Morgunblaðið - 30.07.2006, Blaðsíða 34

34 SUNNUDAGUR 30. JÚLÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Guðrún Krist-jánsdóttir frá
Arnarbæli í Gríms-
nesi fæddist 11. apr-
íl 1918. Hún lést 26.
júní síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðrún Jóns-
dóttir frá Alviðru, f.
1874, og Kristján
Sigurðsson frá
Tannastöðum, f.
1870, bændur í Arn-
arbæli. Guðrún var
yngst sex systkina
sem öll eru nú látin.
Hin voru: Sigurður (1900–1965),
Guðmundur (1903–1991), Guðjón
Ingi (1906–1972), Ingibjörg
(1908–1971) og Ásta (1914–1993).
Guðrún ólst upp í Arnarbæli og
fór síðan í Húsmæðraskólann á
Laugum. Um ævina vann hún ým-
is störf. Hún starfaði lengi við
saumaskap. Á
miðjum aldri skipti
hún um starfsvett-
vang og fór að
vinna í Pharmaco.
Þar líkaði henni
ákaflega vel og
vann þar þangað til
hún hætti störfum
vegna aldurs. Hún
settist þó ekki í
helgan stein, enda
gafst þá meiri tími
til að sinna hugðar-
efnum og áhuga-
málum. Var hún
mikið fyrir útiveru og stundaði
gönguferðir og ferðalög. Hann-
yrðir hvers konar voru annað
áhugamál hennar.
Útför Guðrúnar var gerð frá
kapellunni í Hafnarfjarðarkirkju-
garði 5. júlí síðastliðinn, í kyrr-
þey að hennar eigin ósk.
Rúna afasystir mín er dáin. Að
þessu hlaut að koma og var hún sjálf
farin að bíða en tímaleysið sem ein-
kenndi hana gerir það að verkum að
ég er enn að átta mig á þessu. Ég hef
ekki tölu á þeim skiptum sem við sát-
um í stofunni í Bólstaðarhlíðinni,
drukkum kaffi frá Kaffitári, borðuð-
um flatkökur með hangikjöti, döðlu-
brauð, jólaköku eða smákökur og
ræddum allt frá hannyrðum að áhrif-
um fíkniefna á samfélagið og fjöl-
skyldur. Áttatíu og átta ára fylgdist
hún með öllu sem var að gerast í
heiminum í kringum sig og hafði
skoðun á því öllu. Það eina sem við í
kringum hana höfðum til marks um
að aldurinn færðist yfir var heyrn-
artap sem þó fannst lítið fyrir nema
ef margir töluðu í einu. Alltaf spurði
ég í þessum heimsóknum hvað hún
væri að gera núna og átti þá við
handavinnuna. Fyrir jólin voru það
litlir heklaðir jólasveinar sem hún
ýmist setti á lykkju eða nælu eftir
því hvort átti að hengja þá á tré eða í
barminn. Fyrir ári voru það geisla-
diskar með álímdum og ísaumuðum
skreytingum í gylltum römmum.
Stundum voru það stærri eða
smærri stykki ætluð ákveðnum ein-
staklingum, úlnliðshlífar með ísaum-
uðum perlum, harðangur- og klaust-
ursaumaðir dúkar eða diskamottur,
heklaðir servíettuhringir og milli-
diskadúkar, útsaumuð púðaver og
veggmyndir að ógleymdum prjónuð-
um og hekluðum flíkum af öllum
stærðum og gerðum. Oft spann hún
út frá hlutum sem hún hafði séð á
förnum vegi af ótrúlegri hugkvæmni
og bjó til eitthvað alveg nýtt. Hins
vegar neitaði hún að kenna öðrum
hannyrðir, hún sagði að það væri svo
langt síðan hún hefði lært handtökin
að hún kynni ekki að kenna öðrum
þau.
Minningarnar um Rúnu eru ótelj-
andi. Sem barn átti ég dúkku sem
hét Markús. Um hver jól og á hverju
afmæli fékk Markús heilan fataskáp
af prjónafötum, sokka, buxur, nær-
föt, peysur, húfur og trefla og allt
það fatakyns sem dúkka eða jafnvel
barn getur þarfnast. Á hverju ári
meðan ég var að alast upp var okkur
boðið í saltkjöt og baunir á sprengi-
dag og lásum við Gummi frændi
gjarnan þjóðsögur og vísindabækur
meðan við biðum eftir matnum. Eftir
að Ásta dó fórum við Rúna á hverju
ári með stjúpur og stundum aðrar
plöntur til að setja á leiðið í byrjun
sumars, nú síðast í byrjun júní. Þeg-
ar Smáralindin var nýopnuð fórum
við saman að skoða fyrir jólin, sett-
umst á kaffihúsið og bárum saman
við Kringluna sem Rúna var svo
kunnug. Reyndar vildi Rúna alltaf
helst sinna erindum en bjóða svo í
kaffi heim til sín, enda áskrifandi að
sínu uppáhaldskaffi og bakaði besta
kaffibrauð sem hægt er að finna.
Rúna frænka dó inn í sumarið eins
og hún vildi og við sem minnumst
hennar hugsum til hennar í hvert
skipti sem við borðum flatkökur með
hangikjöti, drekkum franskt vanillu-
kaffi eða sjáum og notum einhvern af
þeim óteljandi munum sem hún bjó
til handa okkur. Takk fyrir mig.
Kamilla Sigríður Jósefsdóttir.
Föðursystir mín Guðrún Krist-
jánsdóttir, Rúna frænka, lést að
heimili sínu 26. júní sl. Það kom eig-
inlega öllum að óvörum, því þó hún
væri orðin 88 ára, mundi fólk sjaldn-
ast eftir því. Kom margt til. Hún var
mjög ungleg í útliti með svart hár,
fallegan litarhátt, grönn og létt á
fæti og alltaf ákaflega smekkleg í
klæðaburði. Gilti einu hvort hún var
að fara í veislu eða gönguferð, ávallt
var hún eins og klippt út úr nýjasta
tísku- eða útivistarblaði. Það má eig-
inlega segja um þær systur Ástu og
Rúnu báðar þó ólíkar væru að öðru
leyti. Í útliti eins og ættaðar frá Suð-
ur-Evrópu en ekki úr Grímsnesinu,
svarthærðar með dökkt litaraft.
Önnur hávaxin, grönn og tignarleg,
hin nett og fínleg.
Rúna var yngst af sex systkinum
og síðust að kveðja. Þegar hún var að
alast upp voru flest eldri systkinin
farin að heiman og sest að í Hafn-
arfirði. Alltaf var samt margt um
manninn og fjör í uppvextinum. Það
var tvíbýli í Arnarbæli og vinkona
hennar til dauðadags, Guðbjörg
Sveinsdóttir, var að alast upp í aust-
urbænum. Systkinabörn Rúnu úr
Hafnarfirði dvöldu líka um lengri og
skemmri tíma á heimilinu og tengd-
ust henni. Þau elstu voru fáum árum
yngri en hún. Að loknu hefðbundnu
barnaskólanámi þeirra tíma, fór hún
í húsmæðraskólann á Laugum. Hef-
ur það verið góður skóli eins og allt
handbragð hennar ber vitni um. Nú
á tímum færi hún í listaskóla enda
listfeng með afbrigðum og bróder-
aði, prjónaði, heklaði og hannaði
fram á síðasta dag.
Hún var um tíma ráðskona hjá
Guðmundi bróður sínum í Arnarbæli
og eftir að foreldrar okkar giftu sig
kom hún í mörg ár austur á hverju
sumri, sennilega í sumarfríinu sínu
og tók þá til hendinni við hvað sem
var enda féll henni aldrei verk úr
hendi. Þegar við systkinin fórum að
stálpast, fannst henni kannski þörfin
fyrir aðstoð ekki eins knýjandi þar.
Þá fengu aðrir ættingjar að njóta
umhyggju hennar í meira mæli.
Nokkur sumur var hún ráðskona/
kokkur í veiðihúsi við Norðurá með
vinkonu sinni. Hún vann við sauma-
skap bæði í Markaðnum og á sauma-
stofu hjá Sigríði Bjarnadóttur kjóla-
meistara á Laugaveginum. Þá
bjuggu þær Ásta saman á Njálsgöt-
unni, þar var oft gestkvæmt og glatt
á hjalla, enda í þjóðbraut. Það hefur
verið talsvert átak fyrir einhleypa
verkakonu að eignast eigið húsnæði
á 7. áratugnum. Það tókst henni og
bjó þar til æviloka. Á miðjum aldri
söðlaði hún um og hóf störf hjá
Pharmaco. Þar vann hún þar til hún
lét af störfum vegna aldurs. Líkaði
vel, enda átti hreinleg nákvæmnis-
vinna við hana. Ennfremur tók hún
þátt í félagslífi með starfsmanna-
félagi fyrirtækisins og kunni vel að
meta það að fá að vera með löngu eft-
ir að hún hætti að vinna. Hún lifði líf-
inu lifandi fram á síðasta dag, var í
mörgum gönguhópum, leikfimi og
útsaumsklúbbum þrátt fyrir talsvert
heilsuleysi á ýmsum æviskeiðum.
Umhyggja hennar fyrir börnum,
barnabörnum og barnabarnabörn-
um systkina sinna var ómæld, hafði
ýmsar birtingarmyndir. Hug-
kvæmni og útsjónarsemi við val á
gjöfum sem féllu í kramið hjá við-
komandi var einstök Dæmi um það
er þegar hún tók upp á því fyrir
nokkrum árum, eftir að hafa ákveðið
að hætta að gefa jólagjafir, að gefa
okkur Arnarbælissystkinum hverju
fyrir sig í jólagjöf sína frægu jóla-
köku og döðlubrauðið góða ásamt
smákökum í dunki. Allt fallega inn-
pakkað og merkt í flottum jólapoka.
Miklu betra en einhver ensk jóla-
kaka.
Hún vissi sem var að fólk sem
komið er á og yfir miðjan aldur vant-
ar yfirleitt ekkert dót eða glingur.
Hún var líka búin að gefa okkur svo
margt fallegt. Samt gat hún ekki
stillt sig um að hekla eða sauma eitt-
hvað lítið og sérstakt sem fylgdi
með.
Það tekur tíma að venjast því að
eiga ekki von á að mæta Rúnu á
Laugaveginum, flottri og fallega
klæddri, aðeins að viðra sig og í leið-
inni að athuga með eitthvað sniðugt
fyrir einhverja ættingja. Ekki förum
við oftar saman austur að Arnarbæli
í berjamó en hún sagðist ekki kunna
að tína ber nema þar. Vonandi finnur
hún svipaðar berjalendur í eilífðinni.
Elín Guðmundsdóttir.
GUÐRÚN
KRISTJÁNSDÓTTIR
Elskulegi eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓN PÁLSSON
húsasmíðameistari,
Fannafold 3,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut sunnu-
daginn 23. júlí, verður jarðsunginn frá
Grafarvogskirkju mánudaginn 31. júlí kl. 13.00.
Guðbjörg Guðmundsdóttir,
Kristján Jónsson, Kristjana Sæunn Ólafsdóttir,
Hörður Jónsson, Klara Jóhannsdóttir,
Már Jónsson,
Málfríður Jónsdóttir, Sveinlaugur Kristjánsson,
Þórunn Jónsdóttir, Hermann Alfreðsson,
afabörn og langafabörn.
Elskulegur faðir minn, afi og langafi,
BJÖRN LÁRUSSON
fv. bóndi á Auðunnarstöðum,
Sléttuvegi 15,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju mánudaginn
31. júlí kl. 13.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim
sem vilja minnast hans er bent á Landssamtök Þroskahjálpar.
Kristín Björnsdóttir,
Jón V. Ottason,
Hulda Magnúsdóttir,
Björn Jakob Magnússon,
Kristín Guðlaug Guðfinnsdóttir
og barnabarnabörn.
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HELGA KRISTINSDÓTTIR,
Stekkjargötu 27,
Njarðvík,
sem lézt föstudaginn 21. júlí, verður jarðsungin frá
Keflavíkurkirkju miðvikudaginn 2. ágúst kl. 14.00.
Jarðsett verður í Njarðvíkurkirkjugarði.
Þeim, sem vilja minnast Helgu, er vinsamlega bent á líknarfélög.
Björn Stefánsson,
Stefán Björnsson, Anna Steina Þorsteinsdóttir,
Kristinn Björnsson,
Erna Björnsdóttir, Hjörtur Sigurðsson,
Guðný Björnsdóttir, Grétar Grétarsson,
Höskuldur Björnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓHANNA BJÖRG TH.
INGIMUNDARDÓTTIR
frá Patreksfirði,
sem lést á Droplaugarstöðum fimmtudaginn
27. júlí, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
mánudaginn 31. júlí kl. 11.00.
Þóra F. Ólafsdóttir, Sigvaldi Sigurjónsson,
Kristbjörg Ólafsdóttir, Halldór Valdín Gíslason,
Þórarinn Kr. Ólafsson, Arnhildur Ásdís Kolbeins,
Guðjón B. Ólafsson, Finnbjörg Skaftadóttir,
G. Sigurrós Ólafsdóttir, Guðmundur Bjarnason.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
HELGA MARGRÉT SIGTRYGGSDÓTTIR,
Hlévangi,
Faxabraut 13,
Keflavík,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju þriðju-
daginn 1. ágúst kl. 14.00.
Dagný Jóhannsdóttir, Jóhann Hákonarson,
Erna Jóhannsdóttir, Jón Sævin Pétursson,
Lilja Jóhannsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, dóttir
og systir,
ÞURÍÐUR SIGRÚN ÞORBJÖRNSDÓTTIR
sjúkraliði,
Hraunteigi 28,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Laugarneskirkju föstudag-
inn 18. ágúst kl. 13.00.
Jassin Dowreh, Svala Heiðberg,
Marel Helgason, Jónína Erna Gunnarsdóttir,
Arndís Amina Vaz Da Silva,
Dagbjört Salma Dowreh,
Sara Fatima Dowreh,
Arndís Jörundsdóttir,
Emil Óskar Þorbjörnsson,
María Steinunn Þorbjörnsdóttir,
Sigfús Kristinn Þorbjörnsson,
Hildur Kristín Þorbjörnsdóttir.