Réttur - 01.01.1975, Blaðsíða 42

Brynjólfur Bjarnason
St j órnlist
sósíalískrar byltingar
Þann 16. desember 1974 flutti Brynjólfur Bjarnason erindi í félagsheimili stúdenta í
Reykjavik um „stjórnlist sósíalískrar byltingar". Fylltu áheyrendur salinn, líklega upp
undir tvö hundruð manns, og fylgdust með erindinu af mjög miklum áhuga. Nokkrar
fyrirspurnir um einstök atriði komu fram á eftir.
,,Verðandi“, félagsskapur róttækra stúdenta við háskólann, gekkst fyrir þvi að þetta
erindi var haldið og verða fleiri erindi flutt af ýmsum öðrum aðilum um þetta efni.
Hefur „Réltur“ fengið leyfi til þess að birta þetta erindi Brynjólfs.
Umræðuefnið á þessum fundi er stjórnlist.
Þetta er áreiðanlega brýnasta viðfangsefni liðandi
stundar meðal sósíalista um allan heim. Og jafn-
framt hið erf ðasta, svo erfitt að maður kveinkar
sér við að taka þátt í umræðum um það án þess
að hafa undirbúið sig árum saman og lagt í það
alla sina starfskrafta.
Stjórnlist eða strategía eru kenningar og að-
ferðir til að ná ákveðnu markmiði, venjulega póli-
tísku eða hernaðarlegu. Hér er því nauðsynlegt
að afmarka viðfangsefnið. Hér er átt við stjórnlist
sósialiskrar byltingar. Og enn verður að takmarka
umræðuefnið til þess að nokkur vegur sé að gera
því skil á þessum fundum. Við verðum fyrst og
fremst að miða við Island, stjórnlist íslenskra sósí-
alista, og er það ærið verkefni. H tt er svo annað
mál, að Island er ekki í tómarúmi. Um leið Islands
til sósíalismans og stjórnlistarvandamál íslenskra
sósíalista verður ekki rætt nema I nánum tengsl-
um við þróunina annarsstaðar í heim'num og nokk-
ur alþjóðleg grundvallaratriði sósíalískrar stjórn-
listar.
Við gerum greinarmun á stjórnlist og baráttuað-
ferðum, strategíu og taktik. Stjórnlistin fjallar um
leiðirnar til þess að ná því marknrði, sem við
stefnum að, en baráttuaðferðirnar taka til þess,
hvaða ráðum er beitt til þess að ná ákveðnum
tímaþundnum árangri. Allir flokkar be'ta einhverjum
baráttuaðferðum i starfi sínu, en sumir hafa enga
stjórnlist. Einmitt i því felst hentistefnan. Henti-
stefnuflokkar hafa yfirleitt enga stjórnlist og held-
ur engan áhuga fyrir henni. Baráttuaðferð r þeirra
miðast einungis við einhvern árangur á líðandi
stund án tillits til gildis þeirra fyrir þjóðfélagslegt
markmið. Sósíalismi er stundum á stefnuskrá slíkra
flokka og hann getur lika verið einlæg óskhyggja
þeirra, en það er ekki að honum hugað eða tekið
m ð af honum i daglegu starfi. Flokkar sem styðj-
ast við millistéttir eða þann hluta verkalýðsins,
sem unir auðvaldsskipulaginu, eru yfirleitt henti-
stefnuflokkar' því að þessir þjóðfélagshópar eru
í eðli sinu tvíráðir og re kulir og hafa fyrst og
fremst áhuga á stundarhag.
Það er hinsvegar aðal sósíalísks byltingarflokks,
42