Réttur - 01.01.1975, Qupperneq 64

Kommúnistaflokkur Israels (Rakah) tók
afstöðu gegn árásarstríði Israels 1967. Berst
hann fyrir hvorutveggja í senn: að varðveita
Israelsríki og að leyfa Palestínumönnum að
velja á milli hvort þeir snúi heim eða fái
skaðabætur og svo sérstakt ríki Palestínu-
araba. — Það færi betur að slíkum tillögum
yrði vel tekið. Israelsríki er sjálft í hættu,
ef enginn skilningur er sýndur á hinni erfiðu
aðstöðu Palestínu-Araba. En hitt þarf líka
að muna að innan flestra Arabaríkja eru
kommúnistaflokkarnir bannaðir og Jíar sem
Jæir eru leyfðir, eins og í Irak, líða Jseir enn
undir fyrri blóðtökum og ofsóknum.
Sköpun þjóðar og þjóðernistilfinningar
rerður til með ýmsum hætti.
Gyðingar, sem voru dreifðir um alla
Evrópu og miklu víðar, fundu að vísu til sín
sem trúarflokks og höfðu ríka tilfinningu
fyrir sögu sinni, en samlöguðust meir og meir
þjóðum þeim, er þeir tilheyrðu. Menn eins
og Marx, Heine, Georg Brandes eða Benja-
min D’israeli (Lord Beaconsfield), litu alls
ekki á sig sem Gyðinga, heldur voru það
ofstækisfullir andstæðingar, sem í sífellu ólu
á því að Joeir tilheyrðu þeim kynstofni. Og
hugmyndin um sérstakt Gyðingaríki —
Israel — fékk þrátt fyrir baráttu Zíonista og
gömul bresk loforð — ekki áþreifanlega
mynd og framkvæmd fyrr en eftir að hinar
ægilegu Gyðingaofsóknir nasista höfðu vakið
slíka samúð með Gyðingum að Sameinuðu
þjóðirnar kváðu á um myndun Israelsríkis og
Gyðingar tóku að flykkjast þangað til að
forðast frekari ofsóknir. — En í samþykkt
S.Þ. var einnig gert ráð fyrir Palestínuríki.
Palestínu-Arabar munu ekki hafa fundið
svo mjög til sín sem sérstök þjóð, aðskilin
frá öðrum Aröbum, fyrr en hrakningar Jxúrra
byrja og eftir 1967 eykst þjóðernistilfinning
þeirra svo að óumflýjanlegt er að viðurkenna
þá sem þjóð og rétt Joeirra til sjálfstæðs ríkis.
Það er hart að stjórnendur ísraels, sem sjálft
er til orðið vegna ofsóknar sem þjóð Jseirra
varð að þola skuli nú gera sig seka um of-
sóknir sjálfir og geta ekki viðurkennt rétt
Palestínu-Araba.
Því ánægjulegra er að sjá hvernig einmitt
kommúnistarnir í Israel skilja og viðurkenna
rétt beggja þjóða út frá alþjóðahyggju sósíal-
ismans og skilnings á réttmæti þjóðfrelsis-
baráttu.
BELGÍA
Sósíalistaflokkur Belgíu, sem er annar
stærsti flokkur landsins, samþykkti á flokks-
þingi sínu í vetur, er haldið var í Brússel,
nýja stefnuskrá. Er hún mjög til vinstri við
þá sem verið hefur. Er það sama þróun hjá
sósíaldemókrötum og í Frakklandi. Fulltrúi
franska flokksins Pierre Mauroy sagði í ræðu
á fundinum: „Tími smáendurbóta er liðinn,
höfuðatriðið er ekki lengur að sveigja kapít-
alismann í átt til meira réttlætis, heldur slíta
öllum tengslum við hann." Höfuðatriði hinn-
ar nýju stefnuskrár eru: Þjóðnýting fram-
leiðslutækjanna, áætlunarbúskapur og sjálf-
stjórn fyrirtækja. Með hinu síðastnefnda er
átt við að ganga skrefi lengra en að verka-
lýðurinn líti eftir fyrirtækjunum, heldur að
koma á raunverulegu atvinnulegu lýðræði.
Hin nýja stefnuskrá, — þótt svo róttæk
væri, — var samþykkt næstum einróma:
með 934 atkvæðum gegn 7.
TYRKNESKIR KOMMÚNISTAR
Þegar Natóríkið Tyrkland, réðst á Cyprus
í sumar, — og hafði fengið grænt ljós til
innrásarinnar frá Bandaríkjastjórn — sendi
Kommúnistaflokkur Tyrklands frá sér áskor-
un til alþýðu manna þar sem flokkurinn for-
dæmdi innrásina, afhjúpaði tilgang tyrknesku
64