Morgunblaðið - 05.01.2006, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. JANÚAR 2006 35
UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ geinir frá
því í gær að Fjármálaeftirlitið
hafi falið embætti ríkislög-
reglustjóra að rannsaka viðskipti
með stofnfjárhluti í Sparisjóði
Hafnarfjarðar á liðnu
ári. Fréttastofa Ríks-
útvarpsins hafði
þessa frétt upp eftir
Morgunblaðinu en til
þess að gera sinn
hlut ekki lítinn var
þess getið að Fjár-
málaeftirlitið hefði
hafið rannsókn á við-
skiptum með stofn-
fjárhluti í Sparisjóði
Hafnarfjarðar eftir
að fréttastofan hefði
flutt fréttir m.a. af
kaupum mínum og
nokkurra annarra á stofnfjár-
hlutum á liðnu sumri. Mér er
ekki kunnugt um að þessi kaup
mín séu undir opinberri rannsókn
embættis ríkislögreglustjóra.
Komi til þess mun ég að sjálf-
sögðu greina fjölmiðlum frá því
og þeim sakargiftum sem á mig
eru bornar.
Ég tel hins vegar á þessari
stundu rétt að fjölmiðlar hafi
rétta mynd af hverju máli fyrir
sig, m.a. því hvenær ég hóf sam-
skipti við Fjármálaeftirlitið á síð-
ast liðnu ári og hvers vegna.
Aðalfundur Sparisjóðs Hafn-
arfjarðar var haldinn þann 20.
apríl 2005. Fyrir þann fund var
leitað til mín og Karls Georgs
Sigurbjörnssonar hæstaréttarlög-
manns af hálfu stofnfjáreigenda,
sem höfðu áhuga á að bjóða fram
lista til stjórnarkjörs og ná í það
minnsta meirihluta í stjórn Spari-
sjóðs Hafnarfjarðar.
Frestur til að skila framboðum
samkvæmt samþykktum sjóðsins
rann út á miðnætti þann 17. apríl.
Stjórn Sparisjóðs Hafnarfjarðar
hafði ekki gert neinar ráðstafanir
til að taka við framboðum, eins
og henni bar þó eðli máls sam-
kvæmt. Reynt var að hafa sam-
band við Fjármálaeftirlitið þó frí-
dagur væri til þess að skerast í
leikinn. Það tókst ekki. Var því
brugðið á það ráð að reyna að
hitta stjórnarmenn Sparisjóðs
Hafnarfjaðar á heimilum þeirra
og láta þá kvitta fyrir móttöku
framboðslista ásamt meðmæl-
endalista. Stjórnarformaður
sjóðsins Matthías Á. Mathiesen
sagði þeim stofnfjáreiganda, sem
var í forsvari fyrir framboðinu,
að hann gæti komið einn og hitt
sig; lögfræðinga úr Reykjavík
þyrfti hann ekki að hitta og bætti
því við að hann væri sjálfur
hæstaréttarlögmaður. Engu að
síður fórum við Karl ásamt skjól-
stæðingi okkar að
heimili Matthíasar,
liðlega tíu að kvöldi
þess 17. apríl, þar
sem hann tók á móti
framboðinu á náttföt-
unum í sudda utan-
dyra.
Þann 18. apríl var
Fjármálaeftirlitinu
ritað bréf og þess
óskað að það rann-
sakaði undirbúning
stjórnar Sparisjóðs
Hafnarfjarðar á boð-
uðum aðalfundi, enda
höfðu stofnfjáreigendur sem
skipta vildu um stjórn grun um
að ekki væri þar allt í samræmi
við lög og samþykktir sparisjóðs-
ins. Með bréfi 19. apríl hafnaði
Fjármálaeftirlitið þessari beiðni
en tilkynnti að vegna framkomins
framboðslista hefði Fjármálaeft-
irlitið ákveðið að taka til skoð-
unar hvort til staðar væri virkur
eignarhlutur í sparisjóðnum sam-
kvæmt 40. gr. laga nr. 161/2002.
Á aðalfundi Sparisjóðs Hafn-
arfjarðar kom það í ljós að sitj-
andi stjórn sjóðsins með Matthías
Á. Mathiesen hæstaréttarlög-
mann í forsæti hafði ekki lagt
fram neinn lista með meðmæl-
endum fyrir lok framboðsfrests
heldur lét Matthías helstu stuðn-
ingsmenn sína og þjóna ganga
um fundarsalinn til að afla tilskil-
ins fjölda meðmælenda. Matthías
vildi jafnframt meina stofnfjár-
eigendum, sem voru með hið eina
löglega framboð, að hafa með sér
lögmenn til ráðgjafar. Taldi það
andstætt reglum sjóðsins. Matt-
hías Á. Mathiesen varð þó að láta
í minni pokann varðandi þetta,
eins og flest annað er laut að
framkvæmd fundarins. Fór svo
að lokum að enginn af lista
stjórnar náði kjöri. En þá varð
fjandinn laus. Matthías Á. Mat-
hiesen yfirheyrði stofnfjáreig-
endur eftir fundinn og flutti
Fjármálaeftirlitinu allar þær
upplýsingar, sem hann gat haft
upp úr stofnfjáreigendum.
Fjármálaeftirlitið hóf þá að
senda stofnfjáreigendum bréf í
gríð og erg og vildi upplýsingar
um hvort þeir hefðu lofað að
styðja lista nýrrar stjórnar, hvort
þeir hefðu gert samninga um sölu
stofnfjár, hvort þeir hefðu þegar
selt, hvað verð hefði fengist fyrir
stofnfjárhluti og fleira í þessum
dúr. Allt til að komast að raun
um hvort virkur eignarhluti hefði
myndast í Sparisjóði Hafn-
arfjarðar fyrir aðalfundinn 20.
apríl eða síðar. Sjálfur fékk ég
fleiri en eitt svona bréf eftir kaup
mín á stofnfjárhlutum og hef
svarað þeim öllum. Þar hef ég
meðal annars fært rök fyrir því
að Fjármálaeftirlitið kunni að
vera vanhæft til þessarar rann-
sóknar, sem stjórnvald, þar sem
endurskoðandi þess, Sigurður
Þórðarson ríkisendurskoðandi, er
og hefur verið einn helsti stuðn-
ingsmaður Matthíasar Á. Mathie-
sen í stjórn Sparisjóðs Hafn-
arfjarðar, en Fjármálaeftirlitið
virðist aldrei hafa haft áhyggjur
af þeim virka eignarhluta, sem
Matthías Á. Mathiesen hafði í
áratugi í Sparisjóði Hafn-
arfjarðar ásamt Bjarna Þórð-
arsyni, áðurnefndum Sigurði,
Gissuri Guðmundssyni lög-
regluþjóni, Albert Má Stein-
grímssyni, Árna Mathiesen nú-
verandi fjármálaráðherra og
fleiri góðum vinum og vensla-
mönnum, sem hann hafði af góð-
mennsku afhent stofnbréf í
Sparisjóði Hafnarfjarðar.
Mér er kunnugt um að landráð
eru refsivert brot hér á landi. Ég
vissi hins vegar ekki að það kynni
að vera refsivert að steypa Matt-
híasi Á. Mathiesen og vinum hans
af veldisstóli fjármála í Hafn-
arfirði. En maður er jú alltaf að
læra eitthvað nýtt.
Er refsivert að steypa
Matthíasi Á. Mathiesen og
félögum af veldisstóli?
Sigurður G. Guðjónsson skrifar
um rannsókn viðskipta með
stofnfjárhluti í Sparisjóði Hafn-
arfjarðar
’Ég tel hins vegar áþessari stundu rétt að
fjölmiðlar hafi rétta
mynd af hverju máli fyr-
ir sig, m.a. því hvenær
ég hóf samskipti við
Fjármálaeftirlitið á síð-
astliðnu ári og hvers
vegna.‘
Sigurður G. Guðjónsson
Höfundur er hæstaréttarlögmaður.
ÚTSALA
20% afsláttur af öllum flísum
Allt að 70% afsláttur af völdum tegundum
Flísabúðin hf • Stórhöfða 21 • 110 Reykjavík • Sími 545 5500 • www.flis.is
HINN 27.12. síðastliðinn birtist
grein í Morgunblaðinu eftir skóla-
systur mína, Svövu Björgu Mörk,
um verðleika mennt-
unar okkar, leikskóla-
kennaramenntunina.
Mig langar að skoða
nánar hversu mik-
ilvægt er að þessi
menntun sé metin að
verðleikum í sam-
félaginu og hvernig
við förum að því að
auka virðingu almenn-
ings á henni.
Það er okkur öllum
ljóst að mikilvægt er
að hafa vel menntað
fagfólk innan leikskól-
anna. Leikskólarnir
gegna því hlutverki
að ala upp kynslóðir
framtíðarinnar, þar
með talið ráðherra og
jafnvel forseta. Því er
nauðsynlegt að leik-
skólakennarar hafi
sjálfsvirðingu, þol og
þrek til að sinna því
starfi. Þetta næst
meðal annars með því
að launin séu í sam-
ræmi við menntun
starfsmanna og það
álag sem á þeim hvílir dagsdaglega.
Sjálfsvirðing mín hefur farið
hríðminnkandi frá því ég hóf nám-
ið. Í lokaritgerðinni minni fjallaði
ég um viðhorf til leikskólakennara
og sagði þar m.a.: „Ég hóf námið af
eldmóði, yfir mig glöð að hafa tekið
ákvörðun og að hafa loksins fundið
nám við mitt hæfi. Fljótlega fór ég
að finna fyrir viðbrögðum umhverf-
isins við vali mínu á háskólanámi.
Fólk spurði mig hvort ég vissi ekki
hver launin væru og hvað ég ætli
svo að gera, hvort ég ætli „bara“ að
fara að vinna í leikskóla.“ Þessi við-
brögð frá samfélaginu hef ég ítrek-
að orðið vör við eftir að námi mínu
lauk og hafa þau orðið til þess að
ég nú sit ég uppi með minnimátt-
arkennd auk námslána á bakinu.
Viðhorf til leikskólans virðast
blendin. Leikskólinn er viður-
kenndur sem nauðsyn-
legur skóli fyrir börnin
okkar en á sama tíma
er ekki skynsamlegt
með tilliti til launanna
að velja sér hann sem
starfsvettvang. Hugsið
ykkur ef tvítugur son-
ur ykkar kæmi nú til
ykkar, loksins búinn að
finna köllun sína í líf-
inu, og segði: „Ég ætla
að verða leikskóla-
kennari.“ Eins og stað-
an er núna borgar sig
fyrir ykkur að letja
hann í því að fara í há-
skóla að læra fyrir það
starf. Betur kæmi út
fyrir hann að fá sér
vinnu strax og vegna
nýjustu samninga
starfsmanna í Eflingu
stéttarfélagi marg-
borgar sig fyrir hann
að flytja bara til
Reykjavíkur ef þið er-
uð utan af landi.
Til þess að auka
sjálfsvirðingu leik-
skólakennarastétt-
arinnar er nauðsynlegt að viðhorf
til hennar séu jákvæð. Þetta hefst
með mannsæmandi launum. Ekki
bara háum launum heldur launum
sem hvetja fólk með metnað til
starfsins.
Að lokum hvet ég leikskólakenn-
ara til að bera höfuðið hátt og
spyrna gegn minnimáttarkenndinni.
Líta stolt á nám sitt og starfsvett-
vang, láta í sér heyra í samfélaginu
og segja hátt: „Ég er leikskóla-
kennari.“
Ég er leik-
skólakennari
Sigrún Ósk L. Gunnarsdóttir
fjallar um kjör og starf leik-
skólakennara
Sigrún Ósk L.
Gunnarsdóttir
’Að lokum hvetég leikskóla-
kennara til að
bera höfuðið
hátt og spyrna
gegn minni-
máttarkennd-
inni.‘
Höfundur er leikskólakennari.
Fréttir á SMS