Morgunblaðið - 29.12.2006, Blaðsíða 43

✝ Kolbrún Agn-arsdóttir fædd-
ist í Hafnarfirði 28.
ágúst 1954. Hún lést
á Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja föstu-
daginn 22. desember
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Sigmundur Agnar
Júlíusson, verka-
maður og bóndi í
Bursthúsum, f. í
Fálkhúsum 10. des-
ember 1903, d. 19.
janúar 1979, og
Kristín Ingibjörg Sigurðardóttir,
húsfreyja, f. í Stekk við Hafn-
arfjörð 17. maí 1907, d. 17. júlí
1976. Móðurforeldrar Kolbrúnar
voru Sigurður Magnússon, d. 18.
september 1936, og Helga Eiríks-
ber 1950, maki Gunnlaugur Karl
Guðmundsson. Þau eiga þrjú börn
og tvö barnabörn. 5) Guðrún Ólöf
Agnarsdóttir, f. 6. febrúar 1952,
maki Baldur Sævar Konráðsson.
Guðrún á einn son og eitt barna-
barn.
Kolbrún eignaðist eina dóttur,
Önnu Kristjönu, f. 22.2. 1973,
barnsfaðir Egill Eyfjörð, f. 26. apríl
1952, og eitt barnabarn, Kolbrúnu
Júlíu Guðfinnsdóttur Newman, f.
22.7. 1998.
Kolbrún ólst upp til 16 ára aldurs
í Sandgerði, en hún flutti með fjöl-
skyldu sinni að Sunnubraut 8 í
Keflavík 1970. Hún bjó í Keflavík
alla tíð síðan og síðustu árin að
Vatnsholti 9b í Reykjanesbæ. Kol-
brún vann skrifstofu- og stjórn-
unarstörf alla sín tíð, í 29 ár hjá
Varnarliðinu á Keflavíkurflugvelli,
og hjá Hagkaupum í fimm mánuði.
Útför Kolbrúnar verður gerð frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
dóttir, d. 22. desem-
ber 1944. Föðurfor-
eldrar hennar voru
Júlíus Helgason, d.
23. júní 1948, og
Agnes Ingimund-
ardóttir, d. 13. maí
1945. Kolbrún var
yngst sex systra. Hin-
ar eru: 1) Svanhildur
Kjær, f. 28. janúar
1943, maki Stefán
Haraldsson og eiga
þau þrjár dætur og
fjögur barnabörn. 2)
Lilja Agnarsdóttir
Lysaght, f. 10. febrúar 1946, maki
Jerry Lysaght, þau eiga tvær dæt-
ur og sex barnabörn. 3) Helga Agn-
arsdóttir Kitzmiller, f. 17. desem-
ber 1947. Hún á eina dóttur. 4)
Agnes Agnarsdóttir, f. 14. desem-
Elsku mamma. Nú ertu farin frá
og söknuðurinn er mikill. Margar
minningar koma þó upp í hugann
sem verða varðveittar í hjarta mínu,
alltaf.
Ég er búin að hugsa svo mikið um
allar útilegurnar okkar, sem við fór-
um yfirleitt þrjár saman í, ég, þú og
gullið okkar, hún Kolbrún Júlía.
Hringferðin um landið okkar fagra,
hinir ýmsu staðir sem við stoppuðum
á og svo Þingvellir þar sem við áttum
alltaf góðar stundir. Við töluðum svo
oft um hvað það væri gott að vera
þar, hvað við værum í miklum
tengslum við náttúruna þar. Margar
minningar eru til staðar, þú varst svo
dugleg að taka mig með í hinar ýmsu
ferðir þegar ég var barn. Takk fyrir
það. Takk fyrir allar minningarnar
sem ég á núna, þær eru ómetanlegar.
Mamma mín. Þú kenndir mér svo
ótal margt. Þú kenndir mér meðal
annars að fjölskyldan var alltaf í fyr-
irrúmi, örlæti, væntumþykju og að
vera trúr sjálfum sér. Takk fyrir það
og allt hitt sem þú kenndir mér.
Þú hefur alltaf haft fulla trú á mér
og hjálpað mér í gegnum tíðina, sýnt
mér styrk þinn og staðfestu og um-
fram allt ást þína á mér og minni
elskulegu dóttur. Þú dekraðir við
okkur eins og þér var einni lagið. Ég
sakna þess mikið, að hafa þig ekki
ennþá til þess að dekra við okkur og
styðja okkur í daglegu lífi. Ég sakna
þess einnig að geta ekki talað við þig
um daginn og veginn í gegnum sím-
ann eins og við gerðum oft. En við
getum þó enn talað saman, bara á
annan hátt.
Núna í dag ákvað ég að draga
spjald úr „Orð Guðs til þín“ úr Biblí-
unni og þar kom: „Laun syndarinnar
er dauði, en náðargjöf Guðs er eilíft
líf í Kristi Jesú, Drottni vorum.“
(Róm. 6:23)
Þetta eru sönn orð. Þú hefur hafið
eilíft líf í Kristi Jesú, Drottni vorum.
Þú hefur fundið þitt frelsi eftir bar-
áttu við illvígan sjúkdóm. Þú barðist
hetjulega eins og þér var einni lagið,
en ert núna frjáls í ríki Drottins.
Mamma mín, ég kveð þig með
þessum orðum, með fullan hug af
minningum um þig og fullt hjarta af
ást til þín. Takk fyrir að vera þú. Ég
elska þig.
Þín dóttir,
Anna Kristjana.
Elsku amma mín. Ég vona að þér
líði vel núna, ég sakna þín svo mikið.
Þú vekur mig,
faðir, til nýs dags.
Það er þér að þakka
að hjarta mitt slær.
Hjálpaðu mér
að lifa
í dag
að vilja þínum.
(Margareta Melin)
Ég elska þig, amma mín, og kveð
þig með þessari bæn sem þú kenndir
mér:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson)
Þín ömmustelpa,
Kolbrún Júlía.
Samferðakona mín og vinkona
Kolbrún Agnarsdóttir er dáin eftir
stutta en erfiða baráttu við illvígan
sjúkdóm. Ég kynntist Kollu fyrir
tæpum 30 árum þegar ég fór að
vinna á Keflavíkurflugvelli. Þá
myndaðist vinskapur með okkur
Kollu sem rofnaði aldrei. Við áttum
það sameiginlegt að við vorum báðar
einstæðar mæður sem vildum skapa
börnum okkar gott líf og góða fram-
tíð og unnum hörðum höndum að því.
Þegar við vorum farnar að hafa það
gott fórum við í margar utanlands-
ferðir saman. Á veturna höfðum við
það að venju að fara tvær til þrjár
ferðir í leikhús sem okkur báðum
fannst gaman.
Kolla var mikil útivistarmann-
eskja og leið aldrei betur en þegar
hún var að ganga upp um fjöll og
firnindi. Henni leiddist aldrei úti í ís-
lenskri náttúru og átti ekki orð til að
lýsa allri þeirri fegurð sem hún
drakk í sig í þessum ferðum.
Kolla gekk til liðs við Lionessu-
klúbb Keflavíkur árið 1995, sinnti
starfi ritara og var í fjáröflunar-
nefnd. Hún var mætingastjóri á síð-
asta starfsári. Þar sýndi hún dugnað
sinn og traust í öllu sem hún tók sér
fyrir hendur. Hún vann mikið og vel,
hvort sem það var í stjórn, nefndum
eða vinnu við fjáröflun. Við eigum
eftir að sakna nærveru hennar og
krafta um ókomin ár. Það var gaman
og gott fyrir okkur allar að hún
skyldi komast á fyrsta fund ársins þó
hún væri orðin mikið veik.
Haustið 2005 varð hún fyrir því
þunga áfalli að henni var sagt upp
vinnunni eftir tæplega 30 ára starf.
Hún gafst ekki upp, sótti tölvu-
námskeið og fékk vinnu á skrif-
stofum Hagkaupa. Þar vann hún í
fimm mánuði og mjög veik síðustu
vikurnar. Má segja að hún hafi vart
getað haldið sér uppi en ekki missti
hún dag úr vinnu. Það var mikið áfall
þegar hún greindist seint í sumar
með þann illvíga sjúkdóm sem á end-
anum hafði betur en hún tók þessu af
stökustu ró og æðruleysi, var full
bjartsýni og barðist hetjulega.
Kolla mín, ég er svo glöð að hafa
getað orðið að liði og stutt þig og
Önnu í veikindum þínum. Við áttum
oft góðar stundir saman áður en þú
varðst að leggjast inn á sjúkrahúsið.
Lífið hafði ekki alltaf verið dans á
rósum fyrir Kollu, en síðustu árin fór
hún í gegnum mikla sjálfsskoðun og
sagði mér að hún væri búin að gera
upp allt úr sinni fortíð, var sátt og
búin að fyrirgefa allt og öllum.
Ég verð þér ávallt þakklát fyrir
vinskapinn. Ég gat alltaf sagt þér
alla hluti og vissi að algjör trúnaður
ríkti milli okkar. Ég er þakklát fyrir
tímann sem ég sat ein hjá þér kvöldið
áður en þú kvaddir og að geta haft
tækifæri til að segja þér að ég mundi
alltaf líta eftir Önnu einkadóttur
þinni og Kolbrúnu litlu og þú þyrftir
ekki að hafa áhyggjur af þeim.
Elsku Anna mín og Kolbrún, ég
veit að sorg ykkar og söknuður er
mikill en við verðum að hugga okkur
við að nú er hún laus við þjáningar.
Minning hennar mun lifa um ókomin
ár.
Systrum Kollu og öðrum aðstand-
endum votta ég alla mína samúð og
bið góðan Guð að hjálpa ykkur og
styrkja í þessari miklu sorg.
Ég kveð þig að sinni – takk fyrir
allar samverustundirnar. Hvíldu í
friði, kæra vinkona.
Særún Ólafsdóttir.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
líf og blöð niður lagði,–
líf mannlegt endar skjótt.
(Hallgr. Pét.)
Látin er ein af félagskonum okkar
í Lionessuklúbbi Keflavíkur, Kol-
brún Agnarsdóttir. Vil ég fyrir hönd
okkar félagskvenna þakka henni
samverustundir og samstarf síðast-
liðin ár. Hún tók virkan þátt í félags–
og líknarstörfum okkar, sat í stjórn
klúbbsins og nefndum.
Um leið og við kveðjum þig, kæra
Kolla, vottum við ástvinum þínum
dýpstu samúð. Hvíl í friði. Minningin
lifir í huga lifenda.
F.h. Lionessuklúbbs Keflavíkur,
Hulda Matthíasdóttir,
formaður.
Kolbrún Agnarsdóttir
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 29. DESEMBER 2006 43
Elsku stóri frændi,
nú ert þú kominn til
pabba og hann pass-
ar þig. Ég ætla alltaf að knúsa
Glóð þegar henni líður illa þegar
við erum í leikskólanum.
Bless Jónsi frændi.
Thelma Lind Pálsdóttir.
Elsku Jónsi.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Takk fyrir allt og sérstaklega
prakkaraskapinn. Ég brosi yfir
honum núna.
Kveðja,
Axel
Elsku Jónsi frændi. Þú varst
góður, fyndinn, skemmtilegur. Ég
mun sakna þín svo mikið, elsku
frændi. Ég mun hugsa mikið til þín
og pabba. Passaðu hann vel fyrir
mig.
Ég á eftir að hugsa vel um fjöl-
skylduna þína.
Kær kveðja.
Elvar Orri Pálsson.
Sit ég hér og hugsa til þín. Já og
færist bros yfir varir mínar. Það er
ekki hægt að verjast brosi þegar
hugsað er til þín. Þú þessi stóri
sterki maður, með hjarta úr gulli.
Dugmikill og vannst hörðum hönd-
um af því sem þú áttir. Ást þín á
Selmu var óendanleg, hugur þinn
var hennar. Þú lifðir fyrir Selmu
og stelpurnar þínar. Þegar ég horfi
í augun á þessum yndislegu stelp-
um sé ég stelpur sem endurspegla
ótakmarkaða föðurást. Þær dáðu
þig og sagði sú stutta „pabbi minn
er sterkari en Guð!“ og það meinti
hún og trúði. Máney sagðist aldrei
geta eignast kærasta því enginn
gat unnið pabba hennar í sjómann.
Þetta voru kröfur þínar um verð-
andi mannsefni hennar. Það voru
glettilegar kröfur því ef það var
eitthvað sem þú varst viss um, þá
voru það kraftar þínir. Þú varst
hrókur alls fagnaðar og hvað sem
var í gangi þá mættir þú á svæðið.
Þig vantaði aldrei. Þú varst ávallt
fyrstur á svæðið með litlu skvís-
urnar þínar og hundana. Þú varst
stór hlekkur í okkar samfélagi.
Þú varst svo mikill stríðnispúki.
Enginn var óhultur og enginn
kynntist þér án þess að fá smá-
skerf af púkanum sem ljómaði svo
skemmtilega inni í þér. Skemmti-
legast fannst þér þó að gera at í
krökkunum, það var eins og þú
umturnaðist í risastórt barn sjálf-
ur. Þú varst svo mikið æði og það
er svo sárt að sjá á eftir þér. Þú
varst mikill vinur og leyfðir manni
alveg að vita af því. Athygli var
ekkert sem vafðist fyrir þér, þú
mættir á svæðið og athyglin var
þín. Okkur þótti þú fyndinn en
engum fannst þú eins fyndinn og
þér sjálfum og það var það ynd-
islegasta við þig. Allir voru vinir
þínir og þú komst vel fram við alla
og dæmdir engan af kápunni.
Þannig varst þú og þið skötuhjú.
Svo opin og yndisleg og dyr ykkar
stóðu ávallt opnar fyrir öllum.
Ekkert verkefni var of stórt né of
lítið fyrir þig og það vafðist ekkert
Jón Helgason (Jónsi)
✝ Jón Helgason,Jónsi, fæddist í
Keflavík 26. maí
1975. Hann lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans við
Hringbraut 1. des-
ember síðastliðinn
og var jarðsunginn
frá Keflavík-
urkirkju 8. desem-
ber.
fyrir þér.
Mér verður ávallt
minnisstætt þegar ég
lá rúmföst heima og
Selma ákvað að ég
kæmi til ykkar í
„pössun“. Þú komst
askvaðandi inn til
mín, sóttir mig upp í
rúm og hélst á mér
út í bíl og heim til
ykkar. Mér er plant-
að í sófann og þú
varst hjúkkan mín
þann daginn. Lagaðir
koddann minn, færðir
mér drykki, hélst á mér til borðs
og skarst ofan í mig matinn og
mataðir mig. Þú færðir mér hvolp-
inn minn sem ég var búin að velja
mér, sem var aðeins vikugamall.
Nú liggur þessi yndislegi hundur
við fætur mér. Þú varst mjög stolt-
ur af ræktun þinni og er gullmol-
inn minn alveg lýsandi dæmi í
þeim málum. Zorba, þessi vöðvakl-
umpur, lýsandi blíða, Castró, þetta
yndislega saklausa dýr. Margt var
líkt með þér og hundunum þínum.
En nú ertu kominn í betri heim
og þótt sárt sé að horfa á eftir þér
veit ég að það hefur verið tekið vel
á móti þér. Þú kyssir litlu Ísól þína
á kinn núna og passar hana í
traustum faðmi.
Elsku Selma, Máney og Glóð.
Þið eruð mér svo mikið og vona ég
að lífið gefi ykkur vonir um bjart-
ari framtíð. Helgi, Júlía og börn,
ég votta ykkur mína dýpstu sam-
úð.
Elsku Jónsi, þín verður sárt
saknað en minning þín mun lifa vel
og lengi í hjarta mínu.
Þín vinkona
Halla Guðbjörg
Þórðardóttir.
Elsku Jónsi minn, nú ert þú far-
inn. Ekki óraði mig fyrir að þetta
færi svona. Þessi stóri og mikli
maður. En svona er þetta blessaða
líf.
Jónsa kynntist ég þegar ég var
14 ára og þá var ýmislegt brallað
en svo þegar leið aðeins á seinni
tíma og Jónsi búinn að kynnast
henni Selmu sinni og kominn frá
Danmörku þá varð vinskapurinn
mikill hjá Palla og Jónsa og einnig
hjá mér og Selmu og börnunum
okkar.
Minnisstæðast var ferð sem við
fjögur fórum til Krítar sumarið
2003, það var æðisleg ferð og mik-
ið brallað, þó sérstaklega hjá
Jónsa og Palla en eins og það er
skrítið þá eru þeir báðir farnir í
dag, en ég og Selma eigum góðar
minningar um þá sem við geymum
í hjörtum okkar.
Jónsi var mjög fyndinn, stríðinn
og alveg eins og segulstál á fólk,
hann þekkti endalaust af fólki.
Hann var börnum mínum stoð
og stytta þegar þau misstu pabba
sinn og þó sérstaklega yngri
stráknum og lét hann alveg vita af
því að hann væri besti frændi sinn
og það fannst honum ekki slæmt
og kallaði hann massaða rugludall-
inn, því Jónsi hafði mjög gaman af
því að stríða honum. Einnig minn-
ist ég þess þegar við fórum í ferða-
lag og Jónsi tók með sér star-
raunga og þurfti ég að finna til
barnamauk svo hann gæti gefið
honum að borða. Alltaf datt þér
eitthvað í hug til að bralla og ég er
alveg sannfærð um að þú haldir
því áfram með frænda þínum. En
til eru endalausar minningar um
þig, elsku Jónsi minn, og þær
geymi ég vel og brosi yfir.
Elsku Selma mín, mikið er þetta
skrítið, við báðar vinkonurnar, en
þetta er víst lífið, meira á suma
lagt en aðra.
Selma mín, Máney, Glóð og aðrir
aðstandendur, þetta eru erfiðir
dagar.
Ég votta ykkur mína dýpstu
samúð, og Selma mín, mundu, ég
stend við hlið þér og við getum
þetta saman.
Kveðja,
Olga Sif og börn.
✝
Innilegar þakkir til þeirra fjölmörgu sem tóku þátt í
sorg okkar og sýndu með margvíslegum hætti
samúð og hlýhug vegna andláts ástkærs eigin-
manns míns og vinar, föður okkar, tengdaföður og
afa,
GUÐLAUGS BENEDIKTS ARNALDSSONAR.
Sérstakar þakkir til hjúkrunarfólksins á deild 11E á
Landspítalanum, líknardeild Landspítalans í
Kópavogi og heimaþjónustu Karítasar. Einnig til
Oddfellow bræðra og að ógleymdum okkar traustu
vinum.
Sá sómi sem hinum látna var sýndur gleymist
aldrei. Guð blessi ykkur öll.
Karlotta Kristjánsdóttir,
börn, tengdabörn
og barnabörn.