Réttur - 01.10.1988, Blaðsíða 32

búum við hagvöxt þrátt fyrir þurrkinn í
fyrra. Og við verðum að halda því áfram.
Okkur verður að takast þrátt fyrir alla
erfiðleikana að gera hlutina betur og
leysa í vaxandi mæli aðsteðjandi vanda.
Um þetta snýst leiðréttingin.
Við erum ekki ein. Þar sem við lesum
blöðin vitum við að önnur sósíalísk lönd
eru að greina sögu sína, frammistöðu og
verk. Þau eru að reyna að sigrast á erfið-
leikunum. Á engu söguskeiði hefur fé-
lagslegt skipulag náð jafnmiklum árangri
og sósíalisminn, á jafnskömmum tíma.
Hvað mannlega viðleitni snertir verður
samt alltaf hægt að finna efnivið fyrir
gagnrýni, fyrir skilgreiningu og til að sigr-
ast á erfiðleikum. Byltingarsinna finnst
aldrei að hann sé fullnægður og það getur
honum heldur ekki þótt. Hann er alltaf
ófullnægður.
Eftir þriðja þing flokks okkar greind-
um við erfiðleikana, mistökin og nei-
kvæðu hliðarnar, skýrt, af raunsæi og
hugrekki. Þá byrjaði leiðréttingarferlið.
Um svipað leyti gerðist það sama í Sovét-
ríkjunum og öðrum sósíalískum löndum,
án þess að nokkur hefði ákveðið það
fyrirfram.
Sumum finnst að við ættum að fara
strax af stað með það sem er verið að gera
annars staðar. I kringum okkur eru
nokkrir snillingar, fólk sem hefur ekkert
sjálfstraust, enga tiltrú á þjóð sinni, ekki
á alþýöunni eða byltingunni, sem segja að
við verðum að líkja eftir því sem aðrir
gera. [Lófatak] Þaö er ekki rétt afstaða.
Hún er röng. Vegna þess að engar tvær
byltingar eru eins, engin tvö lönd eru
eins, sögur tveggja eru ekki eins, tvö
sérkenni eru ekki eins. Sums staðar eru
ákveðin vandamál og annars staðar eru
þau önnur. Sumir gera ákveðin mistök,
aðrir gera önnur mistök.
Ef einhver er meö tannpínu, hvers
vegna skyldi hann reyna lækningu við lík-
þorni? Eða ef líkþornið meiðir hann,
hvers vegna skyldi hann leita lækninga
við tannverk? Þess vegna gerum við ekki
sams konar ráðstafanir og önnur lönd.
Við getum það ekki og það væri alrangt
að leita sömu lausna og stæla hugsunar-
laust það sem önnur lönd gera.
Eitt verð ég að segja: Þessi bylting ein-
kenndist einmitt af því að hún var ófús að
líkja eftir öðrum, hún einkenndist í stað
þess af sköpunarmætti. Ef við hefðum
ætlað að elta fyrirmyndir værum við ekki
samankomin hér í dag. Þá ættum við ekki
26. júlf. Það hefði ekki orðið sósíalísk
bylting í þessum heimshluta, kannski
ekki enn þann dag í dag, ef við hefðum
elt fyrirmyndir og kenningu sem sagði að
hér væri alls ekki hægt að gera neina bylt-
ingu. Það sagði kenningin, það sögðu
bækurnar og uppflettiritin. Við skulum
átta okkur vel á þessu. Þannig var það
samkvæmt kcnningunni, bókunum og
uppflettiritunum.
Aðstæðurnar voru ekki verri hjá okkur
en annars staðar í Rómönsku Ameríku.
Hlutlægar efnahagsaðstæður og félagsleg
skilyrði á Kúbu, hversu slæm sem þau
voru og þau voru sannarlega slæm, voru
ekki áþekk hlutlægum aðstæðum í öðrum
löndum Rómönsku Ameríku sem cru verr
stæð. Við sjáum að enn hefur ekki verið
gerö sósíalísk bylting í þessum löndum.
Það er ein undantekning. Ég ætla ekki
að kalla það sósíalíska byltingu. Ég kalla
hana það sem þeir vilja kalla hana, en
það er sönn og djúptæk bylting. Ég
undanskil byltinguna í Nicaragua. [Lófa-
tak] Aöeins Nicaraguabúar vita hvernig á
að fara að þar, hvernig á aö greiða úr
vandamálunum.
Daníel [Ortega] talaði nýlega um ein-
176