Réttur - 01.10.1988, Blaðsíða 5

landssvæði í eigu bandarískra fyrirtækja
voru tekin eignarnámi og þessar ráðstaf-
anir gátu haft fordænri fyrir aðrar þjóðir
Rómönsku Ameríku. Hvað yrði um banda-
rískar „eignir“ ef alþýða Rómönsku Am-
eríku risi upp og krefðist réttar síns?
Jafnframt þessum lögum var verð á raf-
magni og símgjöldum stórlækkað, en þau
fyrirtæki, eins og svo mörg önnur, voru í
cigu Bandaríkjamanna. Og einnig var
húsaleiga lækkuð og kom það illa við
eignamenn á Kúbu. Allar þessar ráðstaf-
anir urðu til þess að Bandaríkjamenn
gripu til gagnráðstafana. Sú fyrsta var að
neita að hreinsa olíu sem Kúbanir keyptu
frá Sovétríkjunum. En Kúbanir svöruðu
með því að þjóðnýta olíuhreinsunar-
stöðvarnar. Bandaríkjamenn neituðu síð-
an að kaupa 700 þúsund tonn af sykri,
sem búið var að semja um. En Kúbanir
svöruðu því einfaldlega með því að selja
Sovétmönnum sykurinn. Og jafnframt
því voru allar helstu stóreignir Banda-
ríkjamanna á Kúbu þjóðnýttar. En í árs-
byrjun 1961 slitu Bandaríkjamenn stjórn-
málasambandi við Kúbu og 16. apríl
sama ár lýsti Fidel því yfir að byltingin á
Kúbu var sósíalísk. En Kúbanir þurftu
ekki eingöngu að eiga við Bandaríkja-
menn. begar þeir þjóðnýttu stóreignir
innlendra manna snerist hópur Kúbana
gegn þeirri þjóðfélagsbyltingu sem verið
var að framkvæma. Stofnaðar voru and-
byltingarsveitir sem héldu til fjalla og
skemmdarverk voru hafin í borgum. Eftir
skammvinna baráttu voru þessir hópar
upprættir og voru bændur mjög virkir í
að bcrjast á móti þeim sem voru í fjöllun-
um. Skemmdarverk í borgum ollu tölu-
verðum erfiðleikum, en endalokin á þeim
hryðjuverkamönnum urðu þau að flestir
lóru þeir til Flórida, en grófustu glæpa-
mennirnir fengu þunga dóma og var Valla-
dares einn af þeim. Þessi Valladeres er
nú orðinn sérstakur sendiboði Bandaríkja-
stjórnar í inannréttindamálum, m.a. á
vettvangi Sameinuðu þjóðanna.
En Bandaríkjamenn voru ekki af baki
dottnir. Þeir hófu þjálfun 1500 málaliða í
Guatemala og var ætlunin að koma af
stað uppreisn í landinu og velta þar með
Fidel og félögum úr sessi. Eisenhower
forseti hafði tekið þátt í að leggja á ráðin
og Kennedy framkvæmdi. Pólitískur
undirbúningur innrásarinnar byggðist á
mikilli vanþekkingu á innri málefnum
Kúbu. Forsetar Bandaríkjanna virtust
ekki hafa hugmynd um hvað væri að ger-
ast þar. Svipað því sem nú er að gerast í
Nicaragua. En endalokin urðu þau að
innrásariiðið var gjörsigrað á 72 klukku-
stundum. En þessi innrás kenndi Kúbön-
um að vera ávallt viðbúnir. Og í dag má
Eitt fjölmargra la knaliusa st-ni Kúbanir hafa by|>|>t
i sjálflioöavinnu á síöustu áruni.
149