Morgunblaðið - 29.07.2006, Blaðsíða 47

G. Þar opnaði hún okkar nýja
heima. Það var ekki ónýtt nesti.
Víst var hún strangur kennari og
kröfuhörð við okkur agalitla tán-
inga. Við bárum virðingu fyrir
henni. Kannski stundum svolítið
óttablandna, ef heimavinnan hafði
setið á hakanum eins og komið gat
fyrir. Minnist þess er ég eitt sinn
bað um frí til að fara til læknis, út-
steyptur í frunsum eftir jólafrís-
vinnu við uppskipun á sementi. Ég
stundi upp: „Ég þarf að fara til
læknis.“ „Ég sé það,“ sagði Guð-
rún. Um það voru ekki höfð fleiri
orð.
Í síðustu kennslustund fyrir jól
las hún fyrir okkur úr stílabók það
sem hún kallaði „málblómin sín“ –
setningar úr ritgerðum nemenda í
áranna rás, sem ekki féllu alveg að
viðteknum málvenjum. Þá sáum við
á henni nýja hlið og allir skemmtu
sér konunglega og hún ekki síst.
Seinna komst ég að því að hún og
faðir minn heitinn voru þremenn-
ingar og það þótti mér hreint ekki
verra.
Síðast hittumst við á vinsælum
matstað í Reykjavík fyrir nokkrum
árum. Þá var óvænt tekið utan um
hálsinn á mér og ég fékk koss á
kinn. Minn gamli kennari mundi
eftir gömlum nemanda. Það yljaði.
Þessar fáu línur eru fyrst og síð-
ast þakkarorð til góðrar konu og
frábærs kennara sem innrætti
nemendum sínum virðingu fyrir
móðurmálinu og leiðbeindi okkur
um refilstigu réttritunar og réttrar
málnotkunar.
Ég þykist vita að ég tala fyrir
hönd margra fyrrum nemenda frú
Guðrúnar P. Helgadóttur, þegar ég
þakka henni þær stundir sem hún
helgaði okkur nemendum sínum.
Þær gleymast ekki.
Fjölskyldu hennar og afkomend-
um votta ég einlæga samúð.
Eiður Guðnason.
Fyrir rétt rúmum níu árum stóð
ég andstutt á tröppunum á Aragötu
sex og beið eftir að komið yrði til
dyra. Eftir drykklanga stund var
dyrunum lokið upp og við mér
blasti virðuleg eldri frú. Hún var
hávaxin, grönn og dálítið hvöss á
svip, en um leið stafaði af henni
þvílíkri góðvild, að mér féll um-
svifalaust vel við hana. Þetta var
Guðrún Pálína. Ég var komin á
Aragötuna í þeim tilgangi að fá
leigða íbúð í kjallaranum hjá henni
og var óðamála mjög af spenningi.
Það virtist þó ekki koma að sök,
því eftir nokkuð langar yfir-
heyrslur um ætterni og lífsvenjur,
ákvað Guðrún að leigja mér íbúðina
og sagðist viss um að okkur ætti
eftir að koma ljómandi vel saman.
Næstu þrjú árin á eftir bjuggum
ég, maðurinn minn og sonur í kjall-
aranum hjá Guðrúnu og er óhætt
að segja að Guðrún hafi reynst
sannspá. Með okkur tókst mikil
vinátta og sérstaklega var Guðrún
Árna Geir syni okkar góð. Enda
varð hann fljótt mjög hændur að
henni, þó að vísu væri snáðinn
lengi ófáanlegur til að ávarpa hana
með nafni. ,,Heiti ég ekki Guðrún?“
sagði hún oft við hann þegar hann
kom í heimsókn og úr varð að hann
kallaði hana aldrei annað en Ekki-
Guðrúnu. Ekki-Guðrún átti alltaf
kók í flöskum inni í búri og bauk
með konfekti. Hún strauk strákn-
um um kinnina og sagði að hann
væri óskaplega fallegur og gáfaður.
Var það furða að hann héldi að hún
Ekki-Guðrún væri amma hans?
Guðrún reyndist mér ekki síður
vel en syni mínum. Raunar fannst
mér ég oft sjálf hafa eignast þarna
auka ömmu. En fyrst og fremst
vorum við vinkonur, þótt hálf öld
skildi okkur að. Ég fór gjarnan upp
og drakk kaffi með henni og spjall-
aði við hana. Ef henni þótti líða of
langt milli heimsókna, hringdi hún
niður og þá dugðu engar afsakanir,
þá varð að koma strax! Hún átti
aðdáun mína óskipta, þessi sterka
kona, sem lét heilsuleysið ekki
aftra sér, heldur sótti tónleika, fór
á myndlistarsýningar, í leikhús,
stundaði rannsóknarstörf og skrif-
aði bækur. Gæfukona er ég að hafa
þekkt Guðrúnu Pálínu.
Sigríður Ásta Árnadóttir.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. JÚLÍ 2006 47
MINNINGAR
Ljóssins geislar
lýsa víða,
lýsa þeim sem á
hann líta.
Þessi orð þykja mér lýsa þér,
elsku frænka, og þínu æviskeiði, þú
varst ætíð reiðubúin að gefa af þér. Í
gegnum líf mitt hefur þín ætíð notið
við, ferming, gifting, fæðing barna
minna og uppvöxtur þeirra, alltaf
varst þú þar með þitt faðmlag fullt af
hlýju og ást.
Í mínum huga voru það forréttindi
að eiga þig að.
Ég átti síður von á að ná því að
kveðja þig því fréttirnar af veikind-
um þínum fékk ég þegar ég var
stödd erlendis. Í gegnum huga minn
streymdu minningar um þig, pabba
og Diddu.
Mér varð á þeirri stundu ljóst að
þessi hluti lífs míns væri að renna
sitt skeið. Tárin runnu niður kinnar
mínar en samtímis fann ég til þakk-
lætis fyrir að hafa notið vináttu ykk-
ar.
Við náðum okkar kveðjustund
þegar ég kom heim. Ég fékk að
þakka þér öll þau spor sem þú skildir
eftir í lífi mínu, alla þá ást og vænt-
umþykju sem ég naut af þinni hálfu.
Orðin sem við áttum um leið og þú
gafst mér síðasta faðmlag þitt munu
ætíð lifa í brjósti mínu.
Kæra föðursystir og nafna, hvíl í
friði.
Elsku Halli, Inga Lóa, Helga, Ása
og fjölskyldur, innilegar samúðar-
kveðjur.
Fullt af ást og kærleik.
Áslaug Ó. Stefánsdóttir
og fjölskylda.
Elsku Ninna mín, ég vil þakka þér
og Halla þínum allt sem þið hafið
verið mér í hartnær þrjátíu ár. Það
er margs að minnast og þakka í öll
þessi ár. En öll okkar bestu ár voru
þegar við kratakonur vorum sem ein
heild og unnum marga sigra. Allar
flottustu veislurnar og partíin voru í
Goðabyggð 2. Ég er þakklát fyrir að
hafa átt stund með ykkur hjónum á
sjúkrahúsinu viku áður en þú kvadd-
ir þennan heim.
Elsku hjartans vina, ég vona að þú
fáir rauðar buxur þar sem þú ert
núna og að þið Anna Bergþórs vin-
kona okkar látið okkur hinar stelp-
urnar vita þegar við gerum ykkar
skál á pallinum í sveitinni minni þar
sem við ætluðum að fá okkur kaffi og
sherrý. Ninna mín, í trúnaði, mér
hefur alltaf þótt sherrý vont.
Ég bið góðan Guð að vera með þér,
Halli minn, dætrum ykkar og þeirra
fjölskyldum.
Samúðarkveðja.
Herdís.
Elsku Ninna mín, þá er komið að
kveðjustund. Margs er að minnast
og margt ber að þakka. Fjölmargar
minningar leita á hugann, allar
stundirnar sem við áttum saman í
Goðabyggðinni, spjallið við eldhús-
borðið yfir rjúkandi kaffibolla þar
sem ég, þú og Halli rifjuðum upp
gamlar sögur og ræddum meðal ann-
ars bæjarmálin sem þú hafðir ætíð
ákveðnar skoðanir á og sögðum
sparibrandara. Það var orðin hefð
fyrir því að ég kæmi til ykkar á jóla-
dagsmorgun og drykki með ykkur
súkkulaði og þá var nú aldeilis glatt á
hjalla. Þá voru dregnar upp nýjustu
myndirnar af barna- og barnabarna-
börnunum sem sendar voru þau jólin
og sagðar af þeim sögur því þú fylgd-
ist vel með hópnum þínum. Þú varst
mikill fagurkeri og bar heimilið ykk-
ar Halla þess vitni og þið höfðingjar
ÁSLAUG JÓNÍNA
EINARSDÓTTIR
✝ Áslaug JónínaEinarsdóttir
fæddist á Akureyri
1. júlí 1921. Hún lést
á Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri
16. júlí síðastliðinn
og var útför hennar
gerð frá Akureyrar-
kirkju 26. júlí.
heim að sækja. Þú
varst alltaf svo fín og
stelpurnar mínar
sögðu þegar þær voru
litlar: „Hún Ninna
frænka er svo mikil
skvísa.“
Þú elskaðir garðinn
þinn og bar hann þess
vitni og fylgdist þú
grannt með fuglalífinu
í honum. Að lokum vil
ég senda þér þetta ljóð
sem mér finnst eiga
svo vel við þig:
Dagur er risinn, rjóður í austri,
raular mér kvæði þröstur á grein.
Blessuðu tónar, blessaði dagur,
blessaða veröld tindrandi hrein.
Sólin er risin, hátt upp á himin,
hlæjandi dagur þerrar mín tár.
Blessað sé ljósið, lífgjafinn mildi,
lofaður veri himinninn blár.
Ég elska lífið, ljósið og daginn, lofgjörð
um heiminn fagnandi syng.
Blessað sé lífið, blessað sé ljósið
blessaðir morgnar árið um kring.
(Heimir Pálsson.)
Elsku Ninna mín, ég og fjölskyld-
an mín þökkum þér fyrir alla þá
elsku sem þú hefur ávallt sýnt okkur,
við biðjum þig að passa upp á litla
engilinn okkar.
Halli minn, þinn missir er mikill.
Þið Ninna voruð einstök hjón, svo
samrýnd að ef annað var nefnt þá
var hitt nefnt um leið.
Inga Lóa, Jón, Helga, Kjartan,
Ása, Svenni og fjölskyldur, ég og
fjölskylda mín vottum ykkur öllum
samúð. Minning um góða konu mun
lifa með okkur öllum.
Skúli Viðar Lórenzson
og fjölskylda.
Fallin er frá ein af þeim konum
sem héldu merki jafnaðarstefnunnar
hátt á lofti á Akureyri í áratugi. Þeg-
ar ég kom sem ungur drengur í Al-
þýðuflokkinn voru einstaklingar sem
settu sterkan svip á flokksstarfið hér
í bæ. Einn af þeim var Áslaug sem
allir þekktu þó undir nafninu Ninna.
Í þá daga héldu konurnar sig meira
sér í flokksstarfinu, í kvenfélögum.
Þess vegna kynntist ég Ninnu minna
en hefði orðið seinna. En hún fór
samt ekki framhjá neinum því alls
staðar sem þurfti að gera eitthvað
var hún mætt og Haraldur eiginmað-
ur hennar, tryggðatröllið. Saman
hafa þau hjón unnið jafnaðarstefn-
unni ómetanlegt gagn í áratugi.
Hátindur stjórnmálastarfs Ninnu
var þegar hún, óvænt, var kjörin
bæjarfulltrúi fyrir Alþýðuflokkinn.
Ég kom mikið að kosninga-
skrifstofustarfinu þessa vordaga
1986. Alþýðuflokkurinn hafði átt
einn bæjarfulltrúa. Ninna var í
þriðja sæti og engum datt í hug að
það væri baráttusætið. En þegar
upp var staðið varð Ninna þriðji bæj-
arfulltrúi flokksins á Akureyri það
kjörtímabil og þar vann hún af alúð
öll þau störf sem henni voru fengin.
Mér er enn minnisstæður svipurinn
á henni þegar úrslitin lágu fyrir. Þá
var gaman að lifa.
Stjórn Samfylkingarinnar á Akur-
eyri vottar fjölskyldu Áslaugar inni-
legustu samúð. Jafnframt vil ég
þakka Áslaugu mikið og óeigingjarnt
starf fyrir jafnaðarmenn í áratugi.
Jón Ingi Cæsarsson,
formaður Samfylkingarinnar
á Akureyri.
Það er þungbært að kveðja góða
vinkonu sem nú er horfin yfir móð-
una miklu. Á hugann leita margar
góðar minningar um samvistir og
vináttu sem aldrei bar skugga á.
Áslaug Einarsdóttir eða Ninna
eins og hún var alltaf kölluð var ein-
staklega væn kona og vel gefin bæði
til munns og handa. Ninna bjó án efa
yfir miklum námshæfileikum og það
ekki síst til tungumálanáms en það
tíðkaðist ekki á þeim árum þegar
hún var að alast upp að stúlkur færu
í langskólanám. Ninna var því að
mestu sjálfmenntuð og fullfær í bæði
Norðurlandamálum og ensku, svo
ekki sé talað um íslenskt mál sem
hún var betur að sér um en margur
langskólagenginn maðurinn.
Ninna var ritfær í besta lagi, sagði
vel frá og ekki skorti hana kímnigáf-
una sem hún nýtti ekki síst til að
gera hæfilegt grín að sjálfri sér.
Ninna lofaðist ung eftirlifandi eig-
inmanni sínum Haraldi Helgasyni og
saman reistu þau hús og heimili í
Goðabyggð 2. Þau voru alltaf ein-
staklega samhent hjónin og héldu
heimili af miklum myndarskap.
Það var gestkvæmt í Goðabyggð-
inni enda hjónin gestrisin með af-
brigðum og enga þekkjum við sem
betri voru heim að sækja. Ninna var
afbragðs húsmóðir og fór létt með að
töfra fram dýrindis kræsingar sem
glöddu munn og maga heimilisfólks
og gesta.
Margt var í heimili fyrstu búskap-
arárin því auk dætranna þriggja
tóku þau hjón hvern vetur í fæði og
húsnæði nokkra nemendur Mennta-
skólans á Akureyri. Það var auðvitað
mikil vinna fyrir húsmóðurina og oft
þurfti hún að nota næturnar þegar
aðrir sváfu til að sauma og prjóna á
dæturnar.
Ninna var gegnheill krati og það
sama má segja um Halla en saman
unnu þau áratugum saman fórnfúst
og ómetanlegt starf fyrir Alþýðu-
flokkinn. Þau voru alltaf boðin og bú-
in að leggja fram vinnu í þágu jafn-
aðarstefnunnar og nutu mikillar
virðingar og trausts innan flokksins.
Ninna var lengi formaður Kven-
félags Alþýðuflokksins á Akureyri,
sat í fjölmörgum nefndum á vegum
flokksins og var bæjarfulltrúi á ár-
unum 1986 til 1990.
Við kveðjum Ninnu með söknuði
og vitum að hennar skarð verður
seint fyllt.
Jafnframt vottum við Halla, dætr-
um og fjölskyldunni allri samúð okk-
ar.
Oktavía Jóhannesdóttir
og Karl Gunnlaugsson.
Kveðja frá
Íþróttafélaginu Þór
Kær vinur og velgjörðarkona hef-
ur nú verið kölluð heim af velli.
Áslaug Jónína Einarsdóttir, heið-
ursfélagi Íþróttafélagsins Þórs og
eiginkona heiðursformanns félagsins
Haraldar Helgasonar, lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á Akureyri sunnu-
daginn 16. júlí sl.
Saga Íþróttafélagsins Þórs verður
vart skrifuð án sérkafla um þau heið-
urshjón Halla og Ninnu eins og við
Þórsarar þekktum þau.
Saga félagsins okkar er svo sterkt
tengd lífshlaupi þeirra hjóna og við
Þórsarar stöndum í ævarandi þakk-
arskuld fyrir það mikla og um-
hyggjusama starf er Ninna vann fyr-
ir félagið og sérstaklega öll þau ár er
Haraldur gegndi stöðu formanns
Þórs, lengur en nokkur annar.
Heimili þeirra var hér á árum áður
hið eiginlega félagsheimili okkar
Þórsara og þangað komu oft heilu
keppnisliðin að leik loknum, bæði
heimalið sem og lið langt að komin í
kaffi og bakkelsi og oft var Goða-
byggð 2 næturstaður félaga utan af
landi. Þar þjónaði Ninna af sinni al-
kunnu snilld og alúð.
Það verður skrítið að eiga ekki
lengur von á Ninnu í kaffi á opnu
húsi í Hamri hjá Þór í haust, en í
huga okkar Þórsara verður hún með
okkur og þannig munum við halda
minningu hennar á lofti um ókomna
framtíð.
Margt væri hægt að minnast hér á
er komið er að þessari kveðjustund,
og eflaust er það ætlun annarra
þórsara að gera slíkt. Það er með
innilegu þakklæti sem þessi orð eru
sett á blað og þannig veit ég að ég
tala fyrir hönd alls félagsins sem
Ninna fóstraði svo myndarlega og af
mikilli umhyggju í mörg ár.
Blessuð sé minnig Áslaugar Ein-
arsdóttur.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Elsku Halli, dætur og aðrir ástvin-
ir, Íþróttafélagið Þór sendir ykkur
innilegar samúðarkveðjur.
Sigfús Ólafur Helgason,
formaður Íþróttafélagsins Þórs.
Formáli Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstand-
endur senda inn. Þar koma fram
upplýsingar um hvar og hvenær
sá, sem fjallað er um, fæddist,
hvar og hvenær hann lést, um for-
eldra hans, systkini, maka og börn
og loks hvaðan útförin fer fram og
klukkan hvað athöfnin hefst. Ætl-
ast er til að þetta komi aðeins
fram í formálanum, sem er feit-
letraður, en ekki í minningargrein-
unum.
Undirskrift Minningargreinahöf-
undar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Myndir Ef mynd hefur birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið
sé um annað. Ef nota á nýja mynd
er ráðlegt að senda hana á
myndamóttöku: pix@mbl.is og
láta umsjónarmenn minningar-
greina vita.
Minningar-
greinar
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs
bróður okkar og mágs,
HEIÐARS ÞÓRARINS JÓHANNSSONAR,
Lundargötu 10,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til tónlistar- og vélhjólafólks sem
heiðraði minningu Heiðars á fallegan og eftir-
minnilegan hátt.
Jón Dan Jóhannsson, Ruth Hansen,
Rúnar Jóhannsson, Jónheiður Kristjánsdóttir,
Guðmundur Jóhannsson, Eva Ingólfsdóttir
og fjölskyldur.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát
DAGNÝJAR GEORGSDÓTTUR.
Georg Ólafsson, Soffía Stefánsdóttir,
Ólafur Georgsson, Þorgerður Sigurðardóttir,
Páll Georgsson, Guðný Steinsdóttir.