Morgunblaðið - 30.08.2006, Blaðsíða 28

28 MIÐVIKUDAGUR 30. ÁGÚST 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Ýmist er sagt: tveim og þrem eða tveimur og þremur.
Hvorttveggja er rétt.
Gætum tungunnar
EKKI alls fyrir löngu lentu fjór-
ar orrustuþotur frá Bretlands-
eyjum á Reykjavíkurflugvelli. Há-
vaðinn af þeim var svo
ofboðslegur, að allt
líf í gamla bænum
stöðvaðist í nokkrar
mínútur. Flugmála-
yfirvöld létu hafa eft-
ir sér, að foringi flug-
sveitarinnar hefði
ákveðið að lenda í
Reykjavík. Nokkru
síðar lenti í Reykja-
vík stór og mynd-
arleg þota banda-
rískra stjórnvalda
með yfirhershöfð-
ingja NATO innan-
borðs. Hvers vegna
lenti flugvélin ekki í Keflavík?
Mátti hershöfðinginn ekki sjá am-
eríska draugabæinn við flugstöð
Leifs Eiríkssonar, eða var honum
skutlað í bíl suður á Völl?
Millilandaflug Íslendinga var
flutt frá Reykjavík til Keflavíkur
fyrir 40 árum. Það sætir furðu, að
stjórnvöld eru ekki einungis stað-
ráðin í því, að innanlandsflugvöllur
verði áfram í Vatnsmýrinni, heldur
verði millilandaflug, og þar með
þotuflug, stóraukið um flugvöllinn.
Þrátt fyrir yfirlýsingar
um annað fá stórar
þotur og litlar þotur,
og reyndar alls kyns
flugvélar, að lenda í
Reykjavík að nóttu
sem degi. Þrátt fyrir
yfirlýsingar um annað
fer kennslu- og æf-
ingaflug ennþá fram í
Reykjavík.
Margar spurningar
vakna, hvort við séum
á réttri flugbraut.
Ráða fáeinir hags-
munaseggir ferðinni?
Uppfyllir Reykjavíkurflugvöllur
kröfur um alþjóðaflugvöll? Hvar
er Schengen-hliðið? Hvernig fer
tollskoðun fram og fíkniefnaleit?
Trúa stjórnmálamenn og embætt-
ismenn þeirri endemis vitleysu
hagsmunaaðila, að Reykjavík-
urflugvöllur geti verið fullgildur
varaflugvöllur fyrir Keflavík-
urflugvöll? Er nokkurt vit í því, að
allar þyrlur Landhelgisgæslunnar
verði í Vatnsmýrinni? Getur Jör-
undur hundadagakóngur lent í
Reykjavík, ef honum sýnist svo,
eða Hundtyrkinn? Er ekki alveg
eins gaman fyrir íslenska auðkýf-
inga og skuldakónga að lenda í
Keflavík? Þeir fá þá tækifæri til
að spretta úr spori á Reykjanes-
brautinni þegar þeir skreppa
heim, t.d. í yfirheyrslu? Er ekki
útlendingum, sem koma hingað til
að veiða fisk, sama þótt þeir lendi
í Keflavík? Hvað er til ráða? Verð-
um við ekki að breyta til, og það
fyrr en seinna?
Allir flugvellir landsins eru með
einni flugbraut nema flugvellirnir í
Reykjavík og Keflavík. Nýlega var
endurnýjuð flugbraut á Þingeyri,
og var sérstaklega tekið fram, að
hún væri þvert á flugbraut Ísa-
fjarðarflugvallar, sem er í 50 km
fjarlægð, og flugsamgöngur við
Vestfirði styrktust þess vegna
stórlega. Ef menn vilja ekki flytja
innanlandsflug frá Reykjavík til
Keflavíkur er álitamál, hvort við
séum nokkuð betur sett að búa til
nýjan flugvöll úti í sjó eða rétt ut-
an við núverandi byggð. Er ekki
alveg eins gott að byggja
mannabústaði þar, og jafnvel
kvenna?
Notkun austur-vestur brautar
hefur ekki valdið stórkostlegum
vandræðum, en sama verður ekki
sagt um norður-suður brautina.
Hér verða ekki rifjuð upp hörmu-
leg flugslys og fjöldamörg tilvik
þegar litlu hefur munað, að flug-
slys yrði á Reykjavíkurflugvelli,
eða í nágrenni hans. Þó skal minnt
á það, að 2. ágúst 1988 skall flug-
vél til jarðar við norðurenda flug-
vallarins. Flugvélin varð alelda á
svipstundu. Þrír Kanadamenn,
sem í vélinni voru, létust sam-
stundis. Skammt frá á að reisa há-
tæknisjúkrahús, og bensínstöð við
hlið þess. Ekki er öll vitleysan
eins. (Hvað er annars hátækni-
sjúkrahús? Er Landspítali – há-
skólasjúkrahús lágtæknisjúkra-
hús?)
Ef ráð eru tekin af svokölluðum
hagsmunaaðilum, og skynsemi fær
að ráða, er hægt að hrinda strax í
framkvæmd einfaldri lausn, sem
er og hefur lengi verið augljós:
Allt millilandaflug fari um Kefla-
víkurflugvöll, og varaflugvöllur
verði á Sauðárkróki, Akureyri eða
Egilsstöðum. Einungis innanlands-
flug verði um flugvöllinn í Vatns-
mýrinni, og til þess verði notuð ein
flugbraut, austur-vestur brautin,
og flugbrautir Keflavíkur til vara.
Er þetta ekki niðurstaða, sem allir
geta verið álíka óánægðir með?
Vinir okkar Bandaríkjamenn
vilja ekki vera lengur í Keflavík.
Það er óskandi, að íslenskir
stjórnmálamenn átti sig á því, að
við Íslendingar getum orðið sjálf-
stæð þjóð innan skamms. Liður í
því gæti verið að byggja upp mið-
stöð á Keflavíkurflugvelli fyrir
flugsamgöngur, vandræðalausa
flugumferðarstjórn og björg-
unarstörf á Norður-Atlantshafs-
svæðinu, stjórnstöð, sem allir geta
treyst, og við verið stolt af.
Flugrugl
Jón Kristjánsson
skrifar um flugumferð
Jón Kristjánsson
»… fá stórar þotur oglitlar þotur, og
reyndar alls kyns flug-
vélar, að lenda í Reykja-
vík að nóttu sem degi.
Þrátt fyrir yfirlýsingar
um annað fer kennslu-
og æfingaflug ennþá
fram í Reykjavík.
Höfundur er lögfræðingur
og kaupmaður í Reykjavík og
býr í miðbænum.
Í GREIN undirritaðs í Morg-
unblaðinu frá 12. ágúst sl. undir
heitinu „Skoðum landið sem hverf-
ur“ er því lýst hversu auðvelt það
er orðið fyrir hinn almenna ferða-
mann að skoða það
gróna og fagra land
sem hverfur undir
Hálslón eftir að nýir
virkjanavegir hafa
verið lagðir upp með
austur- og vest-
urbakka Jöklu. En lít-
ill tími er til stefnu,
því byrjað verður að
safna vatni hinnar
mjög svo aurugu
Jöklu í lónsstæðið 15.
september nk. Þegar
lónið verður fullt í 625
metra hæð, nær það
inn að Brúarjökli og þekur 56 fer-
kílómetra lands, sem að meirihluta
til er gróið hálendissvæði.
Lónsstæðið austan Jöklu
Hálsinn, sem lónið er kennt við,
er í raun hluti af stærstu sam-
felldu gróðurþekju landsins í svo
mikilli hæð, Vesturöræfunum.
Þetta verður mönnum fljótlega
ljóst, þegar ekið er eftir hinum
nýja vegi upp með austurbakk-
anum og liggur frá Kára-
hnjúkavegi að Sauðárkofa. Þessi
nýi virkjanavegur liggur í raun
meðfram fyrirhuguðu lónsstæði
Hálslóns að austanverðu og frá
veginum sést vel yfir á vest-
urbakka lónsstæðisins, einkum
þegar komið er á móts við miðju
þess, þar sem Kringilsá fellur í það
að vestanverðu.
Gengið eftir lónbotninum
Gönguleiðin eftir botni fyrirhug-
aðs Hálslóns meðfram austurbakka
Jöklu frá Sauðá á Vesturöræfum
til norðurs að Fremri Kárahnjúk
er um 17 km löng. Næst Jöklu
skiptast áreyrar og sethjallar á en
þar fyrir ofan taka grónir hálsar
Vesturöræfanna við. Þeir sem ekki
vilja leggja í slíka göngu geta víða
ekið niður að austurbakka Jöklu
frá hinum nýja virkjanavegi.
Slíkt aðgengi að
lónbotninum er ekki
fyrir hendi vestan ár-
innar en sjálf göngu-
leiðin meðfram vest-
urbakka Jöklu er
grónari og þægilegri
yfirferðar. Sé ekið
vestur fyrir Jöklu á
brúnni skammt fyrir
sunnan Kárahnjúka er
fljótlega komið að
Sauðá (vestari) á Brú-
ardölum, sem fellur í
fallegri fossaröð í
Jöklu að vestanverðu.
Frá bílastæði sunnan Sauðár er
kjörið að ganga niður að Jöklu og
njóta fegurðar gróins vesturbakk-
ans og árgljúfursins, sem skilur
hann frá sethjöllunum á aust-
urbakkanum.
Stór gróðurspilda milli
Sauðafells og Kringilsár
Þegar gengið hefur verið með-
fram vesturbakka Jöklu suður fyr-
ir Sauðafell er komið á nær sam-
fellda gróðurþekju sem teygir sig
3 km til vesturs inn að Sauðafells-
öldu og 3 km til suðurs að ármót-
um Jöklu og Kringilsár. Þessi
gróðurspilda teygir sig síðan upp
með vesturbakka Kringilsár 6 km
leið að Þorláksmýrum. Þessa stað-
reynd þekkir undirritaður allvel,
þar sem hann hefur ferðast nokkr-
um sinnum meðfram vesturbakka
Jöklu og hefur komið í Kringilsár-
rana bæði ofan af jökli og um kláf-
inn yfir Kringilsá.
Villandi skrif um
„Kárahnjúkafár“
Með áðurnefnda ferðareynslu að
baki auk gistinátta í Kringilsár-
rana og á bökkum Jöklu og Kring-
ilsár lýsi ég mig algerlega ósam-
mála lýsingu Gísla G.
Auðunssonar, læknis og skóg-
arbónda, á „landinu meðfram
Jöklu frá Kárahnjúkum að Kring-
ilsárrana“ í grein hans í Morg-
unblaðinu 21. ágúst sl. undir heit-
inu „Kárahnjúkafárið“. Lýsing
hans á ekki við um gönguleiðina
meðfram Jöklu í lónsstæði Háls-
lóns, heldur miklu fremur um akst-
ursleiðina frá Sauðá (vestari) að
tjaldbúðunum við Sauðafellsöldu,
en sú leið liggur talsvert hærra í
landinu og vestar en sjálft lóns-
stæðið. Þannig segir Gísli í grein
sinni, eftir að hafa lýst erfiðri akst-
ursleið „frá Kárahnjúkum að
Kringilsá“:
„Ég hef aldrei gefið mér tíma til
að ganga meðfram Jöklu frá Kára-
hnjúkum að upptökum enda engin
nafntoguð náttúrufyrirbæri á
þeirri leið umfram það sem alls
staðar má finna meðfram Jöklu á
vegferð hennar.“ Síðan segist Gísli
„verða að segja eins og er að land-
ið meðfram Jöklu frá Kára-
hnjúkum að Kringilsárrana getur
ekki talist stórbrotið miðað við
landslag norðan Vatnajökuls, gróð-
urlausir, ávalir ásar og dalverpi.
Töfrafossinn er hins vegar áhrifa-
mikið náttúrufyrirbæri.“
Ítrekað skal að vegarslóðinn upp
með Jöklu í áttina að Kringilsá
liggur m.a. í 750 metra hæð um
Sauðárháls í 3 km fjarlægð frá
bökkum Jöklu. Gróðurfar og lands-
lag er þar með allt öðrum hætti en
í lónsstæði Hálslóns. Mjög gróið
svæði í nágrenni Töfrafoss hefði þó
ekki átt að fara framhjá Gísla, sem
vill greinilega loka augunum fyrir
þeirri staðreynd, að gróður þekur
meirihluta þess svæðis, sem mun
hverfa í Hálslón. Og þegar gefið er
í skyn að landið sem hverfur sé
gróðurlaust og tilkomulítið, get ég
ekki orða bundist.
Um landið sem hverfur
og „Kárahnjúkafár“
Ólafur F. Magnússon svarar
grein Gísla G. Auðunssonar » Þegar gefið er í skynað landið sem hverf-
ur sé gróðurlaust og til-
komulítið, get ég ekki
orða bundist.
Ólafur F. Magnússon
Höfundur er læknir og borgarfulltrúi.
ÞAÐ var svo sem ekki við því að
búast að þingmaður Reykvíkinga og
formaður Sjómannadagsráðs, Guð-
mundur Hallvarðsson, fyndi hjá sér
þörfina fyrir að þegja, þrátt fyrir að
hafa ekkert að segja. Vísast til
greinar hans sl. laugardag í Morg-
unblaðinu. Sú grein styður enn frek-
ar ummælin um hann persónulega í
fyrri grein minni dags. 5. ágúst sl.,
og hann kvartar sáran
yfir.
Enn á ný fer þing-
maðurinn opinberlega
með staðlausa stafi
varðandi algerlega
samhengislaus atriði,
svo sem um persónu-
leg búsetumál mín eða
virðingu mína fyrir
sköttum og meðferð
opinbers fjár á Íslandi.
Þar eru settar fram
fullyrðingar sem bein-
línis eru rangar og
hefði þingmaðurinn átt
að gæta hófs í meðferð
slíkra sleggjudóma, ekki hvað síst í
ljósi þess að þegar hefur hann einu
sinni þurft að biðjast opinberlega af-
sökunar á óvönduðum vinnubrögð-
um. Vænti ég þess að hann hafi
manndóm í sér til að gera það aftur
og læri síðan að kanna til fullnustu
það sem hann setur fram um menn
og málefni.
Að gefnu tilefni, þá er ástæða
þess að ekki er greiddur skattur af
stjórnarformannstekjum undirrit-
aðs frá Sóltúni, einfaldlega sú, að
hann hefur engar og ætlar sér eng-
ar í bráð.
En formaðurinn má vita, að mér
væri ekki rótt ef ég tæki laun fyrir
þjónustu mína meðan aldraðir og
sjúkir liðu fyrir með lakari þjónustu
á heimilinu. Gæti þingmaðurinn með
tvöföldu þingmannslaunin sagt hið
sama um tekjur sínar af Sjó-
mannadagsráði og Hrafnistuheim-
ilunum. Ég ætla honum svo ekki þá
lágkúru að þiggja aðra bitlinga,
skattfrjálsa eða aðra, á meðan fjár-
mál Hrafnistuheimilanna eru í eins
miklum ólestri og greina má af
skrifum hans á opinberum vett-
vangi. Þingmaðurinn leiðréttir mig
ef það er ekki rétt ályktun af minni
hálfu.
Formaðurinn kvartar um að efn-
islega umræðu um skrif hans sé
ekki að finna í fyrri grein minni.
Vandamálið þar er auðvitað það sem
fram kom í umræddri
grein, nefnilega að for-
maðurinn virðist ekki
skilja grundvall-
aratriðin í þjón-
ustuskilgreiningu og
þar af leiðandi ekki
mismunandi þjón-
ustugjöld til heim-
ilanna vegna sjúkra-
og umönnunarþunga.
Það hefur margoft ver-
ið reynt að fá formann-
inn til að skilja þessi
grundvallaratriði, en
algerlega án árangurs,
og verður það að skrif-
ast á burði hans til að skilja mælt
mál fremur en að draga þá ályktun
að hann sé vísvitandi að fara með
bæði rangt mál og villa þeim sem
með fylgjast, sýn, á það sem rétt er í
þessum efnum. Hverjum heilvita
manni dytti t.d. í hug að halda því
fram að aðgerðarkostnaður, lyfja-
kostnaður og endurhæfing fyrir fár-
veikan hjartasjúkling kosti það
sama og meðferð við kviðsliti?
Svona málflutingur er þingmanni,
sem á að halda vel á almannafé, ekki
sæmandi. Leita verður rétts sam-
ræmis í samanburðarþáttum svo
heilsteypt mynd fáist.
Að lokum um þau öfugmæli sem
þingmaðurinn ber mér á brýn um
öfund í garð Hrafnistu, þá get ég
fullvissað hann um að svo er ekki,
enda er óskiljanlegt hvernig þing-
maðurinn fær þá grillu í kollinn af
skrifum mínum. Þar á bæ er ekkert
það sem gefur tilefni til öfundar. Ég
á nóg með mitt og er stoltur yfir ár-
angri Sóltúns.
Aukatekjur þing-
mannsins – aðal-
starf eða aukastarf
Jóhann Óli Guðmundsson svar-
ar greinum Guðmundar Hall-
varðssonar um ónákvæmni
hans í meðferð upplýsinga
»Enn á ný fer þing-maðurinn opinber-
lega með staðlausa stafi
varðandi algerlega sam-
hengislaus atriði…
Jóhann Óli
Guðmundsson
Höfundur er stjórnarformaður
Sóltúns/Öldungs hf.
Fréttir
í tölvupósti