sem svo liafa verið kallaðir, verka-
lýðshreyfingin sætt sig við og núverandi
ríkisstjórn heitið að verja, hlýtur að verða
það verkefni, sem muni brenna á henni á
nasstu mánuðum, ef hún heldur lífi.
En til þess að hún ráði við þetta verk-
efni, þarf hún að korna á raunverulegu
samráði við verkalýðshreyfinguna þar
sem málin verði rædd og endurskoðuð í
Ijósi gefinna fyrirheita.
Eftir að viðskiptakjaravísitalan er orð-
in að lögum, hlýtur að verða að endur-
skoða viðskiptahætti þjóðarinnar, með
það fyrir augum að taka vissa þætti við-
skipta úr höndum auðfélaga og verð-
bólgubraskara.
Einnig verða húsnæðismál að fá þá um-
fjöllun að ungt fólk þurfi ekki að láta alla
lífsorku sína í það að kornast í mann-
sæmandi htisnæði.
Ég nefni þessa þrjá málaflokka: kau])-
mátt launa, viðskiptahætti, húsnæðismál,
sem algjör forgangsverkefni þessarar rík-
isstjórnar.
Eina forsendan til þess að Alþýðu-
bandalagið gekk til samstarfs innan þess-
arar ríkisstjórnar var að vernda kjör
verkalýðsstéttarinnar.
Mörg stefnumál sósíalísks flokks voru
lögð til hliðar. Þar var hermálið þyngst
á metunum af þeim málum sem ekki
voru tekin með í stjórnarsamninginn.
Til þess að Alþýðubandalagið geti rétt-
lætt veru sína í þessu stjónarsamstarfi, er
að það geti upp á nýtt náð frumkvæði
um stefnumótun, sem nái fram að ganga
innan ríkisstjórnarinnar, sem verða í
þágu verkafólks.
Einnigað ná samkomulagi í hermálinu
þannig, að við að minnsta kosti þurfum
ekki að þola þá niðurlægignu, sem utan-
ríkisráðherra hefur þrásinnis stofnað til.
Hingað til hefur það skipt sköpun fyr-
ir tilveru okkar þjóðar þau fáu ár sem
sósíalískur flokkur hefur tekið þátt í rík-
isstjórnum. Þessa verðum við Alþýðu-
bandalagsmenn að vera minnugir. Von-
andi tekst okkur þrátt fyrir allt að marka
einhver jrau spor í jressari ríkisstjóm, sem
til framfara horfir fyrir vinnandi stéttir
þessa lands, það eina hlutverk sem við
tókum að okkur að vinna í þessari ríkis-
stjéirn.
147