Morgunblaðið - 11.03.2006, Blaðsíða 46

46 LAUGARDAGUR 11. MARS 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
OPIÐ HÚS Í DAG KL. 13-15
LÓMASALIR 14-16, KÓP., BJALLA 403
Vorum að fá í einkasölu glæsilega
og rúmgóða 91 fm 3ja herb. íbúð á
4. hæð (efstu) í nýl. lyftuhúsi ásamt
stæði í bílskýli. Stofa og borðst. m.
norðv.svölum og glæsilegu útsýni.
Eldhús m. mahóní-innréttingu og
vönduðum tækjum. Hjóna- og
barnaherb. bæði m. skápum. Bað-
herb. m. hornbaðkari og flísal. í
hólf og gólf. Þvottaherb. í íbúð.
Halogen-lýsing. Hnotuparket og vandaðar flísar á gólfi. Stutt í skóla, sund
o.fl. Glæsileg eign á vinsælum stað. Verð 23,9 millj. VERIÐ VELKOMIN.
TEIGASEL 11, RVK., 2. HÆÐ
OPIÐ HÚS Í DAG KL. 16-18
Vorum að fá í einkasölu nýupp-
gerða 3ja herb. útsýnisíbúð í litlu
fjölbýli. Stofa/borðstofa sem er
björt og með svalir í suður. Bað-
herbergi með baðkari, glugga og
t.f. þvottavél. 2 svefnherb. Eldhús
með nýlegri eikarinnréttingu frá
HTH, borðkrókur með GLÆSI-
LEGU ÚTSÝNI. Fallegt eikarparket
frá Agli Árnasyni er á öllum gólfum
nema á baði sem er flísalagt. Stutt
í skóla og alla þjónustu. LAUS
FLJÓTLEGA. Ragnheiður tekur vel
á móti ykkur. VERIÐ VELKOMIN.
VEIÐISAFNIÐ á Stokkseyri í sam-
vinnu við afkomendur Jóns Björns-
sonar frá Dalvík stofnaði Drífuvina-
félagið 12. mars 2005 en Jón heitinn
smíðaði 120 haglabyssur sem allar
eru listasmíði og einstakar í sögu
þessa lands, ekki bara sem skotvopn
heldur líka sem smíðisgripir og þar
með partur af íslenskri iðnsögu.
Jón kallaði þessar byssur Drífur
og segir nafnið nokkuð um gæðin og
þóttu þær góðar til veiða. Með stofn-
un Drífuvinafélagsins er líklegt að
flestar þær byssur sem þá voru í
notkun hafi fengið annað gildi hjá
eigendum sínum og teljast í dag lík-
lega án undartekninga safngripir, en
mikil vinna var lögð í það af hálfu
Veiðisafnsins og afkomenda Jóns
Björnssonar að hafa uppi á þessum
byssum og gera eigendalista og er
hann birtur á heimasíðu Veiðisafns-
ins www.hunting.is en þar má einnig
finna ítarlegri upplýsingar um Jón
Björnsson og Drífurnar en Jón heit-
inn byrjaði á að merkja fyrstu byss-
una nr. 101 og er síðasta byssan sem
hann smíðaði nr. 220.
Nánast allir Drífueigendur sem
haft var samband við tóku vel í gerð
eigendalistans þegar félagið var
stofnað og ber að þakka það en þó
vantar okkur sjö byssur af þessum
120 sem Jón smíðaði og auglýsum
við hér með eftir Drífum #122 #140
#142 #166 #167 #171 #201 en lík-
legt er að byssa nr. 206 sé komin
fram.
Allar þessar Drífur eru einsskots
með boltalás og löngu 36“ hlaupi,
merktar á þeirri hlið er snýr á móti
bolta, JB Drífa 3“ Dalvík og eintaks-
númeri.
Líklegt er að þessar umræddu
haglabyssur séu í dánarbúum og/eða
í geymslu hjá aðilum sem ekki
þekkja til þeirra né Drífuvinafélags-
ins og er það ósk okkar sem að þessu
stöndum að viðkomandi gefi sig fram
svo skrá megi byssurnar með hinum.
Þessi haglabyssusmíði Jóns
Björnsonar frá Dalvík er einstök á
landsvísu og með ólíkindum að einn
og sami maðurinn hafi handsmíðað
120 haglabyssur sem allar eru lista-
smíði og ber okkur sem á eftir hon-
um komum skylda til að halda nafni
hans og smíðum á lofti til komandi
kynslóða.
Allar nánari upplýsingar og
skráningu annast Veiðisafnið á
Stokkseyri sími 483 1558 heimasíða
www.hunting.is
PÁLL REYNISSON,
veiðimaður og skotvopnaeigandi.
Átt þú (íslenska)
haglabyssu?
Frá Páli Reynissyni:
Páll Reynisson
UNDIRRITAÐUR mætti á aðal-
fundi hjá Straumi Burðarási föstu-
daginn 3.3. Þetta var glæsileg sam-
koma, þar sem stjórnendur kynntu
frábæran árangur af starfsemi fé-
lagsins á sl. ári. Jafnframt var
kynnt að félagið myndi greiða 65% í
arð. Þetta er ágæt arðgreiðsla, en
sá galli er á gjöf Njarðar að meiri
hluti arðgreiðslunnar er í hluta-
bréfum í öðrum félögum.
Ekkert er við því að segja þó
hluti arðsins sé greiddur í hluta-
bréfum, en eðlilegra hefði verið að
greiða með hlutabréfum í félaginu
sjálfu og enn betra að gefa hluthöf-
unum kost á að velja hvort þeir fái
peninga eða hlutabréf eins og Ís-
landsbanki gerir. Jafnframt kynnti
stjórnarformaður að hin nýju
hlutabréf yrðu komin í vörslu hlut-
hafa strax næsta mánudag sam-
kvæmt gengi í Kauphöllinni við lok-
un viðskipta á föstudagskvöldi og
væri hluthöfum þá frjálst að selja
þau.
Í framhaldi af þessu fór ég að
hugleiða hvernig væri fyrir okkur
litlu hluthafana að selja umrædd
bréf. Þessi 65% arðgreiðsla skiptist
þannig 48,66% fer í hlutabréf hjá
Avion Group 3,41% í Icelandic Gro-
up og 12,93% í peningum. Jafn-
framt kom fram í ársskýrslunni að
8.218 minnstu hluthafarnir eiga
samtals 38.751.000 hluti eða að
meðaltali hver hluthafi 4,715 hluti.
Hver hluthafi fær þá 2.294 krónur í
hlut í Avion Group og 161 krónu í
hlut í Icelandic Group. Nú taka
verðbréfafélögin minnst 3.000
krónur fyrir hver hlutabréfa-
viðskipti og þá er útilokað fyrir
þessa 8.218 hluthafa að selja sín
bréf. Ef ég held svo áfram og at-
huga næsta hóp smárra hluthafa þá
kom fram í ársskýrslunni að 8.704
hluthafar eiga samtals 190.103.000
hluti. Eða að meðaltali 21.841 hlut
hver. Hver hluthafi fær þá hluti í
Avion Group fyrir 10.628 krónur og
í Icelandic Group fyrir 745 krónur.
Það er þá a.m.k. ekki hægt að selja
hlutina í Icelandic Group.
Umrætt föstudagskvöld var
gengið í Icelandic Group 7,40 og í
Avion Group 42,50. Hver af þess-
um 8.218 minnstu hluthöfum fær
þá 22 hluti í Icelandic Group, 54
hluti í Avoin Group. Ef þessi félög
myndu á næsta ári greiða 30% í
arð sem óvíst að þau geri þá yrði
arðurinn hjá Icelandic Group 7 kr.
og hjá Avion Group 29 kr. Þrátt
fyrir alla tölvuvæðingu þá kostar
hver arðgreiðsla peninga og fyr-
irhöfn sem er margfalt meiri en
arðgreiðslurnar. Ég vil því beina
þeim tilmælum til viðkomandi fé-
laga að kaupa hluti þessara agn-
arsmáu hluthafa til að losna við þá.
Eðlilegt væri að í hlutafélagalög-
unum væri ákvæði sem kvæði á um
að lágmarkseign væri t.d. 1.000
hlutir eða 1.000 krónur að nafn-
verði, eða jafnvel 10.000 hlutir
BALDUR DAVÍÐSSON,
ellilífeyrisþegi
og fyrrverandi
borgarstarfsmaður.
Furðuleg ráðstöfun á arði
Frá Baldri Davíðssyni:
ÞEGAR ég var í Ameríku á síðasta
ári tók ég eftir því að þegar ég
notaði VISA-kortið mitt þá birtist
kortanúmerið í heild sinni á nót-
unni. En bara á nótunni sem fór í
kassa viðkomandi verslunar. Þetta
fannst mér mjög skrýtið. Ég tók
upp á því að krota yfir númerið um
leið og ég skrifaði undir. Þegar
heim var komið fór ég að athuga
hvort þetta væri svona í verslunum
hér. Og það var eins og mig grun-
aði, númerið kemur fram á nótunni
sem fer í kassann. Þetta líkar mér
bara alls ekki og krota því yfir það.
Ég hafði samband við VISA og þar
var mér tjáð að þar sem ekki væru
til lög um þetta væri verslunum
heimilt að hafa þetta svona. Sú
sem ég talaði við sagði einnig að
þau reyndu að upplýsa viðskipta-
vini sína um þetta. Ég er búin að
vera með VISA-kort lengur en ég
vil muna, en aldrei hef ég fengið
neina viðvörun frá þeim um að
kortanúmerið mitt væri fyrir alla
að sjá. Ég talaði einnig við Per-
sónuvernd og reyndum við að kom-
ast að því hvernig stæði á þessu.
Sá sem ég talaði við hélt helst að
þetta væri kannski bókhaldsleg
ástæða. Síðan þetta var (í október)
hef ég reynt að upplýsa alla sem
ég kemst í tæri við um þetta og
þetta er ekki bókhaldsleg ástæða.
Ein verslun, sem ég hef verslað í,
birtir ekki númerið á nótunum. Ég
hef reynt að koma þessu í umræðu
í blöðum og útvarpi en engum virð-
ist finnast neitt athugavert við
þetta. Nú hefur svo komið í ljós að
þeir sem eru viðriðnir Og Voda-
fone-málið voru með helling af
kortanúmerum í sínum fórum. Og
það er enginn vandi fyrir hvern
þann sem vinnur í verslun að
skrifa númerið niður og gildistím-
ann (já, hann birtist líka), fara á
netið og versla.
Rosalega einfalt. Þó að verslunin
treysti sínu starfsfólki þá er ekki
þar með sagt að ég þurfi að gera
það. Mig langaði bara að koma
þessu á framfæri, því ekki gera
kortafyrirtækin það.
HAFDÍS INGA
KARLSDÓTTIR,
Dofraborgum 4, 112 Reykjavík.
Kortanúmer á lausu
Frá Hafdísi Ingu Karlsdóttur:
MAGN svifryks er langt yfir heilsu-
verndarmörkum svo dögum skiptir í
Reykjavík. Viðbrögð yfirvalda og fjöl-
miðla eru á þann veg að veðráttunni
sé um að kenna. Varla er minnst á að
bílarnir séu orsök mengunarinnar.
Viðkvæmu fólki er ráðlagt að halda
sig fjarri umferðargötum. Hvað með
þá sem ekki eru með viðkvæm önd-
unarfæri, er svifryk bráðhollt fyrir
þá?
Læknir segir í viðtali við Blaðið
hinn 6. mars: „Þó það komi einhverjir
dagar þar sem svifryk er mikið hér í
borginni hefur það ekki stórkostlegar
afleiðingar. Ég veit til að mynda ekki
til þess að fólk
hafi lagst inn á
spítala vegna svif-
ryksins.“ Er það
mælikvarðinn á
óhollustu? Lækn-
irinn segir að
verra sé að reykja
en að anda að sér
svifryki. Ég efast
ekki um það, en
hvað með þá sem
ekki reykja en búa nálægt umferð-
argötum og vilja hreyfa sig úti (sem
mælt er með sem heilsubót)? Eigum
við að hugsa okkur til hreyfings þeg-
ar vel viðrar? Sem sagt í roki og rign-
ingu?
Nú er mikið rætt um reykingabann
á veitingastöðum. Mætti ekki með
sömu rökum segja þeim sem ekki
reykja að halda sig fjarri stöðum sem
reykt er á? Og segja þeim sem ekki
eru á bíl að halda sig fjarri götunum?
Hverjar eru skoðanir þeirra sem
bjóða fram þjónustu sína fyrir Reyk-
víkinga í vor? Vilja þeir óbreytt
ástand og vona að vindurinn blási
svifrykinu burt eða tryggja það að öll-
um sé óhætt að fara út þegar sólin
skín?
ERLA SÓLVEIG
ÓSKARSDÓTTIR
Mjóuhlíð 6, 105
Reykjavík.
Er svifryk veðrinu að kenna?
Frá Erlu Sólveigu Óskarsdóttur:
Erla Sólveig
Óskarsdóttir
MIKIL þörf er á samgöngubótum
víða um land og ekki annað að sjá
en þörfin vaxi stöðugt þannig að
framkvæmdir halda ekki í við aukn-
ar þarfir.
Í haust var lokið við áfanga í
vegagerð yfir Svínahraun. Þessi
framkvæmd var orðin brýn og
þarna varð bylting hvað varðar ör-
yggi, sérstaklega þar sem mætast
leiðirnar yfir Þrengsli og Hellis-
heiði.
Það er hins vegar hægt að lýsa
vonbrigðum með þröngsýni þá sem
virðist ríkja við framkvæmd sem
þessa. Þarna er lagður nýr vegur og
brú gerð yfir mislæg gatnamót. Nýi
vegurinn er einungis 3 akreinar sem
annar engan veginn þeim umferð-
arþunga sem skapast á þessum vegi
á hverjum degi. Þó litið sé framhjá
því þá getur maður ekki orða bund-
ist þegar kemur að köntunum. Þar
eru engin öryggissvæði og virðist
sem eina úrræðið sem grípa verður
til ef t.d. hjólbarði springur sé að
aka bara út af veginum, þvílíkt er
plássleysið. Það er a.m.k. alveg ljóst
að springi hjólbarði vinstra megin á
ökutækinu þá er alveg vonlaust að
hægt sé að athafna sig við að skipta
um hann á staðnum og væri reynd-
ar fífldirfska að reyna það. Það er
einnig ótrúlegur molbúaháttur að
hafa ekki brúna yfir mislægu gatna-
mótin fullbreiða þ. e. með 4 akrein-
um og öryggissvæði til viðbótar,
þannig að ekki þyrfti að fara í dýrar
framkvæmdir við hana þegar ráðist
verður í að breikka veginn, sem
hlýtur að þurfa að gerast innan
mjög skamms tíma.
Og skammsýnin heldur áfram.
Nýlega var tekið í notkun nýtt
hringtorg við Norðlingaholt. Það
var haft einbreitt og svo mjótt og
krappt að það hlýtur að vera far-
artálmi stærstu flutningabílum sem
um veginn aka og eru ekki óalgeng
farartæki á vegum landsins.
Þörf er á breyttri hugsun við
hönnun og framkvæmdir á nýlögn-
un vega. Það þarf að taka til við að
haga nýframkvæmdum þannig að
verið sé að byggja til framtíðar og
skilja þannig við hverja nýfram-
kvæmd að ekki sé hrópandi þörf á
viðbót við hana daginn sem lokið er
við hana. Sú plástrastefna sem ríkir
í þessum málum í dag gerir ekki
annað en fjölga brýnum fram-
kvæmdaþörfum í vegagerð og stefn-
ir í algjört óefni ef svoleiðis heldur
áfram. Ég gæti nefnt mörg önnur
dæmi svipaðs eðlis en læt þetta
duga að sinni.
EGGERT AÐALSTEINN
ANTONSSON
mjólkurfræðingur.
Vegagerð á villigötum
Frá Eggerti Aðalsteini Antonssyni:
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið Kringlunni 1 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is