Réttur - 01.10.1988, Blaðsíða 33

Barnahcimili á Kiíbu. „í landinu eru biirn hvorki vannærð né hungruð,“ sagði Castro, „vegna þess að þjóðar-
anðurinn er notaður í þágu vinnandi fólks.“ Mynd Militant/Elizabcth Stone.
kenni og sósíalískan skilning byltingar-
innar í Nicaragua. Úr því varö heilniikiö
fjaðrafok. En hann var bara aö tala um
kjarnann, um einkennin. Hann sagði ekki
að þetta væri sósíalísk bylting.
í Rómönsku Ameríku, þar sem öll
vandamálin eru í ríkum mæli, hefur sem
sagt ekki orðið önnur sósíalísk bylting.
Sums staðar deyja árlega 100 af hverjum
1.000 fæddum börnum, annars staðar 150
eða jafnvel 200. í afar fáum löndum er
ungbarnadauði undir 60. Vændi, eiturlyf,
betl og fátækt eru hvarvetna. Beinkröm,
vannæring, börn án skóla, ungt fólk án at-
vinnu og án háskóla er hvarvetna og eng-
in bylting hefur verið gerð.
„Ef við hefðum sagt:
Bíðum þangað til efnahagskreppa
brýst út og alþýðan rís upp,
— værum við enn að bíða“
Byltingin grundvallast á mörgum kring-
umstæðum og það er ekki á neinn hátt
auðvelt að gera hana. Ef við hefðunr sagt:
Bíðum þangað til meiriháttar efnahags-
kreppa brýst út á Kúbu, eins og þegar
Machado ríkti, kannski verri.1 Bíðum
þangað til hungrið rekur alþýðuna til
uppreisnar. Við værum enn að bíða. Við
komumst sjálf að niðurstöðu sem byggði
á sósíalískum meginreglum, á Marx og
Lenin, ckki á smáritum. Viö sögðum: A
Kúbu eru hlutlægar aðstæður fyrir bylt-
177