Morgunblaðið - 26.03.2006, Síða 66

Morgunblaðið - 26.03.2006, Síða 66
66 SUNNUDAGUR 26. MARS 2006 MORGUNBLAÐIÐ ALLT frá stofnun hefur markmið James Sewell-ballettsins verið að fara ótroðnar slóðir og sýna frum- lega dansa sem storka tæknilegum takmörkum ballettsins, auk þess að skemmta og hreyfa við áhorf- endum. Dansverkin þykja ein- staklega hugmyndarík, en þau blanda saman klassískum dansi og nútímadansi, auk þess að fanga myndlist og rúmfræði í sporunum. Að sögn James Sewell, stofnanda ballettsins, er hann um það bil 16 ára gamall. „Flokkurinn var stofn- aður í New York árið 1990 en árið 1993 fluttum við hins vegar til Minneapolis þar sem við höfum nú aðsetur,“ segir Sewell, sem sjálfur er borinn og barnfæddur í borginni. Hann segir flokkinn bandarískan í húð og hár, en þó hafi dansarar frá öðrum löndum unnið með honum öðru hvoru. „Það eru eingöngu Bandaríkjamenn í hópnum eins og er en það hafa nokkrir Japanir starfað með okkur í gegnum árin,“ segir Sewell og bætir því við að hópurinn samanstandi af átta döns- urum. Aðspurður segist hann líta á flokkinn sem sambland af dans- og balletthóp. „Við lítum í rauninni á okkur sem nútímadanshóp. Við æf- um hinn hefðbundna ballett á hverjum degi til þess að undirbúa okkur en það sem við sýnum er mun nútímalegra en það,“ segir hann, en James Sewell-ballettinn er hvað þekktastur fyrir að setja upp verk sem reyna mjög á líkamlega getu dansaranna. „Ballett er auð- vitað líkamlega mjög erfiður í grunninn og er reyndar í öðru sæti yfir þær íþróttagreinar þar sem meiðsli eru algengust, á eftir amer- ískum fótbolta,“ segir Sewell. „Við dönsum í sex til sjö klukkustundir á dag, fimm til sex daga vikunnar, og dansarar eru nánast alltaf að takast á við að minnsta kosti ein meiðsli. Það er því ávallt mjög mikið álag á dönsurunum,“ segir hann. Fyndinn ballett Sewell segir markmið hópsins að gera ávallt eitthvað sem hann hefur ekki gert áður og reyna að finna upp á einhverju nýju og frumlegu hverju sinni. „Það er það sem heldur mér í þessu, löngunin til þess að finna alltaf eitthvað nýtt. Það sem við er- um til dæmis að gera núna, og mun- um meðal annars sýna á Íslandi, er verk sem er með raunverulegum söguþræði, vinsælli tónlist og mikl- um húmor. Svo verðum við líka með verk þar sem við sýnum klassískan ballett og annað þar sem við spinn- um heilan helling. Mér finnst mjög gaman að gera nýja og mismunandi hluti hverju sinni og það er það sem við reynum alltaf að gera,“ segir hann. „Við myndum aldrei nenna að setja alltaf upp sama verkið. Við viljum ekki vita hvað við erum að fara út í þegar við byrjum að æfa nýtt verk, við viljum komast að því í sameiningu um hvað verkið snýst,“ segir Sewell og bætir því við að ís- lenskir áhorfendur megi gera ráð fyrir að hlæja mikið á sýningunni hér á landi. „Fólk býst líklega ekki við því að hlæja mikið þegar það fer á danssýningu en hluti af því sem við setjum upp á Íslandi er mjög fyndið. Svo munum við dansa með keðjusagir og önnur öflug verkfæri þannig að þetta verður allt saman mjög óhefðbundið,“ segir Sewell, sem hefur aldrei komið til Íslands. „Hópurinn er mjög spenntur yfir því að vera að fara til landsins. Mik- ill fjöldi vina okkar ætlar að koma með okkur til landsins til þess að sjá sýninguna því það eru allir í kringum okkur mjög spenntir yfir því að við skulum vera að fara til Ís- lands að setja upp sýningu. Við hlökkum mikið til.“ Dans | Hinn heimsfrægi James Sewell-ballett á leið til landsins Keðjusagir og klassískur ballett Hinn heimsfrægi James Sewell-ballett er væntanlegur til Íslands, en hann verður með sýningu í Austurbæ hinn 6. maí. Jóhann Bjarni Kolbeinsson ræddi við forsprakka hópsins um nútímaballett og þær miklu kröf- ur sem hann gerir til dansara. ’Ballett er auðvitað lík-amlega mjög erfiður í grunninn og er reyndar í öðru sæti yfir þær íþróttagreinar þar sem meiðsli eru algengust, á eftir amerískum fótbolta.‘ James Sewell-ballettinn verður í Austurbæ hinn 6. maí. Miðasalan er í höndum Miða.is og fer fram í verslunum Skífunnar í Reykjavík, verslunum BT á Akureyri og Sel- fossi og á www.event.is. Sætin eru númerið og um tvö verðsvæði er að ræða: A-svæði: 3.900 kr. + miðagjald (nær sviðinu). B-svæði: 2.900 kr. + miðagjald (fjær svið- inu). Miðagjald á A-svæði er 280 krónur og á B-svæði er það 220 krónur. Sýningin hefst kl. 20.00 og húsið opnar kl. 19.30. VIÐ fyrstu sýn gætu viðmælendur þessara þriggja heimildarmynda tæpast verið ólíkari og koma sitt úr hverju heimshorninu. Og þó, allir hafa þeir synt á móti straumnum og goldið fyrir það, í mjög misjöfnum mæli að vísu, að vera ekki sniðnir samkvæmt mælistiku hins viðtekna norms síns tíma. Irene Williams, „Drottningin við Lincolnstræti“, er kynlegur kvistur, eins og við höfum kallað þá skemmti- legu, margumræddu, deyjandi manntegund sem þorir að koma til dyranna eins og hún er klædd, en forðast troðna meðalvegu sauðsvarts almúgans. Irene er lágvaxin, roskin kona sem hannar og saumar fötin sín sjálf og er sjaldan eins klædd frá degi til dags. Enda fataskápar henn- ar yfirfullir af skrautlegum bún- ingum og hugmyndaflugið hvað snertir útlit og efni með ólíkindum. Irene er stolt af hönnunarhæfi- leikunum, þeirri guðsgjöf að geta teiknað og saumað fötin sín sjálf og að falla ekki inn í grámóskuna, sem er þó víðast hvar meira áberandi en í Miami. Umhverfið var ekki jafnhlýtt og notalegt í lífi Walter Schwartze, samkynhneigðs Þjóðverja sem lifði tímana tvenna. Í hinni stórmerku Líf til einskis, rifjar hann upp sorglegar minningar frá ógnartímum Þriðja ríkisins. Það tók völdin þegar Walter var í blóma lífsins en haustið kom snemma, einn daginn stóðu Gestapo- menn á dyrahellunni og spurðu hvort hann væri samkynhneigður. Walter játti því í ungæðingshætti sínum og var umsvifalaust sendur í útrýming- arbúðirnar í Sachsenhausen. Á tímum nasista var ekki aðeins dauðasök að vera stórglæpamaður eða gyðingur, heldur voru sígaunar, líkamlega og andlega bæklað fólk og hommar réttdræpir, svo eitthvað sé nefnt. Walter var ótrúlega harður af sér og í myndinni lýsir hann þeirri óbærilegu lífsreynslu sem hann mátti þola í haldi nasistanna. Þján- ingarnar og niðurlægingin svo við- urstyggileg að hann hlífir áhorfand- anum. Walter var sterkari en nokkur hugði, síst hann sjálfur, og komst í gegnum skelfingartímana á lífi. Myndin var gerð skömmu áður en þessi hetja féll frá, háaldraður og merkilega hress þrátt fyrir öll örin á sál og líkama. Íslenski hlutinn og ekki sá ómerk- asti af þessu víðfeðma og athygl- isverða þríeyki er Einu sinni var … kynvilla, einn kafli úr sjón- varpsþáttaröð Evu Maríu Jóns- dóttir. Viðmælendur hennar eru tveir, rosknir Reykvíkingar, Elías Mar og Þórir Björnsson. Þeir rifja upp þá ekkert mjög svo löngu liðnu tíma þegar orðið samkynhneigður var ekki til og hommar voru kallaðir kynvillingar og ýmislegt þaðan af verra. Elías er einstaklega greinargóður, háttvís og sposkur. Skilgreinir sam- kynhneigð á nýjan og sérstakan hátt, sem nokkur vafi leikur á að allir skrifi undir. Hann segir að samkyn- hneigð sé einfaldlega frekar fágætur Strákarnir á Borg- inni og fleira fólk KVIKMYNDIR Regnboginn: Hinsegin bíódagar 2006 Einu sinni var … kynvilla. Íslensk. Höf- undur: Eva María Jónsdóttir. Íslensk. 28 mín. Queen of Linoln Road. Höfundur: Eric Smith. 20 mín. Bandarísk. 2004. Umsons Gelebt/Live in Vain. Höfundur: Rosa Van Praunheim. Enskur texti. 16 mín. Þýskaland 2005. Einu sinni var … Þrjár heimildarmyndir  Mikið úrval af fallegum rúmfatnaði Skólavörðustíg 21, Reykjavík, sími 551 4050

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.