Morgunblaðið - 30.07.2006, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30. JÚLÍ 2006 33
MINNINGAR
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
SIGURÐUR JÓHANNESSON
fyrrv. gjaldkeri,
Álftamýri 56,
Reykjavík,
sem lést mánudaginn 17. júlí á Landspítalanum í
Fossvogi, var jarðsunginn frá Fossvogskapellu
miðvikudaginn 26. júlí í kyrrþey að ósk hins látna.
Þökkum veittan stuðning og samúð.
Sesselja Ingólfsdóttir,
Ingólfur Sigurðsson, Þórdís Arnardóttir,
Ásta Haraldsdóttir,
Guðný Ingólfsdóttir,
Úlfur Ingólfsson.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
MAGNDÍS GESTSDÓTTIR
frá Hveravík í Strandasýslu,
Hafnargötu 66,
Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja laugar-
daginn 15. júlí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sérstakar þakkir til þeirra sem hjúkruðu henni á einn eða annan hátt, jafnt
sjúkraflutningamönnum sem læknum og öðru starfsfólki á HS í Keflavík.
Aðstandendur.
BRYNGEIR GUÐMUNDSSON
lést á heimili sínu laugardaginn 1. júlí síðast-
liðinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Erna Karlsdóttir,
Una, Ása, Atli, Kári og fjölskyldur.
Eiginmaður minn og faðir okkar,
ÓLAFUR BRIEM,
Grundarlandi 22,
lést að morgni föstudagsins 28. júlí.
Edda Jónsdóttir Briem,
Ólafur Briem,
Kristín Briem,
Ása Briem.
Það er margs að
minnast þegar litið er
yfir farinn veg.
Ég var mikill pabbastrákur. Einu
sinni þegar ég var lítill gutti kom
mamma að mér úti á stétt þar sem ég
stóð á grenjinu. Hún spurði mig
hvers vegna í ósköpunum ég léti
svona, og svarið sem hún fékk var:
„Ég er að grenja í pabba!“ Ég var svo
viss um að grátinn stæðist pabbi ekki
og kæmi þess vegna til baka og tæki
mig með út á verkstæði. Auðvitað
kom hann til baka. En hann tók mig
ekki með sér, vegna þess að hann
vissi að verkstæði og lítill drengur
áttu ekki saman. En þegar ég varð
GUÐNI
GUÐNASON
✝ Guðni Guðnasonfæddist í Kirkju-
lækjarkoti í Fljóts-
hlíð 30. júlí 1918.
Hann lést á hjúkr-
unarheimilinu
Lundi á Hellu 17.
júlí síðastliðinn og
var útför hans gerð
frá Hvítasunnu-
kirkjunni Fíladelfíu
í Hátúni 2 28. júlí.
aðeins eldri var ég oft
með pabba á verkstæð-
inu og fimmtán ára var
ég farinn að hjálpa
honum við húsasmíðar
víðs vegar um sveitir.
Enda þegar kom að því
að ég veldi mér ævi-
starf var valið ekki erf-
itt.
Pabbi hafði mjög
mikinn áhuga á allri
trjárækt enda er stór
og fallegur garður í
kringum hús foreldra
minna og þar á pabbi
ófá handtökin ásamt mömmu. Nú
seinustu árin hefur hann varið enn
meiri tíma í garðinum og þegar ég hef
komið í sveitina hef ég notið þess að
eiga með honum tíma við að sniðla
trén og fleira.
Í nokkur ár hef ég átt við veikindi
að stríða og þá finnur maður ekki síst
hversu gott er að eiga foreldra sem
elska mann og styðja á allan hátt. En
mestu skipta þó allar hringingarnar
og bænirnar þeirra sem eru ófáar.
Pabbi hélt mikið upp á Passíusálm-
ana og vil ég og fjölskylda mín heiðra
minningu hans með eftirfarandi er-
indi:
Hjartað bæði og húsið mitt
heimili veri, Jesús, þitt,
hjá mér þigg hvíld hentuga.
Þó þú komir með krossinn þinn,
kom þú blessaður til mín inn.
Fagna eg þér fegins huga.
(Passíusálmur:10:4)
Góður Guð blessi minningu pabba
míns og styrki mömmu mína.
Gunnar Rúnar Guðnason
og fjölskylda.
Ég átti óskaplega góðan og ástrík-
an pabba sem allt vildi gera fyrir
„dóttluna“ sína. Það koma mörg
minningabrot upp í hugann þegar lit-
ið er yfir farinn veg. Ég man vel eftir
því að pabbi leyfði mér oft að koma
með sér upp í haga til að „gá til kinda“
eins og það var kallað í minni sveit.
Þessar ferðir okkar voru alltaf jafn
skemmtilegar. Við gengum langt upp
í haga og þegar við komum auga á
kind með lambi, hlupum við á eftir
þeim og auðvitað var pabbi alltaf
langt á undan mér, enda gat hann
hlaupið endalaust. Pabbi náði lömb-
unum alltaf með krókstafnum sínum,
dró svo upp vasahnífinn og markaði
þau. Þessi eyrnamörkun fannst mér
alltaf jafn sorgleg og mikið skelfing
vorkenndi ég lömbunum þótt pabbi
segði mér alltaf að þau fyndu ekkert
til.
Það er ég viss um að í dag dytti
engum í hug að ferðast á milli bæja
eins og pabbi minn gerði oft hér áður
fyrr. Ég man eftir einni slíkri ferð
sem ég fór með honum, sjálfsagt
varla byrjuð í skóla. Þetta var að
hausti, þegar bændurnir á bæjunum í
kring voru búnir að smala heimatúnin
sín og reka kindurnar í heimarétt við
hvern bæ. Við fórum gangandi þvert
yfir Inn-hlíðina, hoppuðum yfir alla
læki sem urðu á vegi okkar, eða rétt-
ara sagt pabbi ýmist setti mig á bakið
á sér og hoppaði svo yfir, eða hélt í
höndina á mér og við svifum yfir (að
því mér fannst). Ég hafði verkefni í
þessari ferð, vegna þess að ef pabbi
fann kind frá sér á einhverjum bæn-
um átti ég að halda í hana meðan
hann rúði hana. Oftast gekk það vel,
en stundum var álitamál hvor hefði
betur, ég eða kindin.
Einnig minnist ég oft stundanna
sem ég átti með pabba þegar ég var
lítil og hann lagði sig alltaf eftir há-
degismatinn og fékk sér smá blund.
Þá skreið ég í fangið á honum og hann
sagði mér sögu eða kenndi mér þulu.
Ég lærði að skauta þegar ég var
smástelpa og skautarnir sem ég lærði
á voru skautarnir hans pabba. Þeir
voru auðvitað allt of stórir, en ég fór
bara í marga ullarsokka til þess að
passa í þá. Seinna gáfu mamma og
pabbi mér skauta í jólagjöf og pabbi
fór með mér niður að á, þar sem við
skautuðum fram og aftur, fórum í
kapp og pabbi leyfði mér auðvitað að
vinna og sagði að það væri allt nýju
skautunum að þakka.
Svo liðu árin, en ég var samt alltaf
litla stelpan hans pabba míns og
fannst það bara sjálfsagður hlutur að
fá alla þessa umhyggju. En svo þegar
pabba nýtur ekki lengur við sér mað-
ur að þetta var ekki sjálfsagt, heldur
voru þetta forréttindi sem yndislegt
er að minnast og ómetanlegt er að
hafa fengið að njóta.
Ég og börnin mín fjögur, kveðjum
ástríkan föður og afa með sálminum
sem hann hélt svo mikið uppá og
kenndi okkur:
Drottin er minn hirðir, mig mun ekkert bresta.
á grænum grundum lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína, leiðir mig um rétta vegu
sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal, óttast
ég ekkert illt, því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býrð mér borð frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég langa ævi.
(23. Davíðssálmur)
Guð styrki þig, elsku mamma mín.
Rebekka Guðnadóttir.
Lilju þótti vænt um allt og öllum
þótti vænt um hana.
Lilja er mjög fögur sál, hennar
verður sárt saknað.
Hana mun eg ætíð geyma í mínu
hjarta.
Minningarnar fagrar líkt og hún.
Lilja mín, þín sárt eg sakna.
Baldvin Þeyr Pétursson,
Horsens í Danmörku.
Elsku Lilja.
Þau eru ófá orðin sem ég er búin
að hugsa til þín og ég er viss um að
þú hefur heyrt þau. Vil bara tjá ætt-
ingjum þínum og vinum, mína
dýpstu samúð.
Þú ert yndisleg og þín verður sárt
saknað.
Katrín Ösp Jónsdóttir.
✝ Lilja Guðmundsdóttir fæddist20. september 1984. Hún lést á
Fjórðungssjúkrahúsinu á Akur-
eyri að morgni 1. maí síðastliðins
og var útför hennar gerð frá Ak-
ureyrarkirkju 8. maí.
LILJA
GUÐ-
MUNDS-
DÓTTIR
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is – smella á reitinn Senda
efni til Morgunblaðsins – þá birtist
valkosturinn Minningargreinar
ásamt frekari upplýsingum.
Lengd Minningargreinar séu ekki
lengri en 2.000 slög (stafir með
bilum - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Minningar-
greinar
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
Svava Júlíusdóttir,
Hrauntúni 1,
Breiðdalsvík,
áður til heimilis að Núpi,
lést föstudaginn 28. júlí á Fjórðungssjúkrahúsinu
Neskaupsstað.
Útförin verður auglýst síðar.
Gunnar Einarsson,
Einar Jóhann Gunnarsson, Aðalheiður Jónsdóttir,
Hólmar Víðir Gunnarsson, Jarþrúður Baldursdóttir,
Sigurður Borgþór Gunnarsson, Hrafnhildur S. Þórarinsdóttir,
Svavar Júlíus Gunnarsson, Sigríður H. Georgsdóttir,
Ómar Valþór Gunnarsson, Guðleif S. Einarsdóttir,
Þuríður Ósk Gunnarsdóttir, Steinar Þór Ólafsson,
Stefán Benedikt Gunnarsson, Hólmfríður S. Pálsdóttir,
Björgvin Rúnar Gunnarsson, Vilborg Friðriksdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma, lang-
amma og systir,
MATTHEA JÓNSDÓTTIR PEDERSEN,
frá Auðkúlu,
Arnarfirði,
andaðist á dvalarheimilinu Sólvangi, Hafnarfirði,
fimmtudaginn 27. júlí sl.
Jarðarförin fer fram frá Garðakirkju miðvikudag-
inn 2. ágúst nk. kl. 15.00.
Poul E. Pedersen, Marta María Hálfdanardóttir,
Guðjón Pedersen, Katrín Hall,
Herbert E. Pedersen, Erna Reynisdóttir,
Hálfdan L. Pedersen,
barnbarnabörn,
Páll M. Jónsson,
Guðrún Jónsdóttir.
Ástkær eiginmaður, faðir, stjúpfaðir, tengdafaðir
og afi okkar,
JÓN RÚNAR ODDGEIRSSON,
Suðurhólum 4,
lést á Landspítalanum aðfararnótt föstudagsins
28. júlí.
Jarðsungið verður frá Fella- og Hólakirkju föstu-
daginn 4. ágúst kl. 13.00.
Ásta Karlsdóttir,
Kristín Jónsdóttir, Hjalti Eiðsson,
Ingólfur Oddgeir Jónsson, Guðrún Sigurhjartadóttir,
Kristín Hafdís Jónsdóttir, Kristgeir Kristinsson,
Marta Ólöf Jónsdóttir,
Ingibjörg Ingvadóttir, Patrik Baker,
Njáll Ingvason, Ólöf Hannesdóttir
og barnabörn.