Morgunblaðið - 21.05.2006, Blaðsíða 69

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21. MAÍ 2006 69
MINNINGAR
Vönduð og persónuleg þjónusta
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Sími 551 7080
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
Ólafur Örn
útfararstjóri,
s. 896 6544
Inger Rós
útfararþj.,
s. 691 0919

 
 


✝ María CharlottaChristensen
fæddist í Reykjavík
26. október 1912.
Hún lést á elliheim-
ilinu Barmahlíð á
Reykhólum 4. maí
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Gísl-
ína Sigríður Einars-
dóttir, f. í Kolfinnubæ
í Hafnarfirði 23. apríl
1889, d. 9. sept. 1956,
og Arne Christensen,
f. í Þelamörk í Noregi
22. maí 1890. Þau
slitu samvistum. Eignuðust þau
tvær dætur, Maríu Charlottu og
Dagbjörtu Halldóru Christensen, f.
1913, d. 1913. Ennfremur átti María
fjögur hálfsystkini, sammæðra, þau
eru Sigríður Guðmundsdóttir Bier-
ing, f. 1910; Valur Friðriksson, f.
1915, d. 1915; Bára Skæringsdóttir,
f. 1917, d. 1978; og Svanur Skær-
ingsson, f 1920, d. 1984.
María (Maja) hóf sambúð árið
1933 með Hallgrími Sveinssyni, f.
1.8. 1912 á Hofsstöðum í Reykhóla-
hreppi í A-Barð., d. 21.7. 1996. Þau
slitu samvistum. Börn þeirra eru: 1)
Birgir, f. 25.12. 1935 á Kletti í Geira-
dalshreppi í A-Barð. Hann var
kvæntur Ingibjörgu Benediktsdótt-
ur, f. 2.11. 1931. Þau skildu. Börn
þeirra: a) Hreinn Christensen, maki
Lilja Huld Sigurðardóttir. Eiga þau
einn son, b) Hallgrímur, c) Unn-
steinn, d) Fanney, e) Birta Dögg,
maki Skarphéðinn
Halldórsson. Eiga
þau fjögur börn. 2)
Gíslína Rannveig, f.
6.5. 1941 á Hofsstöð-
um í Reykhólahr. í A-
Barð., maki Guð-
mundur Ingi Hjálm-
týsson, f. 13.12. 1942.
Börn þeirra: a)
Hjálmtýr Unnar,
maki Svana Guð-
mundsdóttir og eiga
þau eitt barn, b) Þor-
steinn Magnús, maki
Fríður Ester Péturs-
dóttir, eiga þau þrjú börn, 3) Ingi-
björg Guðlaug, f. 7.5. 1948 á
Klukkufelli í Reykhólahr. í A-Barð.,
maki Karl Georg Kristjánsson, f.
21.4. 1945, d. 29.7. 2004. Þau slitu
samvistum. Börn þeirra: a) Rósa
María, b) Sigurður Guðmundur, á
hann þrjú börn, c) Bylgja Hrönn,
maki Hilmar Skúli Hjartarson, eiga
þau þrjú börn, d) Ármann Múli,
maki Stefanía Helga Ásmundsdótt-
ir, e) Kristján Bjarni, maki Elísabet
Margrét Jónasdóttir, eiga þau þrjú
börn, f) Óskar Gunnar, g) Aron Elm-
ar.
María vann ýmis störf, t.d. í sím-
stöðinni á Reykhólum í A-Barð. en
lengst af á slysadeild Borgarspítal-
ans í Reykjavík eða þar til hún lét af
störfum rúmlega sjötug.
Útför Maríu var gerð frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík – í kyrrþey að
ósk hinnar látnu.
Elsku besta amma mín. Ég er svo
heppin að hafa notið þeirra forrétt-
inda að eignast þig sem ömmu.
Sterkasta minning mín um ömmu er
frá því að við systurnar fengum að
fara tvær suður til Reykjavíkur í
heimsókn og verslunarleiðangur,
það var toppurinn. Ég sjö ára og
Rósa María þrettán ára. Það voru
keyptir jogginggallar, bolir o.fl. Oft-
ast vorum við systurnar eins klædd-
ar, hvort sem það voru heimasaumuð
föt eða úr búð, alltaf jafnánægðar.
Bara stemmningin að fara í búðir í
Reykjavík á þessum tíma var
ómetanleg og það með ömmu. Leið-
inlegt var að kveðja þegar heim var
haldið, en ætíð gaman að koma aftur.
Alltaf fannst mér spennandi að fá
jólapakkana og afmælispakkana frá
ömmu því þeir voru bæði mjúkir og
harðir. Þegar við krakkarnir hrist-
um pakkana þá heyrðist alltaf
skemmtilegt hljóð í þeim. Svona var
amma hjartahlý og góð í alla staði.
Nú er komið að kveðjustund, elsku
amma mín. Ég veit í hjarta mínu að
þér líður betur og ert sátt. Einhver
sagði við mig fyrir nokkru síðan:
„Okkur er kennt að eignast en okkur
er ekki kennt að missa.“ Takk fyrir
allt sem þú gerðir og gafst mér, sem
var mikið. Ég bið góðan guð að
geyma ömmu mína. Ástarkveðjur.
Þín
Bylgja Hrönn.
MARÍA CHARLOTTA
CHRISTENSEN
✝ Guðjón Sigur-björnsson fædd-
ist á Landamótum í
Vestmannaeyjum
22. febrúar 1958.
Hann lést á heimili
sínu í Hafnarfirði 2.
maí síðawstliðinn.
Foreldrar hans eru
Greta Guðjónsdóttir
og Sigurbjörn Óla-
son. Sigurbjörn er
kvæntur Guðmundu
Einarsdóttur og eiga
þau þrjá syni, Einar
Óla, Svan Þór og
Reyni.
Eiginkona Guðjóns er Elísabet
Ragnarsdóttir. Börn hennar eru
Ragnar Sigurbjörns-
son, Elís Bergur Sig-
urbjörnsson, Sigríð-
ur Skaftadóttir og
Stefanía Skaftadótt-
ir. Guðjón bjó í Vest-
mannaeyjum framan
af ævi og starfaði í
fiskvinnslu. Hann
flutti síðan upp á
land og bjó lengst af
á höfuðborgarsvæð-
inu, þar sem hann
vann við eigin rekst-
ur í bifreiða- og véla-
viðgerðum.
Útför Guðjóns var gerð frá Foss-
vogskapellu 10. maí, í kyrrþey að
ósk hins látna.
Við heyrumst. Þannig kvöddumst
við alltaf, einnig þegar ég fór frá hon-
um í síðasta skiptið sem ég sá hann,
eftir að við vorum búnir að ræða um
pólitík og bílaviðgerðir. Hann hélt því
fram að hann hefði ekkert vit á þessari
tík, en hann vissi þeim mun meira um
þá stjórnmálamenn sem komu fram
hvítþvegnir og stroknir í dægurþras-
inu. Hann skemmti mér með sögum af
þeim og ýmsum kynlegum kvistum
sem hann þekkti eða hafði átt viðskipti
við, enda var hann alltaf á útkíkki eftir
tækifæri til að braska eitthvað. Eða
eins og það heitir á bissnessmáli; í
stöðugri nýsköpun.
Einu sinni þegar ég kom til hans
bað hann mig um að hjálpa sér að ýta
númerslausum bíl sem eitt sinn hafði
verið Datsun-pikkup inn á verkstæðið
hjá sér og þegar ég spurði hvað stæði
til að þá kom þetta blik í augu hans. En
eitthvað stóð til og á undraverðan hátt
tókst honum að breyta þessari bíl-
druslu í glæsikerru sem rann í gegn-
um bifreiðaskoðun og þaðan í hend-
urnar á náunga sem borgaði fyrir með
skrúfboltum. Hann skipti á þeim og
Cherokee-jeppa sem síðan var ekið til
náunga sem átti þrjár útihurðir og
vantaði jeppa. Eftir að hann var búinn
að taka við þessu hurðum, hringdi
hann í náunga sem var að byggja og
seldi honum þær fyrir þreföld laun
iðnaðarmanns. Maður verður að sjá
fyrir um endinn, sagði hann og kímdi,
við heyrumst, og síðan var hann rok-
inn.
Yfirleitt vissi ég að ég myndi ekki
heyra frá honum í marga daga þó svo
að ég reyndi að ná í hann en á end-
anum svaraði hann og bað mig um að
skutla sér heim því hann væri orðinn
svolítið þreyttur. Þá var hann búinn að
taka út hagnaðinn og skoða allt litróf
mannlífsins og fannst komið nóg að
sinni. Kominn tími til að safna kröftum
fyrir næstu verkefni því þau voru alls
staðar, bara að hafa réttu samböndin.
Kvöldbíltúrarnir sem við fórum
saman voru minnisstæðir. Síminn
hringdi seint að kvöldi og hann spurði
hvort ég væri sofnaður og var þá fyrir
utan; hann var ekki alveg á sama tíma-
belti og við hin. Það var í einum af
þessum bíltúrum sem hann sagði mér
að það væri eitthvað að sér sem væri
sennilega ekki hægt að laga. Eftir því
sem veikindin ágerðust leið lengra á
milli þessara heimsókna og að lokum
var það ég sem kom til hans í kaffi og
ræða málin.
Þó svo að það sama liggi fyrir okkur
öllum fór hann allt of snemma en hann
var búinn að sjá fyrir um endinn og er
eflaust byrjaður að mynda ný sam-
bönd á nýjum stað. Hans verður sárt
saknað hérna megin. Færi ég móður
hans og eiginkonu samúðarkveðjur
mínar. Bróður minn sé ég síðar.
Reynir Sigurbjörnsson.
GUÐJÓN SIGUR-
BJÖRNSSON
Guð blessi þig, elsku Gaui
minn og hvíldu í friði.
Ég mun alltaf muna þig.
Þín
Stefanía.
HINSTA KVEÐJA
✝ Guðleif Jóhannesdóttir Drakefrá Siglufirði fæddist á Hofsósi í
Skagafjarðarsýslu 7. nóvember
1922. Hún lést á heimili sínu í
Grimsby í Englandi af völdum
hjartaáfalls 19. apríl síðastliðinn.
Guðleif bjó í Vestmannaeyjum 1930
en sem unglingur á Siglufirði, dótt-
ir barnmörgu hjónanna Sigríðar
Guðmundsdóttir, f. 31.12. 1882, d.
18.3. 1965 og Jóhanns Kristinsonar
25.11. 1883, sem var stór rauðhærð-
ur maður kallaður Jói rauði – hann
lést á Siglufirði 18.12. 1969. For-
eldrar hans voru, Kristinn Davíðs-
son Jóhannesson, f. 1838, d. á Siglu-
firði 1882, og seinni kona hans
Helga Baldvinsdóttir, f. 1853, þau
bjuggu á Miðhóli í Sléttuhlíð. For-
eldrar hennar voru Baldvin, f. í
Gröf á Höfðaströnd 1822, Gunn-
laugssonar bónda og fræðimanns á
Skuggabjörgum, Jónssonar og
konu hans Sigurbjörgu Jónsdóttur
frá Höfn í Siglufirði, f. 1829. Helga
var víða vinnukona í Árskógar-
hreppi eftir að Kristinn lést og varð
hún að láta Jóhann í fóstur.
Guðleif giftist á Hvanneyri 9.
Börn hans eru Elva Björk, f. 1992,
Bjarni Kristinn, f. 1988 og Gunnar,
f. 1999. E) Jóhanna Guðleif, f. 1977
búsett í Kaupmannahöfn. F) Ög-
mundur Þór, f. 1980. 2) Carol Ann
Robertson, f. 25.5. 1946, búsett í
Woking í Englandi. Börn hennar
eru A) Jilian, f. 1965, hún á tvö
börn, Luce og Amy, B) Jeffrey, f.
1968 og C) Terry, f. 1973. 3) Vivienn
Evelyn Burkett, f. 5.7.1947, búsett í
Bandaríkjunum. Börn hennar eru
a) Judy, b) Kennie sem á tvö börn
og c) Brandon.
Guðleif giftist Gísla Antoni Þor-
steinssyni, f. 12.9.1930, d. 2.9.1966
og bjuggu þau á Siglufirði. Dóttir
þeirra er Hafdís Eyland, f. 5. 3.
1958, búsett á Siglufirði. Börn
hennar eru Guðleif Ósk Árnadóttir,
f. 1978, Haraldur Gísli Árnason, f.
1983 og Hafdís Ósk, f. 1992. Kjör-
sonur Guðleifar er Sverrir Eyland
Gíslason, f. 8.2.1963.
Guðleif giftist Henry Albert
Drake á ný 1980 og bjuggu þau í
Grimsby.
Útför Guðleifar var gerð í
Grimsby 26. apríl.
mars 1942 Henry Albert Drake
múrara frá Pecham í London, og
flutti með honum til Englands þar
sem hún bjó um árabil þar til þau
skildu. Guðleif kom heim til Íslands
með börnin og hóf störf á síldar-
planinu. Þau eignuðust þrjú börn,
þau eru: 1) Georg Drake, f. á Siglu-
firði 15.4. 1942, búsettur í Kópa-
vogi. Börn hans eru, A) Hellen
Linda Drake, f. 1960. Dætur hennar
eru; a) Kristjana Ósk Birgisdóttir, f.
1977, búsett í Kaupmannahöfn,
börn hennar eru Matthildur Ylfa
Þorsteinsdóttir, f. 1997 og Hregg-
viður Loki Þorsteinsson, f. 2005, og
b) Eyrún Ösp Birgisdóttir, f. 1981.
B) Unnur Millý, f. í London 1961.
Börn hennar eru a) Inga Birna
Dungal, f. 1980, búsett í Reykjavík,
sonur hennar Hektor Pétur Atla-
son, f. 2005, b) Óðinn Freyr Val-
geirsson, f. 1987 og c) Rebekka
Millýardóttir, f. 1994. C) Oddný
Inga, f. 1963, búsett í Garðabæ.
Dætur hennar eru Helga Sjöfn For-
tescue, f. 1984, d. 2000 og Sigríður
María Fortescue, f. 1988. D) Ólafur
Jón, f. 1966, búsettur í Reykjavík.
Ein hreyfing, eitt orð, – og á örskotsstund
örlaga vorra grunn vér leggjum
á óvæntum, hverfulum farandfund,
við flim og kerskni, hjá hlustandi veggjum.
Hvað vitum vér menn? Eitt vermandi ljóð,
ein veig ber vort líf undir tæmdum dreggjum.
Hvað vill sá sem ræður?–
(Einar Benediktsson.)
Amma mín sem mér hefur alltaf þótt
fjarlæg og dularfull er dáin. Allt frá því
ég var stelpa og heyrði fyrstu sögurnar
af henni og enska afanum mínum var
ég full af forvitnum spurningum sem
mörgum varð aldrei svarað og ég mun
aldrei fá svör við.
Guðleif amma var fædd í Skaga-
fjarðarsýslu og bjó sem stelpa á Siglu-
firði með pabba sínum Jóa rauða í
stórum systkinahópi. Í stríðinu kynnt-
ist hún enska afanum mínum Henry
Albert Drake frá Camberwell North,
Pecham, í London, en hann var her-
maður á vegum breska hersins á Siglu-
firði og ástin blómstraði.
Þau giftust 9. mars 1942 á Hvann-
eyri og fluttu til Englands með Georg
pabba minn fárra mánaða. Þetta hefur
efalaust verið erfiður tími svona á
stríðstímum en ábyggilega mjög
spennandi og margt fyrir ömmu mína
að læra í útlöndum.
Margar sögurnar af ættingjunum í
Englandi voru framandi og lærdóms-
ríkar eins og um að tengdamamma
hennar Florence Mabel hefði verið
gyðingur með ættarnafnið Golding en
hafði frá því hún giftist Henry William
Drake í fyrri heimsstyrjöldinni ekki
notað meyjarnafn sitt aftur og kom það
sér vel fyrir hana í seinni heimsstyrj-
öldinni. Vegna óttans við að nafnið
Golding kæmi upp um hana – var ætt-
arnafninu og uppruna hennar sem
gyðings haldið vandlega leyndum. Hún
var alltaf ávörpuð af öllum Mrs Drake
og Florence aðeins notað af fáum ná-
komnum. Þótt amma og afi ættu pabba
minn og tvær dætur skildu þau 1958 og
kom amma þá heim frá Englandi með
dætur sínar með sér og pabba minn 17
ára gamlan til að byrja nýtt líf. Fljót-
lega eftir að þau komu til Íslands
kynntist mamma mín þessum mynd-
arlega enskumælandi strák og þau
eignuðust mig.
Við fluttum svo til London þar sem
systir mín fæddist ári seinna.
Við bjuggum þar öll í lítilli íbúð hjá
afa en á meðan var amma á Siglufirði
þar sem hún byrjaði nýtt líf með mann
og börn og virtist allt vera í blóma.
Við aftur á móti ílengdumst ekki í
London en fluttum heim til Reykjavík-
ur og hitti ég ömmu þá. Eftir að
mamma og pabbi skildu þegar mamma
var ófrísk að þriðju systur minni, varð
minna um að við hittumst því hún bjó á
Siglufirði og fljótt var sambandið al-
gerlega rofið. Ég vissi samt af henni og
hugsaði um að hitta hana einn daginn
þegar ég væri eldri. En hverjum hefði
dottið í hug að hún kúventi lífi sínu eina
ferðina enn. Örlögin urðu þau að amma
hitti afa aftur og ástin var enn heit og
giftust þau aftur 1980. Þau bjuggu í
Grimsby í litlu fallegu húsi, voru orðin
mjög trúuð og undu glöð við sitt.
Amma var undrandi að heyra í mér í
síma fyrir tveim árum en ég hitti hana
aldrei.
Ég þakka henni fyrir að hafa elskað
enska afa minn og átt með honum
pabba minn, því án þeirra væri ég ekki
til. Ég hringdi í afa daginn fyrir jarð-
arförina og mæltist okkur svo til að ég
mundi koma til hans í heimsókn í sum-
ar og þá mun ég fara að gröf dularfullu
ömmunnar sem ég aldrei þekkti.
Hellen Linda Drake.
GUÐLEIF JÓHANNES-
DÓTTIR DRAKE